Bangkok – Het meest extreme voorbeeld van een primatenstad
Weet je wat een “primatenstad” is?
Er wordt veel over gesproken als het over Bangkok gaat om een zeer goede reden…
Een “primatenstad” is er een waarvan de omvang onevenredig groter is dan de rest van de steden in het land of de regio.
Bangkok is een extreem voorbeeld, mogelijk de meest extreme, als zijn bevolking van 8-14 miljoen (schattingen variëren) waar geen andere stad in het land passeert 300.000 mensen.
Het is een merkwaardig fenomeen dat speelt over de hele wereld, en het lijkt erop dat het een probleem wordt … Meer daarover in een tweede.
Waarom is Bangkok een primatenstad?
Een primatenstad is een stad in een land waar we een concentratie zien van bevolking, rijkdom, macht en infrastructuur, ten koste van andere bevolkte gebieden.
De eenvoudigste manier om een primatenstad te classificeren is aan de hand van de bevolking in vergelijking met de bevolking van omliggende steden. Laten we eens kijken naar de grootste steden in Thailand.
De schatting in deze tabel voor Bangkok is aan de hoge kant, het officiële cijfer is acht miljoen, maar het punt is nog steeds duidelijk. Bangkok is een primatenstad. Er is geen stad of dorp in Thailand dat qua inwonertal ook maar in de buurt komt van de hoofdstad.
De oorspronkelijke minimumgrens voor een stad om als primatenstad te worden geclassificeerd was dat de belangrijkste stad minstens twee keer zo groot en meer dan twee keer zo belangrijk moest zijn als de volgende grootste plaats. Bangkok slaagt erin 40x zo groot te zijn, waardoor het een van de, zo niet de meest extreme primatenstad ter wereld is.
Andere voorbeelden van primatensteden
De primatenstad is een veelvoorkomend verschijnsel over de hele wereld, met tot de helft van de landen die in zekere zin een voorbeeld vertonen. Een opmerkelijk voorbeeld is Londen, dat met zijn 14 miljoen inwoners de op een na grootste stad van het VK, Birmingham, met één miljoen doet verbleken. Een ander voorbeeld komt uit Japan waar Tokio een bevolking heeft van 37 miljoen en de volgende grootste stad Osaka is met drie miljoen.
In tegenstelling daarmee heb je een land als Australië dat deze primatenstad-dynamiek niet kent. De grootste stad is Sydney met 5,2 miljoen inwoners en dan Melbourne met 4,9 miljoen. Er zijn nog een paar tussensteden daar Brisbane, Perth en Adelaide met respectievelijk 2,5 miljoen, 2,0 miljoen en 1,3 miljoen. En dan hebben we het nog niet eens over de hoofdstad Canberra met slechts 400.000 inwoners, maar met het grootste deel van de overheidsinfrastructuur. Deze verdunde spreiding van mensen, rijkdom en banen betekent dat Australië geen primatenstad heeft, wat gewoonlijk als een goede zaak wordt beschouwd, zoals ik in een seconde zal uitleggen.
Hier is een mooie visualisatie van landen over de hele wereld. De grijze landen hebben primatensteden, de rode landen niet. Zoals je zou verwachten, verschuilt Thailand zich rechtsonder, helemaal in het grijs.
Waarom het woord “primaat”?
Het woord primaat wordt meestal geassocieerd met de biologische orde die maki’s, apen en mensapen omvat – met de mens in die laatste groep. Waarom is het dan de juiste term voor een grote stad in een gebied van kleine steden?
Het woord primaat komt van het Latijnse primas dat “eerste rang” betekent. Dit voorvoegsel wordt gebruikt in woorden als prime of primary in het Engels. Dus het idee ergens een primatenstad te noemen is dat het verwijst naar zijn status als de eerste, de voornaamste, de grootste.
Ik heb er geen bron voor, maar ik neem aan dat we apen en apen de orde der primaten noemen omdat we op de een of andere manier geloven dat zij de belangrijkste of “eerste” van de soort zijn. Beetje arrogant van ons mensen, nietwaar?
