Ze doen een strakke band (tourniquet) om uw arm boven het gebied waar ze het monster nemen. Het kan nodig zijn uw vuist samen te knijpen om het vinden van een ader te vergemakkelijken.

Ze maken uw huid schoon en steken dan een kleine naald in uw ader. Vervolgens bevestigen ze een klein flesje of een spuitje aan de naald om wat bloed af te tappen. Ze kunnen verschillende kleine flesjes vullen.

Als ze alle monsters hebben, maken ze de band om uw arm los. Dan halen ze de naald eruit en oefenen ze een paar minuten druk uit op het gebied met een watje of een klein gaasje. Dit helpt om het bloeden en blauwe plekken te stoppen.

Kijk weg als ze het bloed afnemen als u dat wilt. Vertel het uw arts, verpleegkundige of flebotomist als u zich onwel voelt.

Het krijgen van uw resultaten

Vraag de flebotomist, arts of verpleegkundige wanneer en hoe u uw resultaten zult krijgen. Sommige resultaten kunnen snel beschikbaar zijn, zoals een volledig bloedbeeld. Maar sommige andere onderzoeken kunnen enkele weken duren.

Mogelijke risico’s

Bloedafname (flebotomie) is een veilig onderzoek. Er is een mogelijkheid van:

• bloedingen en blauwe plekken – hard drukken bij het verwijderen van de naald kan helpen om dit te stoppen
• pijn – dit is normaal mild en kan enkele minuten aanhouden
• zwelling (oedeem) – vraag uw verpleegkundige, arts of flebotomist om een arm te vermijden die opgezwollen is of dreigt op te zwellen
• zich flauw voelen of flauwvallen – vertel het de persoon die uw bloedonderzoek doet als u zich op enig moment licht in het hoofd of duizelig voelt
• infectie – dit is zeer zeldzaam

Soorten bloedonderzoek

Volledig bloedbeeld

Een volledig bloedbeeld (FBC) meet het aantal rode cellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes in uw bloed.

• Rode cellen vervoeren zuurstof door ons lichaam. Hemoglobine is het deel van de cel dat zuurstof vervoert. Als uw aantal rode bloedcellen laag is, zegt uw arts misschien dat u bloedarmoede hebt (spreek uit: a-nee-mic). Hierdoor kunt u zich moe, kortademig en duizelig voelen.
• Witte bloedcellen bestrijden infecties. Er zijn verschillende soorten witte bloedcellen, waaronder neutrofielen en lymfocyten.
• Plaatjes helpen bij het stollen van het bloed. Symptomen van een laag aantal bloedplaatjes zijn abnormale bloedingen, zoals bloedend tandvlees en neusbloedingen.

Er is geen exact bereik van normaal voor het bloedbeeld. De waarden die als normaal worden opgegeven, variëren enigszins tussen laboratoria en verschillen ook tussen mannen en vrouwen.

Ureum en elektrolyten

Deze bloedtests laten zien hoe goed uw nieren werken. Het lichaam produceert afvalstoffen die ureum en creatinine worden genoemd. Onze nieren verwijderen ze uit ons bloed en lozen ze in onze urine.

Electrolyten zijn stoffen zoals natrium, kalium, chloride en bicarbonaat.

Leverfunctietests (LFT’s)

Leverfunctietests (LFT’s) controleren hoe goed uw lever functioneert. Bij leverfunctietests wordt gekeken naar het gehalte aan enzymen en eiwitten die door de lever worden aangemaakt of door de lever worden opgeruimd. Ze omvatten:

• alanine aminotransferase (ALT)
• aspartaat aminotransferase (AST)
• alkalische fosfatase (ALP)
• gamma-glutamyl transferase (Gamma GT)

Ze kunnen verhoogd zijn als u een verstopping in uw lever of galbuis heeft, of als u veel alcohol drinkt.

LFTs kijken ook naar de hoeveelheid bilirubine in het bloed. Dit is een chemische stof in de gal.

Bilirubine kan verhoogd zijn als u een probleem heeft met uw lever of galblaas. Bilirubine kan vergeling van uw huid en ogen (geelzucht) veroorzaken.

LFT’s meten ook albumine. Dit is een eiwit in het bloed dat bij sommige vormen van kanker laag kan zijn. U kunt ook een laag albuminegehalte hebben als u weinig hebt gegeten en ondervoed bent.

Chemische markers

Sommige hersentumoren, zoals hypofyse-, pijnappel- en kiemceltumoren, kunnen de niveaus van bepaalde hormonen en chemische stoffen in uw lichaam veranderen. U kunt bloedonderzoeken ondergaan om te controleren op specifieke hormonen en markers om te helpen bij de diagnose van een hersentumor.