Het is maandagochtend, tijd om in beweging te komen, maar in plaats van zich klaar te maken voor school klaagt uw kind over buikpijn, hoofdpijn, duizeligheid, of iets dergelijks.

Is uw kind ziek, of gewoon bang om naar school te gaan?

Het schoolvermijdingssyndroom is een van de meest voorkomende oorzaken van vage, oncontroleerbare klachten bij schoolgaande kinderen. Dit syndroom kan worden uitgelokt door stress.

Hoe maakt een ouder onderscheid tussen een echte ziekte en angst? Stel uzelf de volgende vragen:

Heeft het kind koorts? Heeft hij of zij overgegeven? Had het kind diarree? Hoe was zijn of haar toestand de nacht ervoor?” Klaagt uw kind dat het alleen op schooldagen ziek is en lijkt het in het weekend in orde?

Als er geen lichamelijke factoren in het spel zijn en dit al een paar keer eerder is voorgekomen, raadpleeg dan de arts van uw kind om een medisch probleem uit te sluiten.

Het is ook belangrijk om het kind te vragen naar wat er op school gebeurt. De American Academy of Pediatrics (AAP) benadrukt dat kinderen het moeilijk kunnen hebben om uit te leggen waar ze zich zorgen over maken. De AAP en American Academy of Family Physicians (AAFP) identificeren de volgende situaties als schoolvermijdingstriggers:

• Teasen door andere kinderen, zoals “lelijk” of “dik” worden genoemd

• Faalangst

• Dreiging met lichamelijk letsel door een pestkop

• Daadwerkelijk lichamelijk letsel

• Bangheid voor het gebruik van een openbaar toilet

• Grote veranderingen thuis, zoals een scheiding, overlijden van een familielid of huisdier, verhuizing naar een nieuw huis

De AAP benadrukt dat de eerste stap in het beheersen van schoolontwijking is om het kind te laten controleren door een arts, zodat daadwerkelijke lichamelijke problemen worden uitgesloten. Problemen met het gezichtsvermogen en het gehoor, bijvoorbeeld, kunnen leiden tot een hoge mate van schoolgerelateerde angst voor een kind. Als er geen lichamelijke problemen worden gevonden, kan de arts u helpen de angst van het kind te begrijpen en een plan te ontwikkelen om het kind weer naar school te krijgen.

Ga, ze moeten, maar heb begrip

Wanneer lichamelijke problemen zijn uitgesloten, neem dan de tijd om met uw kind te praten en naar hem te luisteren. Wees kalm en begripvol. Noem alle mogelijke redenen waarom hij of zij schoolgerelateerde angst ervaart en luister naar de reactie van uw kind. Let op het non-verbale gedrag. Sta erop dat uw kind naar school gaat, maar toon begrip. Hoe langer uw kind thuisblijft, hoe moeilijker het voor hem of haar zal zijn om weer naar school te gaan. Uw kind kan u onder druk zetten om thuis te blijven, maar wees streng.

Emotionele zorgen

Leg uw kind uit dat hij of zij in goede gezondheid verkeert en dat zijn of haar klachten hoogstwaarschijnlijk het gevolg zijn van de zorgen die hij of zij aan u heeft geuit.

Geef steun

Roep op de hulp van het schoolpersoneel, waaronder de leerkracht, de directeur en de schoolverpleegkundige. Als u hen op de hoogte brengt van de situatie, kunnen zij uw kind helpen aanmoedigen en zijn of haar angsten verlichten. Bespreek uw plan om uw kind weer naar school te laten gaan en werk samen met het schoolpersoneel om te proberen de stressvolle situaties die uw kind signaleert op te lossen.

Een pestprobleem

Als het probleem een pestkop of een onredelijke leerkracht is, praat dan met de leerkracht of de directeur. Hij of zij kan misschien veranderingen aanbrengen om de druk op uw kind te verminderen. Wees een pleitbezorger voor uw kind.

Houd voet bij stuk

Beloof u dat u op schoolochtenden streng zult zijn als uw kind klaagt, maar controleer ook of het kind niet echt ziek is. Het ontbreken van herkenbare symptomen (zie hieronder) is een van uw beste manieren om zijn of haar klachten te beoordelen.

Clubs en sport

Help uw kind zelfstandigheid te ontwikkelen door activiteiten aan te moedigen, zoals clubs of sport, waarbij ook andere kinderen buitenshuis betrokken zijn. De ontwikkeling van vriendschappen en positieve interesses kan van grote hulp zijn bij het verminderen van de angsten en vrees van een kind.

Herkenbare symptomen: wanneer moet uw kind thuis zijn

Er zullen momenten zijn waarop uw kind ziek is en thuis moet blijven. De belangrijkste vraag is of uw kind zich goed genoeg voelt om aan activiteiten deel te nemen. Het kan nodig zijn dat uw kind naar de dokter gaat voor koorts die gepaard gaat met andere symptomen, zoals keelpijn of huiduitslag. Als uw kind zich niet goed genoeg lijkt te voelen om naar school te gaan, vraag dit dan aan de dokter van uw kind. Als uw kind ziek is, zorg dan dat hij of zij veilig en comfortabel is, maar maak van de ziektedag geen feestdag. Als hij of zij ziek is, moet het kind in bed blijven zonder speciale tussendoortjes of bezoek. Het kind moet altijd onder toezicht blijven.

Als het niet naar school gaan langer dan een week duurt, moet u de hulp van uw kinderarts en het schoolpersoneel inroepen. Als de combinatie van lichamelijke en emotionele problemen het functioneren van uw kind beperkt, kan uw kinderarts voorstellen dat u een kinderpsycholoog raadpleegt voor extra hulp en ondersteuning.

Schoolontwijking is moeilijk voor zowel het kind als de ouder. Snelle, ondersteunende actie van de ouder en de juiste inschakeling van gezondheids- en schooldeskundigen kunnen het probleem echter beheersbaar maken.