Hoe is het om in een primatenstad te wonen?
Hoewel het woord nog niet algemeen gebruikt wordt in de media, is dit primatenstad-effect de oorzaak van veel van de problemen die mensen in ontwikkelde landen ondervinden. Wanneer een land of regio één grootmachtstad heeft met de beste banen, de beste universiteiten en de beste (aantoonbare) levensstandaard, trekken meer mensen daarheen.
Nu alle beste mensen naar de primatenstad beginnen te verhuizen, hebben alle banen de neiging zich daar ook te concentreren om te profiteren. Dit creëert problemen aan beide kanten. De omliggende gebieden ervaren een braindrain waar alle beste, jonge getalenteerde mensen vertrekken om hun dromen na te jagen in de grote stad. De primatenstad zelf ervaart een bevolkingstoename die resulteert in hogere huren en algemene kosten van levensonderhoud, alsook stress op de bestaande infrastructuur.
Ik kom uit het Verenigd Koninkrijk, dus ik ben me scherp bewust van de problemen van primatensteden. Als je een jonge afgestudeerde bent, zal je eerste baan waarschijnlijk in Londen zijn of je zult naar Londen verhuizen om die baan te vinden. Het is waar alle beste banen zijn. En zelfs mensen die niet voor hun werk naar Londen hoeven te verhuizen, vinden dat leuk omdat al hun vrienden daarheen verhuizen en er in zo’n grote stad zoveel te doen is.
Ik ken mensen die fantastische diploma’s hebben gehaald aan gerespecteerde universiteiten en zijn afgestudeerd in hun droomdomein. Deze mensen wonen nu in gedeelde huizen met zes andere mensen omdat ze alleen op die manier de huur kunnen betalen.
Bangkok heeft met veel van dezelfde problemen te kampen, hoewel ik als expat met een hoog salaris in verhouding tot de kosten van het levensonderhoud, van die problemen gevrijwaard ben. In feite zijn de problemen nog meer uitgesproken in Thailand, omdat alle beste universiteiten zijn in Bangkok, zodat alle studenten wonen hier ook.
Wat is het verschil tussen Bangkok en andere steden in Thailand?
Airports. Bangkok heeft twee vliegvelden. Het enorme, moderne Suvarnabhumi, dat vooral internationale vluchten verzorgt, en het oudere Don Meuang, dat zich vooral op regionale vluchten richt. Er zijn wel vliegvelden rond Thailand, zoals Koh Samui, Phuket, Chiang Mai of Chiang Rai, maar deze voeren vooral binnenlandse vluchten uit. Als u naar Thailand reist, passeert u in principe de hoofdstad.
Universiteiten. In mijn thuisland, het Verenigd Koninkrijk, heeft Londen een handvol universiteiten. De rest van het land heeft massa’s en massa’s, waaronder de beste, zoals Cambridge en Oxford. Thailand is heel anders. Hoewel er overal in het land universiteiten zijn, bevindt een groot percentage zich in Bangkok. De twee meest prestigieuze, Mahidol en Chulalongkorn, zijn beide in de hoofdstad gevestigd.
Kosten van levensonderhoud. Het duurste hier zijn de huur en de huizenprijzen. De prijs van een huis met twee verdiepingen in een rustige provincie kan u in Bangkok een kleine logeerkamer opleveren zonder wasmachine, keuken en soms niet eens een ensuite toilet. Ook overal waar de hoge huurprijzen moeten worden betaald, zoals in bars en restaurants, stijgt de prijs. Veel geluk met het vinden van een 80฿ biertje in de hoofdstad tegenwoordig!
Vervoerverbindingen. Bangkok is niet alleen het knooppunt van het land, maar ook van Zuidoost-Azië en een groot deel van Azië in het algemeen. De twee luchthavens bedienen een groot deel van dit verkeer, terwijl het ook bus-, trein- en busstations heeft die het verbinden met een groot deel van de rest van Thailand. Wie een reis door twee verschillende gebieden van Thailand probeert te maken, zal steevast een tussenstop in de Big Mango moeten maken.