Er is een nagelvijl die de laatste tijd veel aandacht krijgt. Misschien heb je er zelfs wel eens van gehoord, of het al geprobeerd; de glazen (aka kristallen) nagelvijl.

Het is zeker strak, en erg chique (ik hou van rijmen waar mogelijk), maar is het het hogere prijskaartje waard en is het beter dan al die emery boards die we hebben liggen? Hoe zit het met de goede oude metalen vijl? Laten we eens kijken of we dit kunnen uitzoeken.

Emery Board Nail Files

Emery boards zijn in feite stroken karton met kleine zandkorrels erop geplakt. Zie ze als schuurpapier, want dat is het zo’n beetje wat ze zijn.

Ze werken door het uiteinde van je nagel te scheuren als je ze over de punt van je nagel schuift (au). Het geeft een ruwe rand die soms duidelijk is, afhankelijk van de korrel (ja korrel, zoals in schuurpapier) van het schuurpapier … nogal vervelend als je erover nadenkt. Je wordt verondersteld de grofheid van de korrel te kiezen afhankelijk van of je zwakke, dunne, breekbare nagels hebt of harde, sterke, dikke nagels. Ik dacht altijd dat het afhing van hoeveel je moest vijlen.

De reden dat je met een schuurplank in één richting moet vijlen is om de nagel zo min mogelijk te beschadigen tijdens het vijlen….klinkt me nu logischer.

Helaas doen schuurplanken bij het vijlen meer kwaad dan goed. Hier is waarom: Met een schuurplank, laat je de tip van de nagel open of bloot, want vergeet niet, je scheurt gewoon de tip eraf.

Een open nagelrand nodigt vuil, vocht en allerlei dingen uit in de nagel zelf, wat bijdraagt aan chippen, kraken, pellen en algemene verzwakking van de nagels. Wie had dat gedacht?

Als dat nog niet genoeg is, hier is nog iets. Omdat emery boards poreus zijn, hebben ze lijm en zand, vuil en puin ingebed in de vijl waardoor schimmels en bacteriën een feestje kunnen bouwen.

Er is geen goede manier om een emery board te ontsmetten en dat is waarom ze zeggen dat je je emery board na elk gebruik moet weggooien. Gooi jij je schuurplank weg na gebruik? Ik heb het nooit eerder gedaan, maar ik zal het nu doen. Dit is eigenlijk een FDA gemandateerde praktijk in professionele salons.

Ten slotte, de emery board is niet bepaald milieuvriendelijk. Minstens een heel voetbalstadion kan jaarlijks worden gevuld met weggegooide amarilplaten (als we ze allemaal daadwerkelijk zouden weggooien, denk ik). En het duurt jaren voordat een plankje volledig is afgebroken in de grond. Jakkes, dat is iets waar ik nooit aan gedacht zou hebben! Misschien ben ik al bekeerd.

Metalen Nagelvijlen

Hier is de primeur van de metalen vijlen. Tijdens het vijlen van je nagels schilferen er minuscule stukjes metaal af. Hoewel metaal veel sterker en duurzamer is dan zandkorrels (het schuurbord), is het metaal dat wordt gebruikt om de vijlen te maken meestal van een lagere kwaliteit en eigenlijk vrij zacht voor zover metalen gaan.

Maar metalen vijlen net als schuurborden slijpen ook de nagel en laten de nagelpunt bloot. Omdat er metalen stukjes op de vijl zitten, kunnen vuil en puin ook vast komen te zitten tussen de kleine metalen “tandjes” op de vijl.

Metaal is niet poreus dus bacteriegroei is geen groot probleem, maar de metalen vijl voldoet nog steeds niet aan de FDA normen voor professioneel hergebruik in een salon setting. Met dat in gedachten, zou ik nu aarzelen om ze zelf opnieuw te gebruiken zonder op zijn minst te proberen ze schoon te maken.

Metalen vijlen zijn een beetje milieuvriendelijker dan emery boards omdat er geen bomen worden vermoord bij de productie ervan. Maar natuurlijk duurt het veel langer dan emery boards om te ontbinden in stortplaatsen.

Glas nagelvijlen (ook bekend als kristal vijlen)

Er zijn twee soorten glazen nagelvijlen, in een, kleine glas vijltjes worden geplakt op een glazen stokje met behulp van super-lijm-achtig spul in combinatie met warmte. In de tweede, de bestanden worden gesneden uit de werkelijke voorbehandelde platen van dik glas. Dan wordt het oppervlak van het kristal behandeld om het ruw te maken, waardoor het vijloppervlak ontstaat. Deze laatste wordt verondersteld van betere kwaliteit te zijn.

De glazen nagelvijl glijdt over de nagelpunt. Het grote voordeel is dat het de nagel niet scheurt zoals de schuurplank of metalen vijl, dus je kunt in beide richtingen vijlen en het maakt de nagelpunt glad terwijl het vijlt (yay). Geen gekartelde randen om glad te strijken.

Beter nog de glazen vijl is ontworpen om de nagel tip te sluiten en eigenlijk verzegelen, het voorkomen van water etc. van het krijgen van in uw nagels.

Glas is niet-poreus en hygiënisch. Dus geen bacteriën of vuil kan groeien op het vijloppervlak, noch vast komen te zitten in het geruwde oppervlak van de kristallen vijl.

Ze voldoen aan alle hygiëne-eisen van de FDA en kunnen worden ontsmet in alcohol, onder UV-licht, en zelfs gebakken in een autoclaaf.

Glas nagelvijlen gaan jaren mee en zijn milieuvriendelijk omdat ze zo lang meegaan en recyclebaar zijn!

Mijn nagels zijn zwak, kort, en splijten gemakkelijk. Ik denk dat ze goed geschikt zouden zijn voor een glasvijl (die ik nog nooit heb gebruikt). Ik ga de glasvijl een maand proberen en kijken of er een verschil is. Ik zal hier terugkomen en erover berichten.

Update 6 weken later – Ik hou, hou, hou van de glazen nagelvijlen. Het kan mijn verbeelding zijn, maar ik heb echt het gevoel dat mijn nagels niet meer zo erg splijten als voorheen. Ik heb verder niets veranderd aan mijn nagelroutine, behalve dat ik de glasvijl ben gaan gebruiken. Maar wat ik ook fijn vind is dat het mijn nagels beter vijlt. Het is niet ruw maar het doet zijn werk. Ik vind het fijn dat ik me geen zorgen hoef te maken over bacteriën en dat hij heel lang mee schijnt te gaan. Het nadeel? Ik kan me voorstellen dat hij breekt als je hem laat vallen, vooral op een tegelvloer of buiten op beton. Ik zou ze echter nog steeds kopen.