Argumentative Essay on Global Warming

Wat is opwarming van de aarde, en hoe beïnvloedt het de aarde en haar bewoners? De opwarming van de aarde wordt ook wel het broeikaseffect genoemd. Het broeikaseffect is de absorptie van energie die vanaf het aardoppervlak wordt uitgestraald door kooldioxide en andere gassen in de atmosfeer, waardoor de atmosfeer warmer wordt. Het broeikaseffect is er de oorzaak van dat de temperatuur op aarde stijgt en dat er veel problemen ontstaan die zich in de komende decennia zullen gaan voordoen.
In de afgelopen 10.000 jaar is het klimaat op aarde buitengewoon gunstig geweest voor de mensheid. “De mensen hebben het enorm goed gedaan onder een gunstige atmosfeer,” (Bates 28). Vandaag de dag vinden er echter grote veranderingen plaats. Mensen voeren een onbedoeld wereldwijd experiment uit door het aanzicht van de hele planeet te veranderen. Wij vernietigen de ozonlaag, die het leven op het aardoppervlak mogelijk maakt. Al deze activiteiten veranderen de samenstelling van de biosfeer en de warmtebalans van de aarde in ongunstige zin.
Als we ons gebruik van fossiele brandstoffen niet vertragen en de vernietiging van de bossen niet stoppen, zou de wereld heter kunnen worden dan hij in de afgelopen miljoen jaar is geweest. De gemiddelde temperatuur op aarde is de afgelopen eeuw met 1 graad Fahrenheit gestegen. Als kooldioxide en andere broeikasgassen in de atmosfeer blijven terechtkomen, kan de temperatuur tegen het midden van de volgende eeuw met 5 tot 10 graden stijgen. De waarschuwing zal het grootst zijn op de hogere breedtegraden van het noordelijk halfrond, waarbij de grootste temperatuurstijgingen zich in de winter zullen voordoen. In de meeste gebieden zullen de zomertemperaturen ruim boven de 100 graden Fahrenheit uitkomen. Elk jaar zullen nieuwe temperatuurrecords worden gevestigd.
De opwarming van de aarde is een recent schouwspel dat pas tegen het einde van de 20e eeuw wereldkundig is gemaakt. Door de mens veroorzaakte verontreiniging heeft echter al lang geleden (begin 19e eeuw) gevolgen gehad voor het klimaatveranderingssysteem van de planeet. In 1863 werd voor het eerst gesuggereerd dat veranderingen in de samenstelling van de atmosfeer als gevolg van verontreiniging met grote waarschijnlijkheid tot klimaatverandering zouden leiden. Het was 23 jaar later dat Svate Arrheis, een Zweedse wetenschapper, een eerste berekening maakte van het broeikaseffect, waarbij de mogelijkheid werd geschat dat kooldioxide zou leiden tot een verdubbeling van de temperatuur op aarde (Houghton, 1994). Als een mogelijke voorbode van de opwarming van de aarde kende het decennium 1980 de zes warmste jaren van de eeuw (Erandson 18-22). Atmosferische storingen als gevolg van de extra opwarming zullen leiden tot hevigere stormen en een groter aantal dodelijke slachtoffers. Sommige gebieden, vooral op het noordelijk halfrond, zullen uitdrogen en een groter aantal blikseminslagen zal massale bosbranden doen ontstaan. De verkoling van de aarde door natuurlijke en door de mens veroorzaakte bosbranden zal extra hoeveelheden kooldioxide in de atmosfeer brengen. Veranderingen in temperatuur en neerslag ten gevolge van de opwarming van de aarde zullen op hun beurt de samenstelling van de bossen veranderen. In het huidige tempo van de vernietiging zullen de meeste regenwouden halverwege de volgende eeuw verdwenen zijn.
