Paquita is een ballet in twee bedrijven en drie scènes, met een libretto van Joseph Mazilier en Paul Foucher. Oorspronkelijk gechoreografeerd door Joseph Mazilier op de muziek van Edouard Deldevez. Voor het eerst opgevoerd in de Salle Le Peletier door het Ballet de l’Opéra de Paris op 1 april 1846. Het werk bleef tot 1851 op het repertoire van de Opera.

In 1847 werd Paquita voor het eerst in Rusland opgevoerd voor het Keizerlijk Ballet van St. Petersburg door Marius Petipa en Pierre-Frederic Malevergne, het eerste werk dat ooit door Petipa in Rusland werd opgevoerd. In 1881 maakte Petipa een reprise van het ballet waarvoor hij nieuwe stukken toevoegde, speciaal gecomponeerd door Ludwig Minkus. Dit omvatte de Pas de trois (ook bekend als de Minkus Pas de trois of Paquita Pas de trois) voor de eerste akte, en de Paquita Grand pas classique en de Mazurka des enfants (Kindermazurka) voor de laatste akte. Petipa’s versie van Paquita bleef tot 1926 in het repertoire van het Mariinsky Theater.

Marius Petipa’s toevoegingen voor Paquita uit 1881 bleven bestaan lang nadat het avondvullende ballet van het toneel was verdwenen. In 1896 zat prima-balerina Mathilde Ksheshinskaya (Prinses Romanov) achter de heropvoering van de Grand Pas, ter gelegenheid van de viering van de honderdste sterfdag van Catharina de Grote. Vandaag de dag zijn deze stukken, met name de Grand Pas classique, belangrijke hoekstenen van het traditionele klassieke balletrepertoire, en zijn ze door balletgezelschappen over de hele wereld opgevoerd.

In 2001 produceerde Balletmeester Pierre Lacotte voor het Paris Opera Ballet een reprise van Paquita in twee bedrijven. Hoewel Lacotte het grootste deel van het ballet zelf opnieuw choreografeerde, herstelde hij de oorspronkelijke mimescènes en mise-en-scène van Joseph Mazilier, evenals de toevoegingen van Marius Petipa uit 1881.