Azijn wordt blijkbaar al bijna 200 jaar gebruikt als hulpmiddel bij het afslanken. Net als hete saus kan het een bijna calorievrije manier zijn om voedsel op smaak te brengen, en je kunt kiezen uit allerlei heerlijke exotische soorten azijn, zoals vijgen-, perzik- en granaatappelazijn. De vraag is echter of er iets speciaals is aan azijn dat helpt bij gewichtsverlies, wat het onderwerp is van mijn video Does Apple Cider Vinegar Help with Weight Loss?

Azijn wordt gedefinieerd als simpelweg een verdunde oplossing van azijnzuur, die energie kost voor ons lichaam om te metaboliseren, het activeren van een enzym genaamd AMPK dat is als de brandstofmeter van ons lichaam. Als het merkt dat we te weinig brandstof hebben, verhoogt het de energieproductie en vertelt het lichaam te stoppen met het opslaan van vet en te beginnen met het verbranden van vet. Gezien onze zwaarlijvigheidsepidemie is het dus “van cruciaal belang dat orale verbindingen met een hoge biologische beschikbaarheid worden ontwikkeld om op een veilige manier chronische AMPK-activering te induceren,” wat mogelijk gunstig zou zijn voor gewichtsverlies op lange termijn. Het is echter niet nodig om zo’n verbinding te ontwikkelen, als je het in elke supermarkt kunt kopen.

We weten dat azijn het AMPK in menselijke cellen kan activeren, maar is de dosis die je krijgt als je het over een salade strooit voldoende? Als je endotheelcellen (de cellen die onze bloedvaten bekleden) neemt van navelstrengen na de geboorte van baby’s en ze blootstelt aan verschillende niveaus van acetaat, dat is wat het azijnzuur in azijn in onze maag verandert, blijkt dat je een concentratie van ten minste 100 nodig hebt om echt een significante boost in AMPK te krijgen. Dus, hoeveel acetaat krijg je in je bloedbaan als je ongeveer een eetlepel azijn over je salade strooit? Je bereikt de 100, maar slechts gedurende ongeveer 15 minuten, en zelfs bij die concentratie, lijkt 10 of 20 minuten blootstelling niet veel te doen. Toegegeven, dit is vastgesteld in een petrischaal. Wat laten klinische studies ons zien?

Een dubbelblind onderzoek is uitgevoerd naar de effecten van azijninname op de vermindering van lichaamsvet bij mannen en vrouwen met overgewicht. De onderzoekers noemen hen zwaarlijvig, maar ze waren eigenlijk slanker dan de gemiddelde Amerikaan. In Japan noemen ze alles boven een BMI van 25 zwaarlijvig, terwijl de BMI van de gemiddelde Amerikaanse volwassene ongeveer 28,6 is. Niettemin namen ze ongeveer 150 mensen met overgewicht en verdeelden ze willekeurig in een van de drie groepen: een hooggedoseerde azijngroep die een drankje dronk met twee eetlepels appelciderazijn per dag, een laaggedoseerde groep die een drankje dronk met slechts een eetlepel appelciderazijn per dag, en een placebo controlegroep die een zuur drankje dronk dat ze hadden ontwikkeld om hetzelfde te smaken als het azijndrankje, maar met gebruikmaking van een ander soort zuur, zodat er geen azijnzuur was.

Er waren geen andere veranderingen in hun dieet of lichaamsbeweging. In feite controleerden de onderzoekers hun diëten en gaven ze allemaal stappentellers, zodat ze zich ervan konden vergewissen dat het enige significante verschil tussen de drie groepen de hoeveelheid azijn was die ze elke dag kregen. Binnen slechts een maand waren er statistisch significante dalingen in gewicht in beide azijngroepen vergeleken met placebo, waarbij de hooggedoseerde groep het beter deed dan de laaggedoseerde groep, en het gewichtsverlies werd maand na maand alleen maar beter. Het is zelfs zo dat na maand drie de placebogroep die niets deed zelfs in gewicht toenam, zoals mensen met overgewicht plegen te doen, terwijl de azijngroepen hun gewicht aanzienlijk lieten dalen. Was het gewichtsverlies echt significant of alleen statistisch significant? Vergeleken met de placebogroep was de twee eetlepels azijn per dag groep aan het einde van de 12 weken 5 pond lichter geworden. Dat klinkt misschien niet als veel, maar ze kregen dat voor slechts een paar cent per dag, zonder iets uit hun dieet te verwijderen.

