Berber, Tougourt in Algerije
Inleiding / Geschiedenis
Er zijn ongeveer tien miljoen Berbers verspreid over de uitgestrekte gebieden van Noord-Afrika. Hun stammen strekken zich uit van de Siwa Oase in Egypte tot aan de Atlantische Oceaan. Men denkt dat zij ooit het gehele Noordafrikaanse grondgebied bewoonden, waardoor de zwarte bevolking gedwongen werd verder zuidwaarts door de woestijn te trekken. De exacte oorsprong van de Berbers en hoe zij in Noord-Afrika terecht zijn gekomen, blijft echter een mysterie.
De naam “Berber” is afgeleid van het Latijnse woord barbari, dat “barbaren” betekent. Deze term werd door de Romeinen in de derde eeuw na Christus gebruikt om de “mensen van de Maghrib” te beschrijven. (De Maghrib verwijst naar de gebieden in Noord-Afrika die tussen 670 en 700 na Chr. door Moslims werden veroverd. Hieronder vielen Marokko, Algerije, Tunesië en het westelijk deel van Libië).
Hoewel de Maghrib door de eeuwen heen voor het grootste deel is “ge-Arabiseerd” door taal en Islamitische cultuur, zijn er nog steeds groepen Berbers, zoals de negen Berberstammen uit de Sahara, die veel van hun oorspronkelijke Berber-tradities en kenmerken hebben behouden.
Hoe ziet hun leven eruit?
Omdat de Sahara-woestijn een barre omgeving is, bewonen de meeste Saharastammen een aantal oases. Hoewel er veel overeenkomsten zijn tussen de verschillende Berbergroepen, verschillen hun levensstijl en levenskwaliteit al naar gelang de regio waarin zij leven.
De inheemse Berber-economie berust op een fijn evenwicht tussen landbouw en veeteelt. Elke stam, zonder uitzondering, is sterk afhankelijk van huisdieren voor het dragen van zware lasten, melk en zuivelprodukten, vlees, en huiden of wol. Geen enkele Berberstam is voor haar overleving afhankelijk van de landbouw. De jacht draagt zelden bij tot de voedselvoorziening.
De Berbers noemen zichzelf de Imazighen, wat “man van adellijke afkomst” betekent. Hun verschillende talen behoren tot de Hamito-Semitische taalfamilie die vijf grote groeperingen omvat, alsmede een groot aantal dialecten. Hoewel de Berberse talen sterk van elkaar verschillen in klank, verschillen zij slechts in geringe mate in grammatica en woordenschat.
De Berbers staan vaak bekend om hun vaardigheden in verschillende ambachten. Huishoudelijke taken zoals weven en pottenbakken zijn het voornaamste werk van de vrouwen. De mannen zijn gespecialiseerd in houtbewerking, metaalbewerking en, wat nog verrassender is, fijn naaldwerk. Wat de arbeid betreft, doen de mannen het grootste deel van de landbouw, terwijl de vrouwen verantwoordelijk zijn voor het melken en verzamelen.
Berbersamenlevingen kunnen worden onderverdeeld in drie basiseenheden: de gemeenschap, het district en de stam. De gemeenschap is een politieke verzameling van clans; het district is een cluster van gemeenschappen; en de stam is een groep districten die gekenmerkt worden door een gemeenschappelijk grondgebied, naam en cultuur. Het bestuur op het niveau van de gemeenschap is bijzonder democratisch. Alle gezag berust bij een vergadering die de jemaa wordt genoemd. De jemaa, bestaande uit alle volwassen mannen, komt gewoonlijk wekelijks bijeen.
In bijna elke Berberse samenleving is elk district, en soms ook elke gemeenschap, verdeeld in twee tegenover elkaar staande facties, sofs genaamd. Lidmaatschap van de sof is erfelijk. Bij stammen die niet meer in hun oorspronkelijke omgeving leven, zijn de politieke eenheden met elkaar geallieerd in identieke divisies van hogere niveaus die lefs worden genoemd. Banden van bondgenootschap worden herbevestigd door traditionele vormen van gastvrijheid en door grote jaarlijkse feesten waarvoor de leden elkaar uitnodigen. Als er oorlog wordt gevoerd, gebeurt dit bijna uitsluitend tussen districten van de tegenovergestelde lef. Maar aangezien lef’s in de eerste plaats defensieve in plaats van offensieve allianties zijn, is hun voornaamste doel het bewaren van de vrede in een regio.
Wat zijn hun overtuigingen?
De meerderheid van de Algerijnen is Moslim. Andere Berbergroepen zoals de Kabyles, Shawiya, Tuareg, en andere Berbers uit de Sahara zijn echter slechts nominaal Moslim. Hun naleving van de Islamitische wet is over het algemeen laks.
Het concept van baraka, of heiligheid, is in Noord-Afrika sterk ontwikkeld. De Berbers geloven dat veel mensen begiftigd zijn met baraka, waarvan de heiligste de shurifa zijn, of de directe afstammelingen van Mohammed.
Een andere klasse van heilige mensen is bekend als de marabouts. Onder sommige Berbers, de Toearegs in het bijzonder, worden de marabouts beschouwd als anders dan gewone mensen. Men gelooft dat zij, zelfs na hun dood, de krachten bezitten van bescherming en genezing.
In het licht van de algemene aanvaarding van de Islam is het bijzonder interessant dat bijna alle Berbers de voorkeur geven aan monogame huwelijken. Zelfs de oasebewoners en de Toearegs hebben deze voorkeur. In de weinige stammen waar polygamie bestaat, wordt het alleen beoefend door de weinige rijke mannen.
Wat zijn hun behoeften?
De Berbers in de Sahara hebben weinig christelijke middelen tot hun beschikking. Omdat het geografisch moeilijk is hen te bereiken, moeten zij het middelpunt zijn van individuele kerkplantingsinspanningen.
De levenskwaliteit van de Berbers is vrij slecht. De behoefte aan ontwikkelingsprojecten voor de gemeenschap kan deuren openen waardoor zendelingen binnen kunnen komen.
Algerije blijft gesloten voor traditionele zendingspogingen, en fundamentele moslimgroepen zijn zeer uitgesproken tegen het christendom. Veel gebed is nodig om de barrières te slechten die de Berbers in de Sahara scheiden van het Evangelie van Jezus Christus.
Gebedspunten
* Schriftgebeden voor de Berbers, Tougourt in Algerije.
* Vraag de Heer om mensen te roepen die bereid zijn om naar Noord-Afrika te gaan en Christus te delen met de Berbers.
* Bid dat God liefdevolle Afrikaanse christenen zal opwekken om uit te reiken naar hun moslimburen.
* Vraag God om het kleine aantal Berberse Christenen die verspreid zijn over Noord Afrika te versterken, te bemoedigen en te beschermen.
* Vraag de Heilige Geest om de harten van de Berbers in de Sahara te verzachten ten opzichte van Christenen, zodat zij ontvankelijk zullen zijn voor het Evangelie.
Bid dat God trouwe voorbidders zal opwekken die in de kloof zullen staan voor de Berbers van de Sahara.
* Vraag de Heer om een sterke lokale gemeenschap van gelovigen op te wekken onder de Berbers van Noord-Afrika.