door Ron Hunninghake, MD

Typ “symptomen van hypothyreoïdie” in bij een zoekopdracht op Google. U krijgt dan de volgende lijst van de website van de prestigieuze Mayo Clinic, die hoog in de lijst van hits staat:

• Vermoeidheid
• Verminderde gevoeligheid voor koude
• Constipatie
• Droge huid
• Onverklaarbare gewichtstoename gewichtstoename
• Puizelig gezicht
• Schorheid
• Spierzwakte
• Verhoogd cholesterolgehalte in het bloed
• Spierpijn, gevoeligheid en stijfheid
• Pijn, stijfheid of zwelling in uw gewrichten
• Zwaarder dan normale of onregelmatige menstruatie
• Valling van het haar
• Verminderde hartslag
• Depressie
• Gebrekkig geheugen

Eureka! Als u gefrustreerd bent geweest in uw zoektocht naar waarom u zich zo slecht voelt, denkt u plotseling dat u een diagnostische pot met goud hebt gevonden! Dit lijkt zeker het antwoord te zijn waarnaar u op zoek was: de spreekwoordelijke “onderliggende oorzaak” van uw chronische slechte gezondheid. Het klopt misschien niet helemaal, maar veel van deze symptomen zijn precies waar je al zo lang last van hebt.

Opgetogen print je het artikel uit en brengt het naar je huisarts. Hij is geïnteresseerd! Ook hij wil je graag helpen uit te zoeken WAAROM je zoveel onsamenhangende symptomen hebt. (U hebt de antidepressiva die hij u voorschreef al geprobeerd, en de pijnstillers, evenals de spierverslappers, en misschien zelfs een slaappil of fibromyalgiemedicijn. Geen van deze hielp veel. De bijwerkingen werden ondraaglijk.)

Hij zegt: “Oké, laten we een schildklieronderzoek doen om dit te controleren.” Je rent bijna naar het lab in de hoop dat je de diagnose kunt stellen. Je weet dat het abnormaal zal zijn, want je hebt een ouder en verschillende andere familieleden die schildklierproblemen hebben gehad. Al snel komt de brief (of e-mail of telefoontje): “Uw schildklier is in orde. De test was in het normale bereik.”

Wat?!! Was er een fout gemaakt? Hebben ze mijn bloed verwisseld met dat van iemand anders? Dat kan niet… Ik voldoe zo precies aan het symptomenprofiel.

Nu is uw dokter een beetje van slag. Een laboratoriumtest is een objectief resultaat… en het was NORMAAL. Hij geeft je die “Ben je een hypochonder in de kast?” blik. Maar je weet dat je symptomen echt zijn. Waarom klopt de labtest niet?!!

Deze uiterst frustrerende situatie (voor zowel de patiënt als de arts) komt steeds weer voor in conventionele medische settings.

Na 25 jaar in de Riordan Clinic te hebben gewerkt en dit scenario meerdere malen per week te hebben gehoord, geloof ik dat ik nu weet waarom dit gebeurt. Belangrijker nog, ik weet HOE het kan worden verholpen.

Op de eerste plaats is het een kwestie van opleiding. De overgrote meerderheid van de artsen is opgeleid om schildklierachtige symptomen te beoordelen met één enkele test: de TSH. TSH staat voor Thyroid Stimulating Hormone.

De opleiding hier in ondubbelzinnig: “Als de schildklier normaal functioneert, zal de TSH-test in het normale bereik liggen.”

Dit blijkt inderdaad waar te zijn. Je schildklier GLAND is meestal normaal als je TSH normaal is. (Er is een uitzondering die ik een beetje later zal bespreken.) Echter, een normale TSH betekent niet dat uw algehele schildklier-metabolische systeem normaal is. Er is meer aan de hand.

De symptomen van hypothyreoïdie treden typisch op wanneer het algehele schildklier-metabolische SYSTEEM ontregeld is geraakt. Dit kan zelfs gebeuren wanneer de schildklier “normaal” functioneert. Dit wordt over het algemeen NIET onderwezen aan conventionele medische artsen. De wetenschap is er, maar het is nog niet verspreid onder de medische beroepsgroep.

Om de DYS-REGULATIE van het schildklier-metabolisch systeem te begrijpen, moet je terug in de tijd denken aan toen onze voorouders leefden en vochten om te overleven zonder het voordeel van dokters, ziekenhuizen en kruidenierswinkels.

Stel dat de jacht verschrikkelijk was, of dat er geen voedsel beschikbaar was om te verzamelen. Dat heet “verhongering.” In die situatie was het hoog houden van de stofwisselingssnelheid met snelle verbranding van de lichamelijke brandstofreserves een enorm overlevingsnadeel. Hoe kon het lichaam “schakelen” en snel de stofwisseling vertragen om energie te sparen?

Elk systeem in het menselijk lichaam is gebaseerd op homeostase. Dit betekent “evenwicht.” Maar dit evenwicht is niet star, het moet adaptief zijn.

Als ons schildklier-metabolisch systeem niet homeostatisch was, kon het zich niet aanpassen aan veranderende omgevingsomstandigheden. Onze voorouders zouden niet in staat zijn geweest om verhongering, verwondingen, vergiftiging, en een hele reeks verstorende en ontstekingssituaties die ze gewoonlijk tegenkwamen, te overleven.

Gelukkig genoeg is er een eenvoudige moleculaire verklaring voor hoe het schildklierstelsel dit cruciale adaptieve evenwicht handhaafde. Deze verklaring is ook de KEY om te begrijpen waarom de TSH test onvoldoende is om nauwkeurig hypothyreoïdie te diagnosticeren. Let goed op!