Ze werden ook slanker, verloren tot bijna een centimeter van hun taille, wat suggereert dat ze buikvet verloren. De onderzoekers gingen nog een stap verder en namen de proef op de som. Zij onderwierpen de proefpersonen aan een CT-scan van hun buik om de hoeveelheid vet in hun lichaam voor en na de behandeling rechtstreeks te kunnen meten. Zij maten de hoeveelheid oppervlakkig vet, visceraal vet, en totaal lichaamsvet. Oppervlakkig vet is het vet onder je huid dat zorgt voor slappe armen en bijdraagt aan cellulitis. Visceraal vet, aan de andere kant, is de moordenaar. Het is het vet dat zich ophoopt rond je inwendige organen en dat je buik doet uitpuilen – en het soort vet dat de placebogroep aanzette toen ze aankwamen. Zowel de lage-dosis als de hoge-dosis azijn groep waren echter in staat om ongeveer een vierkante centimeter visceraal vet van die CT-scan plak te verwijderen.

Zoals elke strategie voor gewichtsverlies, het werkt alleen als je het doet. Een maand nadat ze gestopt waren met de azijn, kwam het gewicht weer terug, maar dat is alleen maar extra bewijs dat de azijn werkte. Maar hoe werkte het?

Een groep onderzoekers in het Verenigd Koninkrijk suggereerde een verklaring: Azijn drankjes zijn smerig. Zij creëerden azijndranken die zo onaangenaam waren dat de proefpersonen zich misselijk voelden na het drinken ervan en minder aten van de maaltijd die de onderzoekers voorschotelden. Dus, daar ga je: Misschien helpt azijn bij zowel de eetlustcontrole als de voedselinname, hoewel deze effecten grotendeels te wijten zijn aan de fruitige azijn brouwsels die gevoelens van misselijkheid oproepen. Is dat wat er aan de hand was in de oorspronkelijke studie? Aten de azijngroepen gewoon minder? Nee, de azijngroepen aten ongeveer hetzelfde in vergelijking met de placebo. Hetzelfde dieet, meer gewichtsverlies – misschien dankzij het effect van azijnzuur op het AMPK.

Nou, de CT scans maken dit een zeer dure studie, dus ik was niet verbaasd dat het werd gefinancierd door een bedrijf dat azijn verkoopt, wat goed is, omdat we anders niet over deze verbazingwekkende gegevens zouden beschikken, maar ook slecht is omdat je je dan altijd afvraagt of de financierende bron op een of andere manier de resultaten heeft gemanipuleerd. Het leuke van bedrijven die studies over gezonde voeding financieren, of het nu een kiwi fruit bedrijf is of de National Watermelon Promotion Board (kijk op watermelon.org), is dat, wat is het ergste dat er kan gebeuren? Hier, bijvoorbeeld, zelfs als de bevindingen vals blijken te zijn en het ergste komt in het ergste geval, je salade zou gewoon lekkerder zijn.

Ik ben zo opgewonden om eindelijk aan dit onderwerp te beginnen. Typ “azijn” in PubMed, de zoekmachine biomedische literatuur, en 40.000 studies komen tevoorschijn. Het kostte me een tijdje om het allemaal op te nemen, maar ik ben zo blij dat ik deed, want het is iets dat een verschuiving in mijn eigen dieet heeft veroorzaakt. Ik probeer nu elke dag verschillende azijnsoorten toe te voegen.

Dit is de eerste van een vijfdelige videoserie. Bekijk de andere afleveringen:

• Azijn en slagaderfunctie
• Kan azijn helpen bij de bloedsuikercontrole?
• Optimale dosis azijn
• Azijnmechanismen en bijwerkingen

Voor meer holistische benaderingen van gewichtsverlies, zie:

• Nutriënt-rijke benadering van gewichtsbeheersing
• Zijn er voedingsmiddelen met negatieve calorieën?
• Eet meer om minder te wegen

In gezondheid,
Michael Greger, M.D.

PS: Als u dat nog niet hebt gedaan, kunt u zich hier abonneren op mijn gratis video’s en mijn live, jaar-in-overzicht presentaties bekijken:

• 2012: Uprooting the Leading Causes of Death
• 2013: Meer dan een appel per dag
• 2014: Van Tafel naar Able: Disabling Diseases Combating with Food
• 2015: Voedsel als medicijn: Preventing and Treating the Most Dreaded Diseases with Diet
• 2016: How Not To Die: The Role of Diet in Preventing, Arresting, and Reversing Our Top 15 Killers