Familieruzies zijn meestal privé-aangelegenheden – behalve natuurlijk als de familie beroemd is.

Een publieke ruzie tussen vette namen brak uit op 8 mei, toen drie leden van de Kennedy-clan een stuk publiceerden op Politico waarin werd verklaard dat Robert F. Kennedy, Jr.-zoon van Bobby Kennedy- “tragisch fout” is geweest in zijn jarenlange kruistocht tegen vaccins, een kruistocht die vooral onverantwoordelijk lijkt nu het land lijdt onder de ergste mazelenuitbraak sinds 1994. Kennedy is een held geworden van de anti-vax menigte met zijn aanhoudende beweringen dat vaccins dodelijke ingrediënten bevatten, met name een op kwik gebaseerd conserveermiddel bekend als thimerosal, en dat ze in verband worden gebracht met autisme.

Hij heeft het op beide punten mis. Geen enkel vaccin, behalve sommige formuleringen van het griepvaccin, bevat thimerosal, en het type kwik dat wordt gebruikt is ethylkwik, dat snel en onschadelijk uit het lichaam wordt verwijderd. En vaccins veroorzaken geen – en worden zelfs niet in verband gebracht met – autisme. Full stop.

Maar RFK, Jr. blijft volhouden, en dus hebben zijn broers en zussen Kathleen Kennedy Townsend en Joseph P. Kennedy II, en zijn nicht Maeve Kennedy McKean, geprobeerd om hem recht te zetten. Kennedy, schreven ze, “heeft geholpen bij het verspreiden van gevaarlijke verkeerde informatie via sociale media en is medeplichtig aan het zaaien van wantrouwen tegen de wetenschap achter vaccins.”

Kathleen, Joe en Maeve zijn nauwelijks de eerste Kennedy’s die slim zijn over vaccins. Zoals ze in hun Politico-verhaal schrijven, ondertekende de reus van de familie, president John Kennedy, de Vaccine Assistance Act van 1962 in de wet, waardoor het gebruik van het relatieve handjevol kindervaccinaties dat op dat moment beschikbaar was, werd uitgebreid. “Er is geen enkele reden meer waarom Amerikaanse kinderen zouden moeten lijden aan polio, difterie, kinkhoest of tetanus,” zei Kennedy in een boodschap aan het Congres. “Ik vraag het Amerikaanse volk om mee te doen aan een landelijk vaccinatieprogramma om deze vier ziekten uit te roeien.”

Tot het presidentschap van Donald Trump – die van 2012 tot 2014 een storm van tweets plaatste over de denkbeeldige dreiging van vaccins en, nadat hij was verkozen, publiekelijk flirtte met het idee om RFK, Jr. Amerikaanse presidenten hebben een lange geschiedenis van pleitbezorgers van vaccinatie.

Het begon met Thomas Jefferson die in augustus 1800 – kort voordat zijn presidentschap begon – hielp bij het uitvoeren van proeven met het pokkenvaccin, dat vier jaar eerder was ontwikkeld door de Britse arts Edward Jenner. Zoals zo vaak het geval is met de Founding Fathers, en met deze Founding Father in het bijzonder, werd Jeffersons anderszins nobele werk bezoedeld door zijn verachtelijke associatie met slavernij. Een handvol slaven van Jefferson behoorde tot de mensen aan wie hij het vaccin toediende – en zij hadden zeker niet de vrijheid om daar bezwaar tegen te maken.

James Madison, die in 1809 aan zijn presidentschap begon, volgde Jeffersons voorbeeld op het gebied van de volksgezondheid en tekende de Vaccinwet van 1813. De wet was bedoeld om de verspreiding van vervalste vaccins tegen te gaan, federale agenten te machtigen het echte artikel te distribueren en ervoor te zorgen dat het portvrij door het land kon worden verstuurd.

De volgende, en gemakkelijk de grootste van de presidentiële vaccinhelden was Franklin Roosevelt, die in 1921 kinderverlamming – polio – opliep. Tijdens het eerste volle jaar van zijn presidentschap, in 1934, startte hij zijn jaarlijkse traditie van Presidentiële Verjaardagsbals, die misschien waren opgezet als verjaardagsvieringen voor FDR, maar waarvan het werkelijke doel was fondsen te werven voor een nationale oorlog tegen polio. Het Birthday Ball-comité werd al snel de National Foundation for Infantile Paralysis, een onderzoekscollectief waarvan zowel Jonas Salk als Albert Sabin deel uitmaakten, wiens vaccins – die van Salk gebruikten een gedood virus; die van Sabin een levend, verzwakt virus – polio op de rand van uitroeiing hebben gebracht.

