Een wijs persoon zei ooit: “Vrienden zijn mensen die ons leven beter maken door er gewoon in te zijn.” En daar zijn we het helemaal mee eens!

Onze vrienden voegen zoveel humor, opwinding, medeleven, begeleiding en aanmoediging toe aan ons leven, dat het moeilijk voor te stellen kan zijn dat we ooit zonder hen zouden moeten zijn. Ze vrolijken ons op als we down zijn, zien het goede in ons als wij dat niet kunnen, en dragen ons hart door de moeilijkste tijden in ons leven. Voor velen van ons worden onze vrienden onze familie en vriendschap is een prachtig geschenk dat nooit ophoudt met geven. Maar heb je je ooit afgevraagd hoe vriendschappen ontstaan? Wil je weten hoe iemand van een vreemde naar een beste vriend gaat?

Hoewel er in de sociale psychologie nog geen algemeen aanvaarde theorie is over de vorming van vriendschappen, is er wel een natuurlijke progressie die gemakkelijk te zien is. Je ontmoet iemand die je beter wilt leren kennen, je stelt jezelf voor, begint te praten en rond te hangen, het klikt, en voor je het weet, heb je een echte en trouwe vriend gevonden (Fehr, 1996).

Op die nota, hier zijn de 5 meest verschillende en meest universele stadia van vriendschap die we allemaal doorlopen bij het maken van vrienden:

1. Vreemden (“Ik weet van jou”)

Vóór alles, voordat je vrienden wordt met iemand, begin je als vreemden voor elkaar. En hoewel je zeker van elkaar weet, bijvoorbeeld hoe ze heten of hoe ze eruit zien, is de relatie nog erg oppervlakkig en ontbreekt het aan een dieper besef van elkaar. Misschien zie je ze voorbij komen in de gangen of kom je ze tegen op weg naar huis, maar je zegt nooit hallo of begroet ze met een glimlach omdat je jezelf nog moet voorstellen.

In het vroegste stadium van een vriendschap, omdat er nog niet veel tussen jullie gaande is, gaat het op dit moment vooral om de indruk die je maakt (Rawlins, 2017). Wanneer je een goed genoeg indruk op iemand maakt, zul je hun nieuwsgierigheid wekken en zullen ze geïnteresseerd raken om je beter te leren kennen. En met voortdurende interactie en goede eerste indrukken, zal het niet lang duren voordat jullie van vreemden naar bekenden gaan.

Bekenden (“Ik ken jou”)

De meeste kennissen ontmoeten elkaar door wederzijdse vrienden of gedeelde sociale groepen. Misschien ga je naar dezelfde school, zit je bij dezelfde club/organisatie, werk je in hetzelfde gebouw, of woon je in dezelfde buurt. Wat de reden ook mag zijn, een kennis is iemand die je slechts tot op zekere hoogte kent. U wisselt misschien namen en contactinformatie met hem uit, maar u reikt hem alleen de hand om belangrijke, meestal werkgerelateerde redenen.

U wordt met iemand vertrouwd voor het gemak, omdat u het prettig vindt iemand te hebben om een praatje mee te maken in de klas of op het werk. Interacties in dit stadium zijn occasioneel, vriendelijk en beleefd. En soms worden mensen jarenlang kennissen zonder ooit een vriendschap te ontwikkelen (Savin-Williams & Berndt, 1990). Kennissen worden pas vrienden als ze naar elkaar toegroeien en ook buiten werk en school tijd met elkaar doorbrengen – en dat brengt ons bij het volgende punt!

casual friends (“ik vind je leuk”)

Velen van ons streven ernaar contacten te leggen en zoveel mogelijk vrienden te maken, maar we zijn vaak selectiever in het kiezen van onze goede vrienden dan in het kiezen van onze casual friends. Dat komt omdat gewone vrienden mensen zijn met wie we slechts op een semi-regelmatige basis praten. We zijn vriendelijk tegen ze en vinden ze leuk genoeg om ze uit te nodigen voor feestjes of borrels, maar we investeren nog niet te veel in de relatie.

Lichte vriendschappen worden gekenmerkt door verkenning; op dit punt ben je bereid om meer over jezelf te delen met deze persoon, maar je presenteert hem alleen de beste versie van wie je bent (Berndt, 2002).De band die je met hen voelt is nog aarzelend en dus houd je hen vaak op een emotionele afstand. Je bent blij om ze te zien en tijd met ze door te brengen als je in een goede bui bent, maar je voelt je er niet prettig bij om ze te laten zien dat je je zelfbeheersing verliest of instort en huilt.

