Inwendige parasieten zijn kleine organismen die een deel van hun levenscyclus in een gastdier doorbrengen – in dit geval het paard. Zij leven in inwendige organen, lichaamsholten en weefsels, terwijl zij hun voedingsbron verkrijgen door zich met het gastheerdier te voeden. Het paard wordt aangetast door veel verschillende soorten parasieten. De aard en de omvang van de schade varieert met de parasiet.

Parasietenbesmetting veroorzaakt verlies van voedingsstoffen of bloed uit de gastheer, wat resulteert in ernstige medische problemen. Paarden die zwaar belast zijn met parasieten zullen hun conditie verliezen door een tekort aan voedingsstoffen en bloed, verminderde groei, en verminderde voortplantings- en atletische prestaties.

Er zijn talloze inwendige parasieten die paarden infecteren, maar er zijn er maar een paar die over het algemeen aanzienlijke gezondheidsproblemen veroorzaken. Om een effectief parasietenbestrijdingsprogramma op te zetten, is het belangrijk om eerst de levenscyclus van parasieten te begrijpen. Succesvolle preventie- en controleprogramma’s zijn effectief omdat ze de levenscyclus van parasieten onderbreken. In sommige delen van het land zijn nematoden, zoals grote en kleine strongyles, ascariden en lintwormen, de belangrijkste klasse van inwendige parasieten die gezondheidsproblemen veroorzaken bij paarden. Andere inwendige parasieten van misschien minder belang, zoals spoelwormen en horzellarven, worden ook vaak in overweging genomen bij het ontwerpen van een parasietenbestrijdingsprogramma.

Ascariden, Parascaris equorum, de paardenrondworm, is een zeer grote (vrouwtjes kunnen tot 15 centimeter lang worden), geelachtig witte parasiet die kan worden uitgescheiden in de ontlasting van veulens en jonge paarden. Volwassen paarden ontwikkelen gewoonlijk een immuniteit tegen deze parasiet; daarom infecteren spoelwormen vooral jonge paarden jonger dan 2 jaar.

De levenscyclus van de spoelworm begint wanneer het vatbare paard gras, voeder of water consumeert dat besmet is met de besmettelijke eitjes. Uit de eitjes komen larven die zich ingraven in de dunne darm en via aders naar de lever, het hart en uiteindelijk de longen migreren. Na hun migratie in de luchtruimten van de longen worden de parasietenlarven opgehoest en ingeslikt. De spoelwormlarven gaan terug naar de dunne darm, waar ze uitrijpen tot eiproducerende volwassenen, waarmee de levenscyclus voltooid is. De levenscyclus duurt ongeveer drie maanden.

Fysieke schade, zoals ontsteking en littekenvorming van lever- en longweefsel, treedt bij het paard op tijdens de migratie. Volwassen spoelwormen kunnen fysieke schade veroorzaken door darmblokkade of darmruptuur. De schade varieert van lichte spijsverteringsstoornissen en verminderde voeropname tot ernstige koliek.

Klinische verschijnselen van een ascaride-infectie kunnen zijn: onzindelijkheid, potbuik, ruwe vacht en trage groei. Sommige jonge paarden ontwikkelen neusuitvloeiing vergezeld van hoest als gevolg van de migratie van larven.

Craig Wood, Universiteit van Kentucky