Het patent foramen ovale (PFO) is een veel voorkomende anatomische variant bij de mens (prevalentie 25%). Meestal asymptomatisch, kan het paradoxaal embolische beroertes, myocardiale infarcten, of viscerale of perifere ischemie veroorzaken. Er is een oorzakelijk verband met migraine, positie- of inspanningshypoxemie met dyspneu, duikongevallen, oedeem op grote hoogte en slaapapneu. Percutane sluiting van atriumseptumdefecten werd voor het eerst uitgevoerd in de jaren zeventig. Een speciale PFO occluder (Amplatzer PFO Occluder) werd voor het eerst gebruikt op 10 september 1997 door Kurt Amplatz en Bernhard Meier. Sindsdien heeft percutane PFO sluiting zich ontwikkeld tot een van de meest voorkomende en de eenvoudigste en veiligste katheter-gebaseerde interventie in de cardiologie bij volwassenen. Gerandomiseerde studies hebben het voordeel ervan aangetoond voor de preventie van recidiverende ischemische gebeurtenissen (in het bijzonder beroertes) bij patiënten zonder concurrerende etiologie van de beroerte. Er zijn ook ondersteunende klinische gegevens voor PFO sluiting in andere situaties. Bestreken gebieden: De Amplatzer PFO Occluder, de eerste, meest geïmplanteerde en best onderzochte PFO occluder, wordt besproken, met een presentatie van de implantatietechniek, mogelijke complicaties en relevante wetenschappelijke gegevens over werkzaamheid en veiligheid. Commentaar van deskundigen: Percutane PFO sluiting is uitgegroeid tot een van de meest voorkomende procedures in de interventionele cardiologie. Implantatie van de Amplatzer PFO Occluder is eenvoudig, veilig en effectief.