Clinische studie van een digitaal vs een analoog hoortoestel
Digitale signaalbewerking in hoortoestellen heeft nieuwe perspectieven gebracht voor de compensatie van gehoorverlies en kan leiden tot verlichting van de nadelige effecten van gehoorproblemen. Deze studie vergelijkt een commercieel verkrijgbaar digitaal signaalverwerkings hoortoestel (HA) (Senso) met een moderne analoge HA met programmeerbare aanpassing (Logo). De geteste HA’s zien er identiek uit en, ondanks een verschillende werkingswijze, garandeerde de studieopzet blindering van de proefpersonen. Uitkomstparameters waren: verbeteringen in spraakherkenningsscore in lawaai (deltaSRSN) met de HA’s; algemene voorkeur voor HA’s; algemene tevredenheid; en verschillende maten van HA-prestaties geëvalueerd door middel van een zelfbeoordelingsvragenlijst. In totaal werden 28 ervaren HA-gebruikers met een perceptief gehoorverlies geïncludeerd en 25 voltooiden het onderzoek. Er werden geen significante verschillen gevonden in deltaSRSN tussen de twee AHO’s. Elf proefpersonen gaven een algemene voorkeur aan voor de digitale HA, 10 gaven de voorkeur aan de analoge HA en 4 hadden geen voorkeur. Wat de algemene tevredenheid betreft, gaven 8 proefpersonen de voorkeur aan de digitale HA boven de analoge HA, terwijl 7 de voorkeur gaven aan de analoge HA en 10 de HA’s gelijk beoordeelden. De aanvaardbaarheid van verkeerslawaai was de enige uitkomstparameter die een significant verschil tussen de gewenningsonderzoeken gaf in het voordeel van de digitale gewenningsonderzoeken. De conclusie is dat er geen significante verschillen in resultaat zijn tussen de digitale en analoge signaalverwerkings HA’s die door deze ervaren HA-gebruikers zijn getest.