Er zijn veel dingen in de moderne geneeskunde waar velen van ons echt dankbaar voor zijn, en dicht bij de top van die lijst is de hemel gezegende magie van de ruggenprik. Ik heb de bevalling meegemaakt met en zonder epiduraal, en ik zou eerder door gebroken glas in een plas zout water lopen dan nog een kind krijgen zonder epiduraal. Maar hoe werkt het proces van pijnbestrijding als je er niet meteen voor kiest om het te krijgen? Wanneer is het te laat voor een ruggenprik?

Toen ik 10 jaar geleden mijn eerste kind kreeg, suggereerde het populaire onderzoek in die tijd dat als ik een ruggenprik zou krijgen, ik tot twaalf keer meer kans had op een keizersnede dan wanneer ik zonder medicatie zou blijven. In een wanhopige poging om dat lot te vermijden, koos ik ervoor om zonder epiduraal te bevallen. Na de geboorte van mijn zoon, redeneerde ik dat ik liever een zakje pijlen druipend in hete saus zou inslikken dan dat ik dat nog eens zou doen. Een paar jaar later adviseerden verloskundigen hun patiënten niet langer over dit verhoogde risico, en de vrouwen van de wereld zuchtten gelukkig. Het American College of Obstetricians and Gynecologists meldde dat de meerderheid van de vrouwen tijdens de bevalling een vorm van pijnstilling krijgt, waarvan de meest voorkomende de gecombineerde spinaal-epidurale blokkade (CSE) is. Dit kan volgens Pregnancy, Childbirth, and the Newborn zelfs in de zeer late stadia van de bevalling worden gegeven, naar goeddunken van de anesthesist, tot op het moment dat de baby naar buiten komt.

Als de bevalling binnen een uur op handen lijkt te zijn, kan uw anesthesist er vaak voor kiezen u een intrathecale injectie met medicijnen te geven in plaats van een ruggenprik.

Toen ik ging bevallen van mijn dochter, waren de weeën vreemd, en in het begin niet pijnlijk. Er was een tijd dat ik me zorgen maakte dat mijn vroege, vreemde weeën op de een of andere manier zouden betekenen dat ik niet goed vooruit zou komen, en dat ik de ruggenprik beter kon uitstellen. Toen herinnerde ik me het hele “Ik spring liever elke ochtend op blote voeten op een stapel LEGO voor de rest van mijn leven” dan een niet-gemedicineerde bevalling te hebben, en ik vroeg om een ruggenprik. Ik had slechts 3 centimeter ontsluiting, en ik was niet te trots om toe te geven dat ik liever niets van mijn bevalling voelde dan de hel die de vorige keer met mijn baarmoeder was gebeurd.

Ik denk dat ik de anesthesist een aanzoek heb gedaan toen ik even later de weeën zag opkomen, want ik voelde niets. In tegenstelling tot de eerste keer, toen ik besloot om volledig zonder medicatie te bevallen en tegen de tijd dat ik besefte dat ik er een wilde, was ik al aan het bevallen. Maar zou ik bij deze tweede bevalling een eindtijd hebben gehad? Ik nam contact op met anesthesist Dr. Leif Dahleen om het uit te zoeken. Hij vertelt aan Romper: “Een epidurale weeënprik heeft wat tijd nodig om zich in te stellen en optimale pijnstilling te geven. Als je baarmoederhals volledig is uitgezet en je voelt je klaar om te beginnen persen, heb je dat venster voor een ruggenprik gemist.”

Het kan echter niet allemaal verloren zijn. “Als je dicht bij dat punt bent en de anesthesist is onmiddellijk beschikbaar, kan er nog tijd zijn als je een paar minuten relatief stil kunt blijven tussen de weeën,” voegt hij eraan toe.

Dahleen zegt wel dat er opties zijn die artsen hebben. “Vaak, als de bevalling binnen het uur op handen lijkt te zijn, kan je anesthesist in plaats van een ruggenprik ervoor kiezen om je een intrathecale injectie met medicatie te geven. De intrathecale injectie is in wezen een spinaal verdovingsmiddel in een lage dosis dat veel van de pijn van de laatste weeën wegneemt zonder je volledig verdoofd te maken. Als iemand die er uiteindelijk wel een kreeg nadat mijn zoon een samengestelde presentatie bleek te zijn, zal ik je vertellen, het is veel beter dan niets.

Hoewel als je gaat bevallen zoals ik deed en van plan bent om zonder medicatie te gaan, is er een venster wanneer het veilig is om een ruggenprik te krijgen, dus zorg ervoor dat je je comfortabel voelt met je beslissing en plan om jezelf tijdens het proces vaak te vragen hoe je je voelt. Als je geen ruggenprik wilt, is dat helemaal aan jou en helemaal OK, maar weet wel dat als je aan het persen bent, je niet zult kunnen stoppen om die medicamenteuze verlichting te krijgen.

Deskundigen:

Dr. Leif Dahleen, anesthesioloog