Pas in 1955 werd het eerste van deze twee vaccins – dat van Salk – goedgekeurd, en president Dwight Eisenhower zette de kracht van de federale overheid erachter, door $ 30 miljoen (bijna $ 285 miljoen in 2019 valuta) te verstrekken om de staten te helpen bij de distributie en toediening van het vaccin. Eisenhower begreep ook de urgentie die ouders voelden om hun kinderen beschermd te krijgen, en toen vroege productieproblemen de levering van het vaccin vertraagden, gaf hij een verklaring uit waarin hij aandrong op geduld, maar actie beloofde.

“Elke ouder van elk kind zou dankbaar moeten zijn voor die wetenschappers die zonder rust en zonder verlichting hebben gewerkt om antwoorden te vinden op het probleem dat de vertraging veroorzaakte,” zei hij. “Met de gezamenlijke inspanningen van allen zal het Salk-vaccin ter beschikking van onze kinderen worden gesteld op een wijze die in overeenstemming is met onze hoogste tradities van coöperatieve nationale actie.”

Die traditie werd voortgezet tijdens de daaropvolgende presidentschappen, met Lyndon Johnson, in 1965, die een door Amerika geleide inspanning startte om pokken uit te roeien in 18 West-Afrikaanse landen; met Jimmy Carter’s 1977 National Childhood Immunization Initiative, dat probeerde de vaccinatiegraad voor kinderen op 90% te brengen – en dat in feite overtrof, door het bereiken van het niveau van 95% dat nodig is om de kudde-immuniteit in de hele gemeenschap te ondersteunen; met Gerald Ford’s aankondiging van een nationaal vaccinatieprogramma toen een epidemie van Mexicaanse griep – die nooit werkelijkheid is geworden – leek te naderen.

Ronald Reagan’s steun, in 1986, aan het National Vaccine Injury Compensation Program was een van de belangrijkste – en later ook de meest moedwillig verkeerd voorgestelde – stappen om Amerikanen in te enten. Het Congres en de President erkenden de noodzaak van een bijna universele vaccinatie van tientallen miljoenen kinderen, alsmede de onmogelijkheid om dat doel te bereiken als de farmaceutische bedrijven zich voortdurend zouden verdedigen tegen beweringen over vermeende schade door de medicijnen, en kwamen overeen om een no-fault Federal Office of Special Masters op te richten om claims te beoordelen en prijzen toe te kennen in het uiterst zeldzame geval dat vaccins aantoonbare schade toebrengen. Hedendaagse anti-vaccxisten hebben dit bureau bestempeld als de “Vaccine Injury Court” en hebben het “no-fault” systeem veroordeeld als een manier om de farmaceutische bedrijven te beschermen tegen de lonen van het verkopen van een dodelijk produkt. Er is geen verdienste aan deze argumenten.

Tijdens de beide presidentschappen van Bush werden ook initiatieven voor vaccins genomen. Het eerste was in 1991, toen Bush 41 een vaccinatieplan steunde om het aantal gevallen van mazelen te verlagen; het tweede was in 2002, toen Bush 43 gratis pokkenvaccinaties aanbood aan gezondheidswerkers, toen de angst voor bioterreur het land overspoelde in de nasleep van de aanslagen van 11 september. Om de veiligheid van het vaccin aan te tonen, werd Bush zelf publiekelijk ingeënt. Tussen de twee presidentschappen van Bush in ondertekende president Bill Clinton de Vaccines for Children Act, opnieuw om het aantal vaccinaties te verhogen. En in 2010, met de invoering van de Affordable Care Act, zorgde president Barack Obama ervoor dat ziektekostenverzekeringen verplicht werden om preventieve maatregelen te dekken, waaronder vaccins, zonder eigen bijdragen.

In het heetst van de strijd tegen de mazelen, heeft Trump eindelijk geprobeerd om zijn voorgangers recht te praten. Tijdens een persbijeenkomst eind april gaf hij aan verslaggevers toe: “Ze moeten de prik krijgen. De vaccinaties zijn zo belangrijk. Dit gaat nu rond. Ze moeten hun prikken halen.”

Het is een kleine stap, maar een positieve. RFK, Jr. zou nog een grotere stap kunnen zetten als hij naar zijn familie luistert, zijn wetenschap leert en voorgoed afstand neemt van de anti-vax retoriek. Elke dag dat er verkeerde informatie wordt verspreid, is weer een dag dat kinderen lijden.

Ontvang onze nieuwsbrief Gezondheid. Meld u aan om het laatste nieuws over gezondheid en wetenschap te ontvangen, plus antwoorden op wellness-vragen en tips van experts.

Dank u wel!

Voor uw veiligheid hebben we een bevestigingsmail naar het door u opgegeven adres gestuurd. Klik op de link om uw inschrijving te bevestigen en onze nieuwsbrieven te ontvangen. Als u de bevestiging niet binnen 10 minuten ontvangt, controleer dan uw spam-map.

Schrijf naar Jeffrey Kluger op [email protected].