Uitspraak

Het woord Cnidaria wordt uitgesproken zonder de initiaal “C”, en met een lange “i”. Het klinkt dus als “Naidaria”. Op soortgelijke wijze wordt de term Ctenophore uitgesproken als “Teenophore”. Oorspronkelijk stond er een Griekse kappa voor de woorden, en werd het uitgesproken.

Onderverdelingen

Er zijn vijf klassen in de groep. Kwallen komen in vier van de klassen voor.

• Subphylum en klasse Anthozoa: de zeeanemonen en koralen.
• Subphylum Medusozoa: de kwallen.
  • Klasse Scyphozoa: de ‘echte’ kwallen.
  • Klasse Cubozoa: de dooskwallen.
  • Klasse Hydrozoa: de hydroïden: (Hydra; Portugees oorlogsschip).
  • Klasse Staurozoa: de gesteelde kwallen.

Ongerangschikt, maar nu bekend als cnidaria, is de parasitaire groep Myxozoa.

Basisvormen

Volwassen cnidaria zijn gewoonlijk ofwel vrijzwemmende medusae ofwel sessiele poliepen. Velen wisselen tussen beide vormen af. Beide vormen zijn radiaal symmetrisch, respectievelijk als een wiel en een buis.

De meeste hebben aan de randen een rand van tentakels die voorzien zijn van cnidocyten. Medusae hebben meestal een binnenring van tentakels rond hun mond. Sommige hydroïden kunnen kolonies van zoïden zijn die verschillende doelen dienen: verdediging, voortplanting en het vangen van prooi. De mesoglea van de medusae is een dikke en veerkrachtige gelei, die na het samentrekken van de spieren rond de rand weer in zijn oorspronkelijke vorm terugkeert. Hierdoor ontstaat een soort straalaandrijving.

Skeletten

Bij medusae is de enige dragende structuur de gelei binnenin hun cellagen. Hydra’s en de meeste zeeanemonen sluiten hun mond als ze zich niet voeden, en het water in de spijsverteringsholte fungeert dan als een soort skeleyon, een beetje zoals een met water gevulde ballon. Andere poliepen, zoals Tubularia, gebruiken kolommen van met water gevulde cellen ter ondersteuning. Zeepokken verstijven de mesogleal gelei met calciumcarbonaat spicules en taaie vezelige proteïnen, zoals sponzen.

In sommige koloniale poliepen geeft een chitineachtige peridermis steun en enige bescherming aan de verbindingssecties en aan de lagere delen van individuele poliepen. Steenkoralen scheiden massieve exoskeletten van calciumcarbonaat af. Enkele poliepen verzamelen materialen zoals zandkorrels en schelpfragmenten, die zij aan hun buitenzijde vasthechten. Sommige koloniale zeeanemonen verstijven de mesoglea met sedimentdeeltjes.

Fossielen

Er is een lang fossielenbestand voor de koralen, en zachte vormen komen voor in enkele uitzonderlijke strata. Van sommige wordt aangenomen dat ze tot de Ediacaran biota behoren.