De genen van 50.000 afstammelingen van slaven onthullen de effecten van de wereldwijde slavenhandel generaties later, volgens een studie die donderdag is gepubliceerd in het American Journal of Human Genetics. Onderzoekers analyseerden gegevens van duizenden 23andMe-klanten die ermee instemden hun genetische informatie te delen om de impact van gedwongen migratie op de genealogie van de afstammelingen van tot slaaf gemaakte Afrikanen in de Amerika’s beter te begrijpen.

Ze ontdekten dat tot slaaf gemaakte mensen die vanuit een Afrikaanse regio naar een bepaalde regio in de Amerika’s werden gebracht, over het algemeen generaties later een genetische verbinding met die Afrikaanse regio deelden, zei Steven Micheletti, een populatiegeneticus bij 23andMe en de eerste auteur van de studie.

Maar, in sommige gevallen kwamen de resultaten niet overeen met de historische records. Bijvoorbeeld, terwijl Afrikaanse Amerikanen, op basis van migratiedocumenten, genetische wortels zouden moeten vertonen die nauw verbonden zijn met het huidige Angola en de Democratische Republiek Congo, vertonen velen eigenlijk nauwere genetische banden met Nigeria.

Hoge percentages Nigeriaanse voorouders bij Afrikaanse Amerikanen in de VS kunnen worden gekoppeld aan het aantal slaven dat vanuit het Britse Caribische gebied naar de Verenigde Staten werd overgebracht. Dit werd ondersteund door historici die een “database over de intra-Amerikaanse slavenhandel aanhaalden, die duidelijk maakte dat slaven vanuit het Caribisch gebied naar de VS waren gebracht,” zei Joanna Mountain, 23andMe’s senior directeur van onderzoek. “Als je terugkijkt naar het patroon van slaven die naar het Caribisch gebied werden gebracht, vooral het Britse Caribisch gebied, zie je dat dat vaak uit Nigeria kwam.”

Dr. Bernard Powers, historicus en directeur van het Center for the Study of Slavery in Charleston, onderdeel van het College of Charleston in South Carolina, suggereert dat de herkomst van slaven die vanuit het Caribisch gebied naar de VS werden verscheept, misschien moeilijk te achterhalen is. Maar hij zei dat de genetische discrepantie het resultaat kan zijn van migraties door mensen uit wat nu het zuidoosten van Nigeria is naar delen van Angola en Congo die later gevangen werden genomen en naar Amerika werden gestuurd.

Er kunnen “interne ontwikkelingen binnen het Afrikaanse continent zijn geweest, die de export” van slaven hebben gevormd, zei Powers. “Elk van deze regio’s heeft zijn eigen politieke en economische, evenals klimaatgeschiedenis, en de variaties zouden kunnen bijdragen aan de export van mensen naar de kust.”

Powers en de onderzoekers zijn het erover eens dat zodra slaven uit Senegal en Gambia, een gebied dat ook bekend staat als Senegambia, in de VS aankwamen, ze leden aan hoge sterftecijfers op rijstplantages waar malaria en gruwelijke werkomstandigheden gebruikelijk waren. “Rijst was zeker het meest arbeidsintensieve gewas dat in het koloniale Amerika werd verbouwd,” zei Powers. “Het zou op het vasteland een benadering zijn geweest van de suikerteelt in het Caribisch gebied.”

Mountain suggereerde dat de hoge sterftecijfers kunnen hebben bijgedragen aan een verminderde genetische vertegenwoordiging van tot slaaf gemaakte mensen uit Senegambia, Angola en de Democratische Republiek Congo in Afrikaanse Amerikanen.

Ondanks verschillen in de praktijk van slavernij tussen landen en koloniën in Amerika, vonden de onderzoekers ook een overkoepelende seksbias die in alle continenten voorkwam.

“Seksbias is in feite de verhouding tussen Afrikaanse vrouwen die zich voortplantten en Afrikaanse mannen,” zei Micheletti. “Afrikaanse vrouwen plantten zich veel meer voort dan Afrikaanse mannen. Dat is een indicatie van verkrachting en uitbuiting die is gedocumenteerd in dagboeken en andere historische literatuur.”

De onderzoekers erkennen dat hun gegevens een gebrek aan vertegenwoordiging van wereldwijde populaties hebben als gevolg van 23andMe’s voornamelijk Amerikaanse klantenbestand. Toch zeggen ze dat het kijken naar genetica door de lens van historische gegevens het bewustzijn van nieuwe waarheden over voorouders zou kunnen brengen.

“We willen niet dat deze historische details onder het tapijt worden geveegd,” zei Micheletti. “We willen echt dat ze vandaag besproken worden, en de genetische bevestiging toevoegen aan die details kan een krachtig hulpmiddel zijn.” CORRECTIE (23 juli 2020, 18.00 uur ET): Een vorige versie van dit artikel gaf in één verwijzing verkeerd weer waar in Afrika volgens onderzoekers de slaven naar de VS vandaan kwamen. Het was Senegal en Gambia, een gebied dat zij Senegambia hebben genoemd, niet Angola en de Republiek Congo. (De onderzoekers hebben de correctie na publicatie aangebracht.