Daardoor zullen door de mens gecreëerde woestijnen de eens zo weelderige gebieden binnendringen. (Bassett 1-2). Verdampingssnelheden zullen ook toenemen en circulatiepatronen zullen veranderen. Verminderde neerslag in sommige gebieden zal resulteren in meer neerslag in andere. In sommige gebieden zal het debiet van rivieren verminderen of helemaal stoppen. Andere gebieden zullen plotselinge stortbuien ervaren die massale overstromingen veroorzaken.
De centrale gedeelten van de continenten, die normaal gesproken af en toe droogte kennen, zouden permanent droge woestenijen kunnen worden. Uitgestrekte gebieden van ooit productieve akkerlanden zouden hun bovengrond kunnen verliezen en door de mens gecreëerde woestijnen worden. Kustgebieden, waar de helft van de bevolking woont, zullen de negatieve gevolgen van de stijgende zeespiegel voelen wanneer de ijskappen smelten onder de stijgende oceaantemperaturen. Als het huidige smelten doorgaat, zou de zee tegen het midden van de volgende eeuw wel 6 voet kunnen stijgen (Bassett 1-2). Grote stukken kustland zouden verdwijnen, evenals ondiepe barrière-eilanden en koraalriffen. Laaggelegen vruchtbare delta’s die miljoenen mensen van voedsel voorzien, zouden verdwijnen.
De zee zou kwetsbare wetlands terugwinnen, waar veel soorten zeeleven hun jongen uitbroeden. Kwetsbare kuststeden zouden verder landinwaarts moeten trekken of beschermende muren moeten bouwen tegen de woedende zee, waar een groter aantal uiterst gevaarlijke orkanen de oceaanstreken zou teisteren. Bossen en andere habitats van wilde dieren zouden niet genoeg tijd hebben om zich aan het snel veranderende klimaat aan te passen. De opwarming zal hele biologische gemeenschappen herschikken en vele soorten doen uitsterven. Onkruid en ongedierte zouden een groot deel van het landschap kunnen overwoekeren.
Omdat het leven tot op zekere hoogte het klimaat beheerst, is het onzeker welke langetermijneffecten een verminderde biosfeer zal hebben op de wereld als geheel. Het wordt echter steeds duidelijker dat naarmate de mens de hulpbronnen van de aarde blijft verspillen, het klimaat zodanig zou kunnen veranderen dat het niet langer welwillend tegenover de mensheid staat. Het broeikaseffect en de opwarming van de aarde komen beide met elkaar overeen. Het broeikaseffect wordt omschreven als de inkomende zonnestraling die door de atmosfeer van de aarde gaat, maar die voorkomt dat veel van de uitgaande infrarode straling naar de ruimte ontsnapt.
De opwarming van de aarde verwijst naar een langdurige stijging van de gemiddelde temperatuur van de aarde. Hoe komen ze met elkaar overeen? Simpel, omdat zonder het een, het ander niet bestaat. Het natuurlijke broeikaseffect heeft de gemiddelde oppervlaktetemperatuur van de aarde op ongeveer 33 graden Celsius gehouden, warmer dan het zou zijn als er geen atmosfeer was.
De natuurlijke gassen in het broeikaseffect zijn waterdamp, kooldioxide (CO2), ozon (O3), en andere sporengassen. Leven zou niet kunnen bestaan als er geen natuurlijk broeikaseffect was. De reden voor het natuurlijke broeikaseffect is dat alle schepselen die op aarde leven, kunnen leven en ademen. Wij als bewoners van deze aarde moeten ons deel doen om haar te behouden, anders blijft er voor onze kinderen niet veel meer over om op te leven. Menselijke activiteiten zorgen ervoor dat sommige broeikasgassen, zoals kooldioxide, zich ophopen in de atmosfeer.
Groeikasgassen zijn de belangrijkste oorzaken van de opwarming van de aarde; deze gassen komen vrij als gevolg van menselijke activiteiten op aarde (Maslin, 2007). Deskundigen hebben vastgesteld dat voor de gehele aarde de stabiele radioactieve temperatuur aan de buitenkant van de atmosfeer – 18o C is. Als de atmosfeer van de aarde dus gekenmerkt wordt door volledige transparantie voor alle stralingsgolven, zou de oppervlaktetemperatuur bij benadering – 18o C bedragen, een zeer onbewoonbaar niveau. In de laatste stralingsstappen echter – wanneer de zonne-energie door de aarde in de vorm van golflengten wordt teruggestraald naar de ruimte, wordt deze opwaartse lange-golfenergie door de aarde geabsorbeerd. Vervolgens wordt de lange-golfstraling vanuit de atmosfeer in alle richtingen uitgezonden. Een deel van deze straling keert automatisch terug naar de aarde, wat resulteert in een aanvulling op de oorspronkelijke kortgolvige straling die op de planeet was ontvangen (Maslin, 2007).
Telkens wanneer we benzine, olie, kolen of zelfs aardgas verbranden, wordt er meer kooldioxide aan de atmosfeer toegevoegd (Erandson 34). Door de bomen in het bos te kappen, laten we luchtvervuiling toe. Dit veroorzaakt dus naast vele andere problemen. Nu er geen bomen meer zijn om de vervuiling te helpen filteren, laten we meer schade aan de atmosfeer toe, waardoor de aarde opwarmt. Bepaalde gassen die van nature in de atmosfeer voorkomen, hebben de neiging de zonnewarmte vast te houden, wat opwarming van de aarde wordt genoemd.
Markham (2009) heeft bos voor brandstof (zowel voor houtskool als voor hout) als een belangrijke oorzaak van ontbossing aangewezen. In de eerste wereld echter heeft de menselijke honger naar papierproducten en hout – de toename van het grazen van vee in de natuurlijke bossen en het gebruik van tropisch bosland voor handelsgoederen zoals palmolieplantages – geleid tot wereldwijde massale ontbossing (Maslin, 2007). Bossen slaan koolstofdioxide in de atmosfeer op en verwijderen het ook, en deze ontbossing heeft tot gevolg dat er grote hoeveelheden koolstof vrijkomen en dat de planeet minder koolstof vasthoudt.
In conclusie, als er geen broeikaseffect zou zijn, zou er geen opwarming van de aarde zijn. Het broeikaseffect zorgt ervoor dat de opwarming van de aarde toeneemt en dat mensen en andere wezens er invloed op hebben. Er zijn veel manieren om beide te helpen voorkomen en beschermen. Mensen moeten hun leven veranderen door voorzichtiger te zijn. Ze moeten dingen als televisie, computers en lampen uitzetten, omdat die voortdurend broeikasgassen uitstoten. Recycling van gebruikte spullen vermindert de hoeveelheid afval die wordt verbrand en daarmee ook de hoeveelheid broeikasgassen die vrijkomen in de atmosfeer. Als de mensen proberen te helpen, dan zou het een langer proces zijn om de ozonlaag langer gezond te houden. Maar er zal niets worden gedaan totdat wij als mensen beginnen te helpen.

Works Cited

Bates, Albert K. Climate in Crisis: The greenhouse Effect and what we can do Tennessee: The Book Pub. Co. 1990.
Bassett, Tony. “Een kruistocht tegen hen die een broeikaseffect zien.” The Toledo Blade: December 6, 1995.
Erandson, Jon. Broeikaseffect: De Ramp van Morgen Vandaag. Pennsylvania: Tab Books. 1990.
Markham, Derek. (2009). Gevolgen en oorzaken van de opwarming van de aarde: Een top 10-lijst. Overgenomen van http://www.planetsave.com
Maslin, M. (2007). Opwarming van de aarde: Oorzaken, gevolgen en toekomst. Minessota: MBI Publishing, LLC
Houghton, J. (1994). Opwarming van de aarde: The Complete briefing. Cambridge: Cambridge University Press