Babesia-infecties komen voor bij honden en andere diersoorten en worden voornamelijk overgebracht door teken. De ernst van de ziekte varieert aanzienlijk, afhankelijk van de soort Babesia waar het om gaat, evenals de immuunrespons van de geïnfecteerde hond. Het belangrijkste gevolg van een Babesia-infectie is bloedarmoede doordat het immuunsysteem geïnfecteerde rode bloedcellen vernietigt, maar Babesia kan ook andere gevolgen hebben in het hele lichaam.

Wat is Babesia?

Babesia is een soort protozoaire parasiet die rode bloedcellen infecteert en een ziekte veroorzaakt die babesiose wordt genoemd. Er zijn veel stammen van Babesia die een grote verscheidenheid aan dieren infecteren, maar er zijn slechts een paar stammen die honden treffen. Aangezien het begrip van Babesia nog steeds verbetert, blijven diagnose en behandeling van Babesia-infecties een uitdaging.

Tekenen en symptomen van Babesia bij honden

Babesia-infecties hebben een breed scala aan ernst: ze kunnen zeer mild of zeer ernstig zijn, soms zelfs fataal. De ernst hangt voornamelijk af van de betrokken Babesia-stam, maar ook van het immuunsysteem van de hond. Babesia-stammen in de VS veroorzaken over het algemeen een mildere ziekte in vergelijking met sommige stammen die elders worden aangetroffen. Het verloop van de ziekte kan cyclisch zijn, met perioden van symptomen die worden onderbroken door perioden waarin de symptomen afwezig zijn.

In ernstige gevallen kunnen ook meerdere orgaansystemen worden aangetast, waaronder de longen, het maagdarmkanaal, de nieren en het zenuwstelsel. Soms lijden honden aan een zeer acute vorm van Babesiose en raken plotseling in shock en storten in.

Oorzaken van Babesia

De meeste Babesia-infecties worden opgelopen via teken. Omdat de ziekte door teken wordt verspreid, komt Babesia het meest voor bij warmer weer, wanneer de teken het talrijkst zijn. Infecties zijn ook mogelijk via bloedtransfusies, en in het geval van één Babesia-stam (Babesia gibsoni) wordt gedacht aan overdracht van hond op hond via bijtwonden. Moeders kunnen Babesia ook al voor de geboorte doorgeven aan hun pups. Hoewel elke hond besmet kan raken, lijden jonge honden meestal aan ernstigere ziekten. Greyhounds, pitbullterriers, en American Staffordshire terriers lijken het meest vatbaar voor infectie.

Diagnose van Babesia

Het kan moeilijk zijn om een diagnose van Babesiose te bevestigen. Bloedonderzoek kan een afname van het aantal rode bloedcellen en bloedplaatjes (trombocytopenie) aantonen, maar dit is niet specifiek voor Babesia. Bloeduitstrijkjes kunnen worden onderzocht op de aanwezigheid van de Babesia-organismen. Als ze aanwezig zijn, kan de diagnose worden bevestigd, maar ze zijn niet altijd op een uitstrijkje te zien. Het afnemen van bloed uit een snee in de oorschelp of uit een teennagel kan de kans op het vinden van de parasieten vergroten.

Bloed kan ook worden getest op antilichamen tegen Babesia, hoewel dit soms misleidende resultaten kan opleveren. Gespecialiseerde tests kunnen controleren op genetisch materiaal van Babesia, en hoewel dit de meest gevoelige test is, is deze niet overal beschikbaar en heeft deze ook enkele beperkingen. Over het algemeen wordt de diagnose gesteld op basis van een combinatie van laboratoriumtests, klinische verschijnselen en de voorgeschiedenis. De diagnose wordt verder bemoeilijkt door het feit dat honden die met Babesia besmet zijn ook besmet kunnen zijn met andere door teken overgebrachte ziekten, zoals Ehrlichia, de ziekte van Lyme of Rocky Mountain Spotted Fever.

Behandeling

Er zijn verschillende geneesmiddelen gebruikt om Babesia te behandelen, met wisselend succes. Imidocarb dipropionaat wordt het meest gebruikt in de V.S.; diminazeen aceturaat is niet beschikbaar in de V.S. maar wordt elders gebruikt als een behandelingsoptie. Beide hebben een reeks bijwerkingen die vrij ernstig kunnen zijn. Een nieuwere combinatie van medicijnen, waaronder azithromycine en atovaquone is veelbelovend, maar duur. In ernstige gevallen kunnen bloedtransfusies nodig zijn.

Behandeling verlicht de symptomen van babesiose, maar het lijkt erop dat het in veel gevallen de parasiet niet volledig uit het lichaam verwijdert. Honden kunnen op een laag niveau besmet blijven en Babesia kan weer opflakkeren in tijden van stress of verminderde immuunfunctie. Met honden waarbij Babesia is vastgesteld mag niet worden gefokt of als bloeddonor worden gebruikt (om verspreiding van de ziekte te voorkomen).

Hoe Babesia te voorkomen

De beste manier om babesiose te voorkomen is te voorkomen dat uw hond wordt blootgesteld aan teken die Babesia overdragen. Controleer uw hond dagelijks op teken en verwijder ze zo snel mogelijk (teken moeten zich minstens 24 tot 48 uur voeden om Babesia te kunnen verspreiden). Dit is vooral belangrijk in het tekenseizoen of als uw hond tijd doorbrengt in het bos of in hoog gras (overweeg deze gebieden te vermijden in het tekenseizoen).

Producten die teken voorkomen, zoals maandelijkse parasietenpreventiva (bijv. Frontline, Revolution) of tekenhalsbanden (bijv. Preventic) kunnen worden gebruikt; zorg ervoor dat u het advies van uw dierenarts opvolgt bij het gebruik van deze producten. Houd gras en struiken in uw tuin gesnoeid. In gebieden waar teken een ernstig probleem vormen, kunt u ook overwegen het erf en de kennel te behandelen tegen teken. In Europa is een vaccin beschikbaar, maar dat is alleen effectief tegen bepaalde stammen van Babesia, en zelfs dan is het nog niet 100 procent effectief.