De standaardbehandeling voor fasciitis plantaris is meestal conservatief, omdat de aandoening meestal binnen een jaar verdwijnt. Volgens de American Family Physician, ‘hoewel er verschillende remedies bestaan voor fasciitis plantaris, is er weinig overtuigend bewijs om deze verschillende behandelingen te ondersteunen.’11

Initiële aanbevelingen die de patiënt zelf kan doen, zijn onder meer het veranderen van hun activiteitenniveau, het toepassen van ijs, rekken, het dragen van steunzolen, gewichtsverlies en het innemen van pijnstillers zonder recept, zoals acetaminophen (Tylenol of Paracetamol) of niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s).

De bezorgdheid over de veiligheid van het innemen van pijnstillers zonder recept is de afgelopen jaren toegenomen. Een nieuw overzicht van het veiligheidsbewijs vond een verhoogd risico op cardiovasculaire complicaties, maag-darmkanaalbloedingen, niertoxiciteit en overlijden door het nemen van Tylenol of Paracetamol.12

Het gebruik van NSAID’s brengt ook aanzienlijke gezondheidsrisico’s met zich mee, zelfs in kleine doses. In een onderzoek uit 2017 naar de veiligheid van NSAID’s, waaraan meer dan 446.000 patiënten deelnamen, werd een verhoogd risico op een hartaanval gevonden bij het gebruik van NSAID’s (inclusief vrij verkrijgbare NSAID’s zoals Naproxen) in welke dosis dan ook, zelfs voor slechts één week.13 Van NSAID’s is ook aangetoond dat ze het risico op gastro-intestinale bloedingen verhogen,14 een ernstige en mogelijk fatale complicatie, evenals acuut nierletsel.15

Als de symptomen van fasciitis plantaris niet binnen enkele weken verbeteren, kan diagnostische beeldvorming zoals echografie of MRI worden gebruikt om andere factoren uit te sluiten die een rol spelen. Modaliteiten zoals fysiotherapie, steroïdeninjecties, prolotherapie, plaatjesrijk plasma-injecties, botox, anterieure nachtspalk en aangepaste steunzolen kunnen in het behandelplan worden opgenomen.

Als er na zes of meer maanden behandeling geen verbetering optreedt, kunnen vervolgens schokgolftherapie en plantaire fasciotomie worden toegepast. Extracorporale schokgolftherapie is naar verluidt een gunstige, niet-invasieve aanpak, maar kan pijnlijk zijn en leiden tot gevoelloosheid en zwelling in het toegepaste gebied. Van fasciotomie van de plantaris is in twee studies aangetoond dat het bij een meerderheid van de onderzochte patiënten (80-85%) verlichting biedt, maar ook het risico van bijwerkingen en complicaties van de chirurgische ingreep inhoudt.

Omgekeerd hebben studies over acupunctuur voor fasciitis plantaris weinig tot geen bijwerkingen aangetoond, naast een algemeen hoog niveau van effectiviteit. Hoewel er een verscheidenheid aan stijlen van behandeling van fasciitis plantaris met acupunctuur is, vertoont elk een sterk vermogen om de pijn te verminderen en de functie te verbeteren, waardoor mensen met fasciitis plantaris worden geholpen om weer op de been te komen.