Een zwoele grom van een reuzenpanda die klaar is om te paren, zegt veel meer dan “laten we het doen”. Hun seksuele uitingen coderen een schat aan persoonlijke informatie – een soort hoorbaar Tinder profiel. Zoals Douglas Quenqua rapporteert voor de New York Times, hebben wetenschappers ontdekt dat het smachtende geblaat van deze houterige liefdesberen cruciale informatie bevat over de grootte en identiteit van een individu, signalen naar potentiële partners tot 65 meter afstand.

Panda’s hebben een vlekkerige reputatie als het gaat om de liefde. Ze kunnen in gevangenschap beruchte slechte fokkers zijn, wat onderzoekers ertoe aanzet om creatief te worden bij het scheppen van de stemming, inclusief het pendelen van welpen in verplichte grondcursussen over seksuele voorlichting. (Hoewel, met een team van bezorgde zoölogen en hordes toeristen in de aanslag, kan het voor jou ook moeilijk zijn om je sexy te voelen). Veel recente dierentuinpandageboorten zijn alleen het resultaat van kunstmatige inseminatie.

Maar decennia van fokken in gevangenschap en inspanningen voor behoud hebben hun vruchten afgeworpen: In 2016 zijn panda’s eindelijk van de lijst met bedreigde diersoorten gehaald. Toch blijven deze charismatische megafauna’s kwetsbaar met minder dan 2.000 individuen die de bergen van West-China bespikkelen, de enige regio waar ze in het wild worden aangetroffen, meldt Quenqua, dus inspanningen om hun paringsgedrag te begrijpen blijven van cruciaal belang voor hun behoud.

En het aanscherpen van geile panda’s is geen gemakkelijke taak. Reuzenpanda’s zijn van nature solitaire dieren, en toevallige ontmoetingen eindigen vaak in geweld. Vrouwtjes worden slechts 24 tot 72 uur per jaar krols, meestal in de lentemaanden maart tot en met mei.

Maar als je een onkuise panda tegenkomt, is de kans groot dat je verrukt raakt. Tijdens het paringsseizoen, vertrouwen reuzenpanda’s op geuren en geluiden om minnaars te vinden. Mannetjes doen zelfs een “urine-hoppen” dans, waarbij ze zonder ophouden in het omringende gebladerte plassen om hun geur naar vrouwtjes te verspreiden. De achtergebleven muskus kan de grootte, het geslacht en de hormonale toestand van de urinepleger verraden, zo meldt Helen Briggs van BBC News. Wat meer is, sensuele serenades kunnen resoneren door deze bossen in de lente, overtreffen in afstand zelfs de meest uitbundige spuiten van pandapis.

Gezien het smalle venster van vrouwelijke reproductieve levensvatbaarheid, is het begrijpen van de informatie die wordt overgebracht met deze amoureuze vertoningen van cruciaal belang. Een team onder leiding van ecologe Megan Owen van het San Diego Zoo Institute for Conservation Research heeft daarom de lokroep van panda’s bestudeerd. Met behulp van opnamen van reuzenpanda’s uit Chengdu, China tijdens het broedseizoen, zonden de onderzoekers geblaat uit en namen het opnieuw op op verschillende afstanden in een bamboebos in het San Diego Zoo Safari Park.

Ze ontdekten dat binnen een afstand van ongeveer 33 meter, dit ululerende geblaat het geslacht van de beller kan verraden. Andere kenmerken zoals grootte kunnen worden afgeleid van afstanden tot 65 meter.

“Er zijn echte tastbare voordelen om te weten met wie je te maken hebt als je daarbuiten bent,” legt Owen uit in een interview met Quenqua in de Times. Dit kan niet alleen mannetjes en vrouwtjes helpen elkaar te vinden, maar ook panda’s waarschuwen voor de grootte en aanwezigheid van concurrenten van hetzelfde geslacht, waardoor ze weloverwogen beslissingen kunnen nemen over het al dan niet strijden met een potentiële rivaal om paren.

Het is verrassend dat de kwaliteit van de roep – en dus de kwaliteit van de informatie die erin zit – afnam met de afstand. Maar, helaas, de daling was steil en snel. Zoals Briggs van BBC News rapporteert, lijken panda’s, in vergelijking met andere soorten zoals Afrikaanse olifanten, die elkaar kunnen herkennen door middel van vocalisaties op duizenden meters afstand, niet gebouwd te zijn voor lange-afstandsrelaties. Gezien hun typische eenzame levensstijl, lijkt dit vooral ontmoedigend.

Toch zit er waardevolle informatie in deze erotische aansporingen – die onderzoekers misschien kunnen recreëren en verbeteren in gevangenschap, vooral omdat natuurlijke leefgebieden van reuzenpanda’s blijven slinken. Ondanks wat een paar onvruchtbare dierentuinkoppelingen kunnen suggereren, weten reuzenpanda’s wat ze doen – per slot van rekening hebben ze zichzelf in het wild zo’n 3 miljoen jaar in leven gehouden.

“Als ze geschikte habitats hebben, planten ze zich wel voort,” vertelde Rebecca Snyder, curator van behoud en wetenschap bij het Oklahoma City Zoological Park and Botanical Garden, Rachel Gross op Smithsonian.com in 2017.

Maar totdat de oproepdienst in het bamboebos verbetert, kan het bepalen van de stemming behoorlijk dichtbij en persoonlijk worden.