Issues of Concern

Terminologie

• Kinematica: de werkelijke of potentiële verwondingen die door het menselijk lichaam worden gerealiseerd
• Biomechanica: verwijst naar de werkelijke kracht of impact die op de zachte weefsels en het lichaam wordt uitgeoefend
• Letselmechanisme: de precieze oorzaak van het letsel en de impliciete overdracht van energie van het ene lichaam naar het andere (d.w.z. van de omgeving naar de mens).d.w.z. van de omgeving naar het menselijk lichaam)

Al deze concepten hebben uiteindelijk invloed op traumapatiënten en hun uiteindelijke zorg. Deze drie principes moeten de leidraad zijn voor een nauwkeurige evaluatie van het letsel. Kinetische en potentiële staten van energie zijn fundamentele natuurkundige ideologieën die een vitale rol spelen in dit energiepotentieel.

Energie bevindt zich in een potentiële staat wanneer ze in rust is en in een actieve staat wanneer ze in beweging is. Zodra een voorwerp of massa mobiel wordt, ontstaat de kinetische schade.

Deze principes kunnen worden toegepast op een motorvoertuig. Het voertuig bevindt zich in rust in een potentiële toestand. Dit voertuig rijdt nu met een bepaalde snelheid voort en botst tegen een boom of een onbeweeglijk voorwerp. Het voertuig is in beweging, en de overdracht van kinetische energie zal een rol spelen door middel van een botsingssequentie.

Botsingssequentie

De eerste botsing vindt plaats wanneer een onroerend voorwerp een ander voorwerp raakt (zoals een auto tegen een boom, paal, een ander geparkeerd voertuig, of vangrail), waardoor de inzittenden met geweld naar voren worden gelanceerd.

De tweede botsing vindt vervolgens plaats wanneer de auto abrupt tot stilstand komt. Het lichaam botst dan met de binnenkant van de auto het stuur, de voorruit, de veiligheidsgordel of airbag, of de rijbaan/omgeving als het wordt uitgeworpen.

Ten slotte, de derde belediging of impact op het lichaam treedt op wanneer de interne structuren zoals organen en weefsels in botsing komen met de lichaamsholten. Zo kan bijvoorbeeld de aorta scheuren wanneer deze zich in de borstholte stuwt of kunnen ribben een long of milt doorboren. Derde impact of insulten gaan tot de essentie van trauma beoordeling en bepaling van verwondingen gebaseerd op deze gewelddadige energie overdracht.

Mechanisme van verwonding is van vitaal belang bij het bepalen van energie potentiëlen en daaropvolgende, patronen van schade gebaseerd op de omvang van deze impacts.

Impacts/letselpatronen

• Frontale en bijna-zijdige botsingen leiden tot botsingen met het stuur of het dashboard bij passagiers op de voorstoel.
• Hoofd-, nek-, borst- en buikletsel zijn verwachtingen.
• Verwacht pulmonale kneuzingen en ribfracturen bij frontale schade of bijna-zijdige botsingen. Ribbreuken hebben de neiging toe te nemen met de leeftijd.
• Het gewicht en de body mass index (BMI) van de patiënt hebben een positieve correlatie met de waarschijnlijkheid van letsel.
• Slecht gedragen veiligheidsgordels of niet vastgezette personen kunnen het risico op letsel aan de onderste extremiteit, het bekken en de buik vergroten.
• T-botsingen kunnen de inzittende die het dichtst bij het botspunt zit een groot aantal problemen bezorgen bij een eventuele botsing.
• De botsing verplettert de inzittende en veroorzaakt een nieuwe botsing, en alsof dat nog niet genoeg is, krijgt deze een dubbele klap, door contact met het interieur van de auto en eventuele persoonlijke voorwerpen in de auto.
• T-Bot of zijdelingse botsingen die gepaard gaan met aorta- of orgaanafschuivingsletsels, alsmede breuken van het bekken, de nek, het sleutelbeen en de schedel aan de kant van de botsing.
• Aanslagen van achteren verhogen het risico op flexie- en extensieverwondingen van de nek en op toevallige fracturen van de wervelkolom.

Scene-beoordeling van schade

In een studie die tussen 2007 en 2009 werd uitgevoerd, werd geconcludeerd dat het personeel van de medische hulpdiensten uitstekend werk levert bij de beoordeling van de schade als gevolg van een rolberoerte, maar dat het moeilijk kan zijn om de schade ter plaatse te beoordelen op basis van indringing, vervorming en het gebruik van de veiligheidsgordel, tenzij een ervaren onderzoeker aanwezig is. Ter plaatse is een nauwkeurige beoordeling van de schade en de correlatie daarvan met het letselpotentieel van vitaal belang voor het besluitvormingsproces inzake overbrenging naar een geschikte tertiaire zorginstelling of traumacentrum. Een nadelig resultaat kan optreden indien de overbrenging naar een aangewezen traumacentrum buiten het “Gouden Uur” van het trauma valt. De aanwijzing van een trauma centrum impliceert de betrokkenheid van de staat en van de lokale overheid bij het aanwijzingsproces en de enige triage criteria die vereist zijn.

Trauma Centrum Aanwijzing

Het American College of Surgeons (ACS) speelt een waardevolle rol in het evaluatie- en verificatieproces van het trauma centrum. Traumacentra variëren van niveau één aanwijzing tot een niveau vijf aanwijzing. Trauma centrum bereidheid is de sleutel tot de toewijzing van middelen die betrokken zijn bij een succesvol behandelplan, reanimatie zorg, en interprofessionele van een complexe trauma patiënt. Traumazorg krijgt vaak een veelzijdige dimensie met culturele, sociale en gemeenschapsvertakkingen.

Trauma Triage Guidelines/Allocation of Resources

In conclusie, het mechanisme van verwonding is de sleutel tot het succesvol opstellen van trauma triage richtlijnen door voorspelbaarheid van verwondingspatronen en levensreddende interventies. Het bestuderen van letselpatronen en populatie verschuivingen veroorloven ons waardevolle gegevens om te helpen bij het verzachten van omstandigheden die leiden tot een motorvoertuig ongeval met preventietechnieken, behandeling veranderingen, alsmede wetgeving gericht op het verbeteren van negatieve uitkomst potentieel en autofabrikant veiligheidsrichtlijnen met betrekking tot airbags en veiligheidsgordels.

Als we verder gaan in de toekomst, zal de vergrijzing van de bevolking een uitdaging vormen in de toewijzing van middelen, zowel financieel als medisch, voor ziekenhuizen, langdurige zorg faciliteiten, en gemeenschappen. Preventie, onderwijs en wetgeving zullen blijvende gevolgen hebben voor het zorgcontinuüm van de polytraumatische patiënt, en hun basis vinden in onderzoek en evidence-based praktijken en beleidsveranderingen. Overwegingen met betrekking tot vergoedingen en de toewijzing van fondsen zullen deel uitmaken van dit besluitvormingsproces.