Kinderartsen en huisartsen zeggen vaak tegen patiënten dat ze zich geen zorgen hoeven te maken over molluscum contagiosum, omdat het vanzelf wel overgaat. Hoewel dit zeker waar is, duurt het vaak maanden tot wel een jaar voordat de aandoening verdwijnt en soms verspreiden de laesies zich in verontrustende mate. Het is zeker niet schadelijk voor de gezondheid als deze aandoeningen onbehandeld blijven, maar vaak raken patiënten of hun ouders gefrustreerd en willen behandeld worden.

De huidlaesies van molluscum kunnen op verschillende manieren worden behandeld:

• Bevriezen: Dit wordt ook wel cryotherapie genoemd, en het wordt gedaan met vloeibare stikstof, een zeer koude spray die in het kantoor wordt gebruikt. De vloeibare stikstof zorgt ervoor dat de huid rood wordt en een kleine blaar vormt, waarna de molluscum-laesies worden weggenomen.
• Keversap: Cantharidin is een medicijn dat wordt gewonnen uit het sap van een blaarkever. Het medicijn wordt in de spreekkamer op de molluscumlaesies aangebracht en er thuis weer afgewassen. Er vormen zich kleine blaasjes, en wanneer de blaasjes oplossen, wordt de molluscum-laesie mee vernietigd.
• Curettage: De molluscum laesies kunnen in de spreekkamer worden afgeschraapt met een klein meloen-schep type instrument.
• Geneesmiddelen: Soms worden plaatselijke geneesmiddelen voorgeschreven om de laesies te helpen behandelen.

Bijwerkingen van de behandeling kunnen zijn: ongemak, roodheid, huidirritatie en littekenvorming, maar meestal genezen de laesies vrij goed.

Lees meer over molluscum: