In november 1860 werd Abraham Lincoln gekozen tot President van de Verenigde Staten. Kort daarna scheidde South Carolina zich als eerste staat af, op 20 december 1860. Mississippi en Florida volgden, en Alabama, Georgia, Louisiana en Texas sloten zich bij hen aan. Op 12 april 1861 begon de Burgeroorlog officieel in de Slag bij Fort Sumter.

De militie van Zuid-Carolina bombardeerde Fort Sumter, een fortificatie op een eiland bij Charleston, Zuid-Carolina. Het leger van de Confederatie was nog niet officieel gevormd. De aanval begon in de vroege ochtenduren van 12 april 1861, toen luitenant Henry S. Farley een mortier afvuurde boven Fort Sumter als signaal aan de militie om Fort Sumter te beschieten. De militie, geleid door generaal P.G.T. Beauregard, had de overhand. Het fort, onder leiding van majoor Robert Anderson, was ontworpen en versterkt om te reageren op, en zich te verdedigen tegen, aanvallen vanaf zee, maar in de daaropvolgende strijd bleek het niet opgewassen tegen landbombardementen.

Fort Sumter had in totaal 60 kanonnen, maar veel daarvan stonden bovenop, waar Andersons troepen het kwetsbaarst zouden zijn om geraakt te worden door inkomend vuur van de militie. De eenentwintig kanonnen op het lagere niveau lieten niet de baan toe die nodig was om een van de artillerie van de aanvallers te raken. Anderson en zijn troepen deden wat zij konden en raakten verwikkeld in een uitwisseling van vuur die vierendertig uur duurde. Omdat pogingen van President Lincoln om Fort Sumter te bevoorraden geen succes hadden gehad, en ondanks het verplaatsen van zoveel mogelijk voorraden naar het fort, hadden Anderson en zijn troepen een tekort aan munitie. Zij verminderden het aantal kanonnen dat werd ingezet.

De militie begon verhitte schoten af te vuren op het fort, waarbij zij enkele van de houten constructies binnenin raakten. Er ontstonden branden, maar op 12 april doofde een regenbui die branden. Op 13 april zou het spervuur van verhitte schoten hervatten en aanzienlijke schade aan het fort aanrichten.

Scheidsrechter Gustavus V. Fox arriveerde in de ochtend van 13 april 1861, aan het hoofd van de bevoorradingsexpeditie die president Lincoln had bevolen. Maar zijn aankomst zou weinig veranderen aan de vergelijking. Rond 1 uur ’s middags op 13 april, werd de centrale vlaggenmast neergehaald. Kolonel Louis Wigfall, een adjudant van Beauregard, roeide zonder toestemming met een skiff naar het eilandfort en ontmoette Anderson. Hij zou gezegd hebben: “U hebt uw vlag nobel verdedigd, heer. U hebt alles gedaan wat mogelijk was, en Generaal Beauregard wil deze strijd beëindigen. Op welke voorwaarden, Majoor Anderson, wilt U dit fort ontruimen?”

Anderson stemde in met een wapenstilstand, trots op zijn troepen en geen van zijn mannen verloren hebbend aan het bombardement. Nadat het eerste contingent van Beauregard de schikkingsvoorwaarden van Wigfall had verworpen, zag Beauregard de zakdoek van de overgave en stuurde een tweede contingent, dat soortgelijke voorwaarden aanbood als Wigfall had gedaan. Anderson gaf zich over en het Zuiden had zijn eerste slag gewonnen. Gedurende de volgende bijna vier jaar hielden de Geconfedereerde troepen Fort Sumter, en weerstonden verschillende aanvallen van het leger van de Unie.

De Slag bij Fort Sumter zorgde ervoor dat veel Noordelijken sterk pleitten voor het verzamelen van vrijwillige troepen om het fort te heroveren en onze Unie te behouden. De oorlog zou vier jaar duren, met ongeveer 750.000 slachtoffers.

Dan Cotter is advocaat en counselor bij Howard & Howard Attorneys PLLC. Hij is de auteur van The Chief Justices, (gepubliceerd april 2019, Twelve Tables Press). Hij is ook een voormalig voorzitter van The Chicago Bar Association. Het artikel bevat zijn meningen en mag niet worden toegeschreven aan iemand anders.

Klik hier om het NIEUWSTE essay in deze studie elke dag naar uw inbox gemaild te krijgen!

Klik hier om het schema van onderwerpen in onze 90-daagse studie over Amerikaanse geschiedenis te bekijken.