(CNN) Hoewel Molly Gibson iets meer dan een maand oud is, had ze op elk moment van de afgelopen 27 jaar geboren kunnen worden.

Haar embryo werd in oktober 1992 ingevroren en bleef bevroren tot eerder dit jaar in februari, toen Tina en Ben Gibson uit Tennessee haar embryo adopteerden. Tina beviel eind oktober van Molly — bijna 27 jaar nadat haar embryo voor het eerst werd ingevroren.

Molly’s geboorte wordt verondersteld een nieuw record te hebben gevestigd – een record dat eerder werd gehouden door haar oudere zus, Emma – voor het langst ingevroren embryo waarvan bekend is dat het tot een geboorte heeft geleid. Niet dat records belangrijk zijn voor de Gibsons.

“Met Emma waren we gewoon zo smoorverliefd om een baby te krijgen,” vertelde Tina Gibson dinsdag aan CNN. “Met Molly, zijn we net zo. Het is gewoon een beetje grappig – hier gaan we weer met een nieuw wereldrecord.”

Gibson werd zwanger van zowel Emma als Molly met de hulp van het National Embryo Donation Center, een op geloof gebaseerde nonprofit in Knoxville die ingevroren embryo’s opslaat in vitro fertilisatiepatiënten hebben besloten niet te gebruiken. Gezinnen kunnen die ongebruikte embryo’s adopteren, die vervolgens worden overgebracht naar de baarmoeder van een adoptieouder.

Emma, de oudere dochter van de Gibsons, werd geboren in november 2017 en vestigde het vorige record voor het langst ingevroren embryo waarvan bekend is dat het tot een geboorte heeft geleid, volgens het centrum. Die van haar was 24 jaar bevroren.

Het gebruik van oudere embryo’s

Voordat Emma en vervolgens Molly records vestigden, was er weinig bekend over de levensvatbaarheid van oudere embryo’s. En toen ze ontdekte dat Emma’s embryo zo lang ingevroren was geweest, maakte Gibson zich zorgen dat de leeftijd haar kansen om zwanger te worden zou verkleinen.

Maar Dr. Jeffrey Keenan, de voorzitter en medisch directeur van het centrum, verzekerde haar dat de leeftijd waarschijnlijk geen invloed zou hebben op de uitkomst. Hij zei in een persbericht dat zowel Emma als Molly’s geboortes bewijzen dat embryo’s niet moeten worden weggegooid omdat ze “oud” zijn.

“Dit weerspiegelt zeker de technologie die al die jaren geleden is gebruikt en zijn vermogen om de embryo’s te bewaren voor toekomstig gebruik onder een onbepaald tijdsbestek,” zei Carol Sommerfelt, de labdirecteur en embryoloog van het centrum, in een persbericht.

Ongeveer 75% van alle gedoneerde embryo’s overleeft het ontdooiings- en overdrachtsproces, en tussen 25 en 30% van alle implantaten zijn succesvol, vertelde Sommerfelt in 2017 aan CNN toen Emma werd geboren.

Er zijn nog steeds vragen over het verschil dat leeftijd maakt in de succesvolle geboorte van een embryo, maar het centrum zegt dat de geboorten van de Gibson-meisjes beide positieve voorbeelden zijn van het gebruik van oudere embryo’s.

Molly’s geboorte was een lichtpuntje tijdens de pandemie

Het tweede embryo dat de Gibsons adopteerden, werd pas in februari ontdooid en overgebracht naar de baarmoeder van Gibson. Gibson zei dat ze ontdekte dat ze zwanger was van Molly enkele dagen voordat Covid-19 tot pandemie werd uitgeroepen.

“Ze is zeker een kleine vonk van vreugde geweest voor 2020,” zei ze.

Geboren eind oktober op 6 pond, 13 ons, verlichtte Molly de wereld van haar familie. En hoewel zij en haar zus medische wonderen zijn, zei Gibson dat wat haar nog steeds het meest verbaast, het feit is dat ze allebei van haar zijn.

“Mijn man en ik praten er elke dag over,” zei ze. “We hebben altijd zoiets van: ‘Kun je geloven dat we niet één klein meisje hebben, maar twee kleine meisjes? Kun je geloven dat we ouders zijn van meerdere kinderen?'”

Gibson vertelde CNN in 2017, na de geboorte van Emma, dat zij en haar man hadden geworsteld met onvruchtbaarheid. Het paar had hun hart verpand aan traditionele adoptie, maar nadat haar ouders voorstelden om embryoadoptie te bekijken, veranderde hun pad op onverwachte manieren.

“Je zou denken dat ik er tijdens de zwangerschap gewoon aan gewend zou zijn, maar ik ben nog steeds helemaal weggeblazen dat ze van ons zijn,” zei ze.

Correctie: Een eerdere versie van dit verhaal vermeldde de verkeerde voornaam voor de president van het National Embryo Donation Center. Hij is Dr. Jeffrey Keenan.