Een callback is in deze zin een methode om goedkope internationale gesprekken te voeren via een derde land, meestal de Verenigde Staten, waar de gesprekskosten aanzienlijk lager zijn. Een variant van deze technologie werd in 1991 ontwikkeld door IDT Corporation. IDT Corp gebruikte een hardware-oplossing die nooit algemeen werd aanvaard en uiteindelijk mislukte en werd overtroffen door een software-oplossing die gelijktijdig werd ontwikkeld door Jorge Blanco bij MCI Telecommunications voor het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties en hun medewerkers Wolfgang Scholtes en Kumar Navaratnum.

Om gebruik te kunnen maken van een callback-dienst krijgt een abonnee een uniek nummer toegewezen in bijvoorbeeld de VS, dat eerst moet worden gedraaid om een terugbeloproep te activeren. Dit staat (in de VS) bekend als een Direct Inbound Dialing (DID)-nummer, of in het VK als een Direct Dial-In (DDI)-nummer. Wanneer Caller ID beschikbaar is, kan het mogelijk zijn hetzelfde DID-nummer voor veel verschillende abonnees te gebruiken, aangezien het terugbelsysteem in staat zal zijn het geregistreerde nummer van elke abonnee te herkennen.

Als de abonnee een beltoon hoort, hangt hij gewoon op en wacht op het terugbelnummer. Bij ontvangst hiervan, meestal binnen enkele seconden, neemt de klant de telefoon op en draait het gewenste nummer. Dit kan betekenen dat in Noord-Amerika moet worden gekozen, aangezien de meeste terugbelservices in de VS zijn gevestigd en de bellers in feite vanuit de VS bellen. Bijvoorbeeld, een nummer in Manhattan zou worden gekozen met de netlijncode, het netnummer en het abonneenummer, als volgt:

1 212 xxx xxxx

Een oproep naar Londen in het VK zou de internationale toegangscode en de landbelcode vereisen, als volgt:

011 44 20 xxxx xxxx

In het Noordamerikaanse Nummerplan wordt 011 gebruikt als de internationale toegangscode, maar in de meeste landen wordt 00 gebruikt, in overeenstemming met Aanbeveling E.164 van de Internationale Telecommunicatie-unie.

De kosten van een telefoongesprek via callback bestaan uit twee delen, aangezien de beller in feite betaalt voor een uitgaand en inkomend gesprek tegelijk. Als een klant uit Spanje bijvoorbeeld een telefoonnummer in Australië belt en het kost 8 cent per minuut om Spanje vanuit de VS te bellen (de callback, die een inkomende oproep is) en 20 cent per minuut om Australië vanuit de VS te bellen (de bestemmingsoproep, die een uitgaande oproep is), dan betaalt de beller in totaal 28 cent per minuut. Dit kan nog steeds goedkoper zijn dan rechtstreeks van Spanje naar Australië bellen, wat in de eerste plaats de reden is waarom callbacks worden gebruikt.