Misschien komt het door de babyboomers die nu met hun eigen sterfelijkheid worden geconfronteerd, maar er is een golf van activiteit in biotechbedrijven die op zoek zijn naar een “fontein van de jeugd”-pil – een geneesmiddel dat de levensduur van een persoon zou verlengen. Er zijn een aantal hypotheses over nieuwe biologische mechanismen die dat zouden kunnen bewerkstelligen. Elevian onderzoekt bijvoorbeeld een proteïne die bekend staat als groeidifferentiatie factor 11 (GDF11), die volgens de website van Elevian, wanneer toegediend aan oude muizen, het inspanningsvermogen kan verbeteren, de hersenfunctie kan verbeteren en het spierherstel kan versnellen. Een andere prominente speler op het gebied van anti-veroudering is Elysium Health, dat gelooft dat het stimuleren van iemands NAD+ niveaus leidt tot een toename van de langlevende genen. In feite verkoopt Elysium een OTC voedingssupplement dat precies daarvoor bedoeld is. Maar het klinische voordeel van dit supplement is nog niet bewezen.

Photocredit: Getty

Getty

Deze bedrijven worden niet geleid door charlatans. Integendeel, ze worden geleid door prominente onderzoekers aan academische instellingen zoals Harvard en MIT. Maar ondanks bemoedigende vroege fase studies in muizen, twijfelen sceptici aan de levensvatbaarheid van dergelijk werk. In een artikel getiteld “A ‘Fountain of Youth’ Pill? Zeker, als je een muis bent”, trekt Marisa Taylor van Kaiser Health News dit werk in twijfel. Ten eerste is zij bezorgd dat de tot nu toe gerapporteerde dierstudies niet gemakkelijk te repliceren zijn. Bovendien vreest ze dat de hype veel te voorbarig is. Misschien ligt zo’n pil in het verschiet, maar we hebben nog een lang en moeizaam proces voor de boeg.

Nergens is deze uitdaging groter dan bij een klinische studie om de anti-verouderingseigenschappen van een medicijn aan te tonen. Je zou een gerandomiseerde klinische studie moeten doen bij een oudere bevolking, waarbij de helft een medicijn krijgt en de andere helft een placebo. Maar hoe kies je de patiënten? Als ze aan de jonge kant zouden zijn, bijvoorbeeld in de vijftig, zou je ze lang moeten bestuderen om een langlevend effect aan te tonen omdat hun levensverwachting nog steeds hoog is. Dus zou je waarschijnlijk een oudere populatie nodig hebben om te bestuderen. Aangezien u de levensduur wilt verlengen, is het eindpunt van de studie de dood. Een dergelijke studie zou duizenden patiënten vereisen om resultaten te krijgen die statistisch significant zijn. Om de muizenstudies bij mensen na te bootsen, zou u dus een studie van 5 tot 8 jaar bij duizenden patiënten moeten uitvoeren en de klinische resultaten meten. Dit soort studies zijn gedaan met cholesterolverlagende medicijnen en diabetesmedicijnen om aan regelgevers en betalers te bewijzen dat verlaging van LDL-cholesterol of HbA1c het leven daadwerkelijk verlengt. Dit soort experimenten met een langere levensduur zijn dus al eerder uitgevoerd. Maar deze proeven zijn duur en kosten gewoonlijk honderden miljoenen dollars.

Om de zaken nog moeilijker te maken, zou de FDA eisen dat uw langlevendheidsmedicijn een hoge mate van veiligheid vertoont, omdat deze medicijnen vermoedelijk voor de rest van iemands leven zouden worden gegeven. Dit zou een waarschuwingssignaal zijn voor de betalers, want plots zouden miljoenen mensen van 70 jaar en ouder staan te popelen om toegang te krijgen tot zo’n geneesmiddel. Zij zouden dus zeer hoge drempels opwerpen om de terugbetaling van de kosten van de langlevenpil te rechtvaardigen, zoals zij hebben gedaan met de PCSK9 cholesterolverlagende geneesmiddelen.

Deze uitdagingen hebben ten minste één onderzoeker er niet van weerhouden om halsoverkop in deze arena te duiken. Dr. Nir Barzilai, directeur van het Instituut voor Verouderingsonderzoek aan het Albert Einstein College of Medicine, heeft een anti-verouderingsstudie opgezet onder de naam “Targeting Aging with Metformin” (TAME). Metformine is een antidiabetesmedicijn dat meer dan 70 jaar geleden door de FDA werd goedgekeurd. Het wordt nog steeds op grote schaal voorgeschreven en de veiligheid ervan staat vast. En hoewel het werkingsmechanisme niet bekend is, is aangetoond dat het de levensduur van nematoden met 57% en muizen met 6% verlengt. Barzilai en zijn collega’s hebben met de FDA gesproken en hebben TAME op basis van hun inbreng ontworpen. TAME zal bestaan uit 3.000 patiënten tussen 65 – 79 jaar oud en heeft een samengesteld primair eindpunt van myocardinfarct, beroerte, hartfalen, kanker, dementie en overlijden. TAME is geschikt om een reductie van 22,5% in de tijd tot de eerste incidentie van een eindpunt te detecteren. Helaas hebben Barziali en zijn team moeite om de fondsen voor deze studie bijeen te krijgen. De American Federation for Aging Research heeft 35 miljoen dollar toegezegd en zij hopen op nog eens 40 miljoen dollar van de NIH. Het is echter onzeker of zo’n relatief bescheiden bedrag wel geschikt is voor dit soort onderzoek.

Het is interessant om te zien dat de grote farmaceutische bedrijven zoals Pfizer, Merck en Novartis terugschrikken voor anti-verouderingsonderzoek. Het kan zijn dat zij huiverig zijn om een gebied te betreden dat een langdurige en dure verbintenis vereist op een gebied waar het rendement nog jaren op zich laat wachten. Niettemin zal het anti-verouderingsonderzoek doorgaan. De wetenschap is belangrijk en veelbelovend. Maar een antiverouderingspil voor het grote publiek ligt niet binnen handbereik.