Civiele bescherming per land
AlbaniëEdit
De civiele bescherming in Albanië wordt gecoördineerd door Drejtoria e Përgjithshme e Emergjencave Civile (Algemeen directoraat voor civiele noodsituaties), een afdeling binnen het ministerie van Binnenlandse Zaken van Albanië. Dit directoraat, dat in 2001 werd opgericht, houdt zich bezig met de paraatheid voor en de reactie op natuurrampen en door de mens veroorzaakte rampen.
BelgiëEdit
De Belgische Civiele Bescherming wordt gecoördineerd door de Federale Overheidsdienst Binnenlandse Zaken (het vroegere Ministerie van Binnenlandse Zaken) en werkt als een gespecialiseerde tweedelijnsdienst. Het is geen eerstelijnsdienst zoals de brandweer, maar wordt alleen ingeschakeld wanneer gespecialiseerde hulp nodig is. De belangrijkste taken zijn CBRN-incidenten, zoek- en reddingsoperaties en zware technische bijstand. Vanaf 2016 heeft de Belgische Civiele Bescherming ongeveer 1.100 mensen in dienst, waarvan 450 beroeps en 650 vrijwilligers.
CyprusEdit
De Cyprus Civil Defense Force werd in 1964 opgericht als reactie op de Turkse bombardementen op Tilliria om de burgerbevolking te beschermen en te helpen herstellen van de onmiddellijke gevolgen van vijandelijkheden of rampen.
DenemarkenEdit
De Danish Emergency Management Agency is een overheidsinstantie die ressorteert onder het ministerie van Defensie en voornamelijk belast is met de voorbereiding op en de bestrijding van natuurrampen en nationale noodsituaties in Denemarken. De DEMA kan ook op verzoek van andere staten naar het buitenland worden uitgezonden. Het is voortgekomen uit de Civilforsvarsstyrelsen (Civil Defense Agency) in oorlogstijd en wordt door het grote publiek nog steeds vaak Civiele Verdediging genoemd.
FinlandEdit
Civil defense in Finland is een civiele inspanning, gecoördineerd door het Ministerie van Binnenlandse Zaken via de Civil Defense Act van 1958, om schuilplaatsen te bieden in gebieden met een hoog risico, burgerbevolkingen te evacueren uit bedreigde gebieden, en de schade van natuurrampen te beperken.
FrankrijkEdit
De Direction de la Défense de la Sécurité Civile (Afdeling Civiele Verdediging en Paraatheid voor Noodgevallen) is de civiele verdedigingsdienst van de Franse regering, die de Sous-Direction des Sapeur-pompiers en de Sous-Direction des opérations de Secours et de la coopération civilo-militaire (Reddingsoperatie en civiel-militaire samenwerkingstak) omvat.
DuitslandEdit
De Duitse federale instantie voor technische hulpverlening (THW Technisches Hilfswerk) is een organisatie van vrijwillige deskundigen als een autoriteit in het departement van het Bondsministerie van Binnenlandse Zaken, opgericht in 1950.
Oost-DuitslandEdit
GriekenlandEdit
In 1995 werd de civiele verdediging institutioneel opgericht met de oprichting van het Algemeen Secretariaat voor de Civiele Bescherming bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken.
IerlandEdit
Civil Defence Ireland, opgericht in 1950 als reactie op de dreiging van een nucleaire ramp als gevolg van “The Emergency”, wordt op gemeentelijk niveau beheerd in samenwerking met het Department of Defence.
Isle of ManEdit
De in 1949 opgerichte IOMCDC is een nooddienst van de regering van het eiland Man, met een brede opdracht voor rampenbestrijding, evacuatie van burgers, bestrijding van overstromingen, rampenbeheersing, noodcommunicatie en massadecontaminatie.
ItaliëEdit
De civiele bescherming houdt zich op nationaal niveau bezig met het voorspellen, voorkomen, beheersen en overwinnen van menselijke en natuurrampen en in noodsituaties. Zij houdt zich ook bezig met sectoren als bosbranden en hydrogeologische risico’s.
MonacoEdit
Het Corps des Sapeurs-Pompiers is een militair korps, bestaande uit 135 militairen en 25 civiele medewerkers, dat zich bezighoudt met brandbestrijding en civiele verdedigingstaken.