Je ziet ze af en toe, gaat met ze uit en hebt plezier met ze, maar je zou ze nooit opbellen na een breuk of je uitsloven om ze alleen maar te zien. Nee, met casual vrienden, het is allemaal over gedeelde interesses, leuke activiteiten, en genieten van elkaars gezelschap.

Nauwe vrienden (“ik begrijp je”)

Hierna komen de goede vrienden, die een stapje boven de toevallige vrienden staan. Wanneer je goed bevriend bent met iemand, betekent dit dat je hem al hebt geaccepteerd als een deel van je innerlijke kring. Een sterke band van wederzijds vertrouwen, betrokkenheid, en een comfortabel gevoel van vertrouwdheid moet worden gecultiveerd, dat is de reden waarom het soms een lange tijd duurt voor mensen om dit stadium te bereiken.

De meesten van ons hebben niet veel goede vrienden, omdat we heel voorzichtig zijn met wie we in ons leven toelaten en bij wie we onszelf toestaan kwetsbaar te zijn. Sommige mensen worden goede vrienden na verloop van tijd of door bepaalde ervaringen, maar wat de reden ook mag zijn, je kunt er altijd op rekenen dat een goede vriend er voor je is als je hem het hardst nodig hebt. Ze zijn er voor al je verjaardagen en vieringen; ze moedigen je aan bij al je evenementen en luisteren naar je dagelijkse gezeur; ze maken deel uit van veel van je weekendplannen en je zou de meeste zomers graag met hen aan je zijde doorbrengen.

En hoewel niet alle goede vrienden uiteindelijk levenslange beste vrienden worden, is de vriendschap die je met een goede vriend deelt nog steeds de moeite waard om te koesteren.

Intieme vrienden (“Ik maak contact met je”)

Laatsten maar zeker niet de minsten, het hoogste niveau van vriendschap dat iemand kan bereiken is intieme of diepe vriendschap (Spencer & Pahl, 2006). Een diepe vriendschap met iemand hebben betekent dat je beste vrienden bent, meestal voor de rest van je leven. Vrijetijdsvrienden kunnen komen en gaan, en goede vrienden groeien soms uit elkaar, maar een beste vriend blijft voor altijd bij je. Een beste vriend is de persoon in de wereld die je het meest vertrouwt, degene die al sinds het allereerste begin aan je zijde staat, degene wiens geluk net zo belangrijk voor je is als je eigen geluk.

Het belangrijkste verschil tussen goede vrienden en intieme vrienden is dat de laatste een dieper niveau van verbinding heeft dan de eerste. De meeste mensen hebben een handvol goede vrienden, maar slechts één beste vriend. Niet alleen begrijp je elkaar en leef je met elkaar mee, maar je voelt je ook met hen verbonden op een manier die alleen tijd, geschiedenis en diepe platonische liefde ooit zouden kunnen toestaan. Ze bewaren al je diepste, donkerste geheimen en weten dingen over je die niemand anders weet. Je bent niet bang om je gedachten bij hen te uiten omdat je het gevoel hebt dat je niets te verbergen hebt. Je voelt je op je gemak als ze je op je kwetsbaarst zien.

Heb je een gewone vriend met wie je beste vrienden hoopt te worden? Of iemand in uw leven van wie u nooit had verwacht dat hij zo’n goede vriend zou zijn?

Ze zeggen dat mensen niet voor niets in ons leven komen, dat ze ons iets te leren hebben. Vrienden helpen ons groeien op een manier waarvan we ons niet eens realiseren dat we dat nodig hebben en ze laten ons delen van onszelf zien die we nooit eerder zagen. Maar misschien is de belangrijkste les die onze vrienden ons kunnen leren wel hoe we gelukkig kunnen zijn en het leven meer kunnen waarderen. Dus als je vrienden met iemand wilt worden maar je gefrustreerd voelt over je vorderingen, maak je dan geen zorgen! Het vormen van sterke vriendschappen kost tijd en geduld, dus geniet gewoon van de reis.

• Fehr, B. (1996). Vriendschapsprocessen (Vol. 12). Sage.
• Rawlins, W. (2017). Vriendschap doet ertoe. Routledge.
• Savin-Williams, R. C., & Berndt, T. J. (1990). Friendship and peer relations.
• Berndt, T. J. (2002). Vriendschapskwaliteit en sociale ontwikkeling. Current directions in psychological science, 11(1), 7-10.
• Spencer, L., & Pahl, R. (2006). Vriendschap heroverwegen: Verborgen solidariteiten vandaag. Princeton University Press.