Welke molecuul maakt de schildklier aan? Thyroxine, of levothyroxine, of T4. De afbeelding links laat zien hoe het molecuul eruit ziet.

Zie je de vier jodinen? Daarom wordt het T4 genoemd. Een normale schildklier maakt T4. Een normaal TSH betekent dat uw schildklier een normale hoeveelheid T4 aanmaakt. Helaas kunnen omgevingsfactoren zoals honger of infectie invloed hebben op wat er met die T4 gebeurt.

Wat gebeurt er dan met T4 nadat het is aangemaakt? Het wordt omgezet in T3 door een enzym dat de-jodinase heet. Dit enzym verwijdert, zoals de naam al aangeeft, een van de lagere jodinen om de T3 molecule te maken, die Liothyronine wordt genoemd: (afbeelding volgt op de volgende bladzijde)

Wanneer deze omzetting plaatsvindt, heeft het gevormde T3 ongeveer VIERmaal de potentie van T4. Dit betekent dat het schildklierhormoon is geactiveerd om het metabolisme beter aan te zetten tot het genereren van meer energie en om elke cel en elk orgaan in uw lichaam beter te activeren.

Maar als u alleen maar een activeringssysteem had zonder tegenwicht, hoe zou het lichaam dan het homeostatische evenwicht kunnen handhaven? (Bereid je voor. Wat volgt is het deel dat de meeste artsen nooit hebben geleerd.)

Er zijn eigenlijk TWEE DE-IODINASE enzymen! Het hierboven genoemde enzym dat T3 aanmaakt, wordt de 5′ (Five Prime) de-iodinase genoemd. Dan is er nog een zusterenzym dat gewoon 5 de-jodinase heet en dat het ANDERE lagere jodium wegneemt om omgekeerd T3 te maken, ook wel gesymboliseerd als rT3 (de onderste molecule in de drie die volgen.)

rT3 is het spiegelbeeld van T3. T3 is ongeveer VIER KEER ZO POTENT als T4, terwijl rT3 NUL POTENTIE heeft. Het is de spreekwoordelijke “blanco sleutel.” Het past in de T3 receptoren aanwezig op de kern van elke cel in het lichaam. Het past, maar het blokkeert T3 moleculen. Het is wat endocrinologen noemen een “concurrerende remmer” van de schildklierfunctie op cellulair niveau.

Begrijpt u het al? T3 activeert en rT3 remt. Dit is schildklier homeostase op cellulair niveau. Vraag uw arts of hij zich hiervan bewust is.

Hier is het puzzelstukje dat het grote raadsel oplost WAAROM MIJN THYROID “NORMAAL” IS ALS IK me ZO SLECHT Voel:

Omgevingsbedreigingen (stress, verhongering, infectie, ontsteking en/of vergif) worden beantwoord met een eenvoudige adaptieve reactie: het lichaam VERMINDERT DE 5′ DE-IODINASE.

Deze enzymatische verlaging (die vrij snel kan plaatsvinden) vermindert de omzetting van T4 in T3. Plus, de schildklier pompt nog steeds T4 uit, dat “ergens heen moet”. Het moet via de andere enzymatische weg: meer T4 wordt omgezet in rT3.

Dit doet dan de homeostatische balans van de T3/rT3 verhouding doorslaan in het voordeel van rT3. De resulterende metabolische vertraging bespaart op korte termijn ENERGIE. Dit wordt een “epigenetische respons” genoemd die op korte termijn overlevingswaarde heeft en ons de tijd geeft om een adaptief antwoord op de bedreiging te vinden.

Helaas, ALS de omgevingsdreiging niet verdwijnt, kan de metabolische vertraging op lange termijn doorgaan. Dit resulteert in een FUNCTIONELE STAAT VAN HYPOTHYROIDISME – zelfs als de TSH-test normaal is!

In de moderne tijd zijn deze epigenetische ontregelaars maar al te vaak CHRONISCH. Chronische virusinfecties, vergiftiging door zware metalen, stressfactoren in het leven, auto-immuunontstekingen of chronische diëten kunnen allemaal bijdragen aan chronische ontregeling van het schildklier-metabolische systeem, wat leidt tot hoge omgekeerde T3-spiegels en lagere T3-spiegels.

Als u de symptomen hebt die aan het begin van dit artikel zijn opgesomd, en uw TSH is normaal, vraag uw arts dan om een omgekeerde T3- en een vrije T3-spiegel te trekken. Als de rT3 hoog of hoog normaal is, en de fT3 laag of laag normaal is…heb je functionele hypothyreoïdie op cellulair niveau.

Wat is dan de remedie? Corrigeer de onderliggende dys-regulatoren, natuurlijk! Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. In de tussentijd zijn er veilige manieren om uw fT3/rT3-verhouding weer in evenwicht te brengen met behulp van lage dosis hormonale recepten. Bel ons als u hier meer over wilt weten.

Hoplijk realiseer je je nu dat je geen hypochonder bent. En uw dokter is geen slechte dokter, hij is waarschijnlijk niet blootgesteld aan deze nieuwe informatie. Laat hem naar www.nahypothyroidism.org gaan, met uitgebreide uitleg en honderden wetenschappelijke referenties.

U kunt ook mijn video over dit onderwerp bekijken, The Thyroid Link to the Potbelly Syndrome, op Riordanclinic.org/education/lectures waarin dieper op dit model wordt ingegaan en het wordt toegepast op een veelvoorkomend gevolg (de potbelly) van het hebben van een ontregelde fT3/rT3-verhouding.

Er is nog een ander verwant scenario dat we hier niet kunnen behandelen (de uitzondering die ik eerder noemde): auto-immuun thyroiditis.