NoorwegenEdit
De Noorse civiele verdediging ondersteunt de politie, brandweer en gezondheidszorg bij grotere incidenten waar deze diensten niet de mankracht voor hebben.
PortugalEdit
In Portugal houdt Autoridade Nacional de Proteção Civil (ANPC) zich bezig met preventie, voorbereiding, respons en herstelactiviteiten tegen natuurlijke en technologische risico’s, alsmede met het voorkomen en bestrijden van plattelandsbranden.
RoemeniëEdit
In Roemenië is de Algemene Inspectie voor noodsituaties (Roemeens: Inspectoratul General pentru Situaţii de Urgenţă) de overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor de nationale civiele bescherming. Elke provincie heeft een bureau dat belast is met het beheer van noodsituaties in het gebied. IGSU is verantwoordelijk voor de bouw en het onderhoud van openbare ABC-schuilplaatsen.
Het concept van gecentraliseerde civiele bescherming ontstond in 1933, bij het Koninklijk Besluit 433. Het maakt nog steeds deel uit van verschillende ministeries, zoals Binnenlandse Zaken en Defensie.
RuslandEdit
Tijdens het Sovjettijdperk werden gespecialiseerde onderafdelingen van de burgerbescherming in stand gehouden om de bevolking hulp te bieden na bombardementen en nucleaire, biologische of chemische aanvallen. En vandaag de dag moeten de troepen van het Ministerie van de Russische Federatie voor Aangelegenheden voor Civiele Verdediging, Noodsituaties en het opheffen van de Gevolgen van Natuurrampen een dergelijke rol in oorlogstijd blijven vervullen. Zij zijn dus belast met de organisatie en coördinatie van de Russische strijdkrachten ten behoeve van de civiele bescherming, niet alleen tijdens natuurrampen en door de mens veroorzaakte rampen, maar ook in oorlogstijd.
San MarinoEdit
De burgerpolitie is verantwoordelijk voor de burgerbescherming, alsmede voor de belastinginning, de binnenlandse veiligheid en de verkeerscontrole.
SpanjeEdit
Spanje begon met het civiele defensiebeleid in de jaren 1940 en sinds de jaren 1960 bestaat het Directoraat-Generaal voor Civiele Bescherming en Noodsituaties, een onderdeel van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, om het regeringsbeleid inzake civiele bescherming te ontwikkelen. Daarnaast hebben ook de Spaanse regio’s en gemeenten hun eigen plannen voor civiele bescherming. Ook is er sinds 2006 een militaire eenheid, de Military Emergencies Unit.
ZwedenEdit
De Zweedse civiele verdediging “bestaat uit een gevarieerd scala van activiteiten die door de samenleving worden uitgevoerd om het vermogen te versterken om te gaan met een staat van verhoogde waakzaamheid en oorlog.” De doelstellingen van de Zweedse civiele bescherming zijn: bescherming van de burgerbevolking; bijdragen tot vrede en veiligheid; en versterking van het vermogen van de samenleving om ernstige noodsituaties in vredestijd te voorkomen en te beheersen.
ZwitserlandEdit
Het Zwitserse federale bureau voor civiele bescherming (FOCP), dat ressorteert onder het federale ministerie van Defensie, Civiele Bescherming en Sport, is verantwoordelijk voor de coördinatie van de civiele beschermingsdiensten. Het beheert het National Emergency Operations Center (NEOC) en het Spiez-laboratorium, dat verantwoordelijk is voor onderzoek naar en bescherming tegen massavernietigingswapens. Zwitserland heeft tijdens de koude oorlog een uitgebreid netwerk van schuilkelders gebouwd, waaronder de Sonnenbergtunnel. Het naslagwerk Nuclear War Survival Skills verklaarde dat, vanaf 1986, “Zwitserland het beste civiele verdedigingssysteem heeft, een systeem dat reeds schuilkelders voor meer dan 85% van alle burgers omvat”. Zwitserland heeft ook verplichte voorraadvorming van essentiële goederen.
Verenigd KoninkrijkEdit
Het Civil Defence Corps was een burgerlijke vrijwilligersorganisatie die in 1949 in Groot-Brittannië werd opgericht als de primaire organisatie voor civiele verdedigingswerken. Het werd ontbonden in 1968.