Physiology

B-type natriuretic peptide wordt door het hart uitgescheiden en is betrokken bij het handhaven van de homeostase van vocht en elektrolyten. Bij hartfalen neemt het BNP in de circulatie toe door verhoogde synthese en afgifte door de hartkamers als reactie op overbelasting door volume en druk, en door andere circulerende factoren. In twee recente overzichtsartikelen zijn de ontdekking van de natriuretische peptiden en hun moleculaire biologie beschreven. BNP veroorzaakt ontspanning van gladde spiercellen als dominant effect, maar heeft ook onafhankelijke effecten op de nieren, waarbij het diurese en natriurese initieert. BNP en atriaal natriuretisch peptide binden aan de A-type natriuretische peptide receptor op endotheel en vasculaire gladde spiercellen. BNP werkt via 3’5′ cyclisch guanosinemonofosfaat om zijn biologische effecten te bewerkstelligen. BNP wordt geklaard door de C-type natriuretische peptidereceptor en wordt afgebroken door het neutrale enzym endopeptidase 24.11. BNP is een uitgebalanceerde vasodilator die de gemiddelde arteriële druk, de pulmonale capillaire wiggedruk, de pulmonale arteriële druk en de rechteratriumdruk verlaagt. Bijkomende effecten zijn diurese, natriurese, remming van renine, antimutagenese en positief lusitropisme. Het heeft geen intrinsieke inotrope eigenschappen, hoewel het een reflexmatige verhoging van de hartindex veroorzaakt als gevolg van vasodilatatie. BNP- en atriale natriuretische peptide-spiegels zijn verhoogd bij asymptomatische linkerventrikeldisfunctie en klinisch hartfalen. Circulerende BNP-niveaus dienen als een gevoelige marker voor de ernst van hartfalen en de prognose. Deze peptiden kunnen een belangrijke rol spelen bij het behoud van de gecompenseerde toestand van linkerventrikeldisfunctie.