We zien olifanten meestal als enorme en machtige dieren. De dikke huid van de olifant is als een ondoordringbaar pantser dat hem tegen elk gevaar beschermt. En de slagtanden zijn het wapen dat gevreesd wordt door andere wilde dieren.

Maar onder die dikke huid en dat enorme lichaam, klopt een zacht en melancholisch hart. Ja, olifanten hebben gevoelens en hun gevoelens zijn delicaat! Hier volgen enkele feiten over deze dikhuidige katoenen snoepjes die uw kijk op hen zullen veranderen.

Ze herkennen zichzelf

Menselijke baby’s leren zichzelf van nature in de spiegel te herkennen naarmate ze opgroeien. Ze leren dan hoe ze hun uiterlijk kunnen onderscheiden van dat van andere mensen in de buurt en accepteren dat als hun identiteit.

Andere dieren waarvan bekend is dat ze dit vermogen hebben, zijn dolfijnen, apen, eksters en olifanten. Ja, olifanten kunnen zichzelf herkennen in de spiegel. Dit klinkt misschien niet als een big deal, maar het betekent dat olifanten zichzelf kunnen zien als de mens.

Ze kunnen de fysieke kenmerken in hun lichaam herkennen en deze onderscheiden van andere olifanten. Het betekent ook dat olifanten in staat zijn om elk lid van hun groep te zien en te identificeren zoals wij andere mensen op het werk of op school zien en identificeren.

Foto door : Subi Sridharan
website : www.shutterzoom.co.uk
Insta : @shutterzoomuk

Elephants Never Forget

Horen we die uitdrukking vaak? Wel, het is inderdaad waar, olifanten hebben een heel lang geheugen. Het geheugen dat ze in hun hoofd bewaren, gaat naar verluidt tientallen jaren mee, zelfs hun hele leven lang. Er zijn verschillende bewijzen van, de beroemde is Jenny en Shirley.

Carol Buckley van The Elephant Sanctuary in Hohenwald meldde dat in 1999 de inwonende olifant Jenny angstig werd en nauwelijks in bedwang kon worden gehouden. Het gebeurde toen Jenny werd voorgesteld aan nieuwkomer Shirley, een Aziatische olifant.

Het was blijkbaar een reünie voor hen toen ze 23 jaar eerder in hetzelfde circus optraden en hun pad kruisten. Dit betekent dat olifanten elkaar niet alleen kunnen identificeren, maar zich ook de identiteit van andere olifanten over een zeer lange tijd herinneren.

Elephants Hugs Each Other

Wanneer we ons down en depressief voelen, is wat we soms nodig hebben gewoon een warme knuffel van mensen van wie we houden. Blijkbaar is dat niet alleen onze natuur om knuffels te geven en te ontvangen van andere mensen, maar ook van olifanten.

Volgens onderzoekers omhelzen olifanten elkaar ook als ze hun kameraden in zware tijden zien. Ze doen dat door hun slurf in elkaars bek te stoppen. Ze doen dat om troost te bieden aan degenen die zich overstuur of verdrietig voelen.

Het betekent dat olifanten de gevoelens van anderen kunnen herkennen zoals mensen dat doen. Olifanten staan er ook om bekend dat ze knuffels aanbieden aan andere diersoorten, waaronder hun verzorger als een symbool van medeleven en liefde.

olifanten rouwen om de dood

olifanten staan erom bekend dat ze rouwen om de dood van hun groepsleden. George Wittemyer van de Colorado State University, die sinds 1997 olifanten bestudeert in het Samburu-reservaat, zegt dat olifanten “een fascinatie voor de dood” hebben.

“Olifanten hebben respect voor hun doden, maar hun interactie met hun doden is niet iets wat we volledig begrijpen,” zei Wittemyer tegen National Geographic. “Elke keer dat het gebeurt, is het niet hetzelfde, maar het is opvallend gedrag – niet gebaseerd op overleving of noodzaak, maar gebaseerd op een soort emotie.”

Het betekent dat olifanten in staat zijn om te voelen en sympathie te tonen aan elkaar. Olifanten zijn inderdaad gecategoriseerd als een van de dieren die in staat zijn om dit te doen, samen met chimpansees.

Baby olifanten hebben babysitter

Wanneer u of uw ouders wat tijd nodig hebben om hun klusjes te doen, dat is wanneer de hulp van babysitter nodig is. Maar weet je dat dit niet alleen bij mensen gebeurt? Ja, olifanten “huren” ook babysitters voor hun baby’s.

Elfanten leven in een matriarchale kudde, en dat maakt dat de moeders meer klusjes te doen hebben dan alleen het grootbrengen van hun kinderen. In dat geval hebben ze hulp nodig om op de kalfjes te passen tot ze groot genoeg zijn om voor zichzelf te zorgen.

De oppassers zijn meestal de jonge vrouwtjes in de kudde. Deze oppasdaad is belangrijk voor de ontwikkeling van de jonge olifanten. De jonge vrouwtjes kunnen leren hoe ze voor de kalfjes moeten zorgen, zodat ze, als ze zelf gaan bevallen, al weten hoe ze voor hun baby’s moeten zorgen.

Babyolifanten zuigen op hun slurf

Zoals we weten dat baby’s meestal op hun duim zuigen, staan babyolifanten er ook om bekend dat ze iets soortgelijks doen. De babyolifantjes zuigen op hun slurf om zichzelf te troosten.

Niet alleen op de slurf zuigen, babyolifantjes spelen ook vaak met hun slurf. Meestal rennen ze rond en zwaaien met dat “grappige” deel van hun lichaam, of ze grijpen er dingen mee en gooien ze in het rond.

Die babyolifantjes staan er ook om bekend dat ze driftbuien krijgen als ze van streek raken. Dit toont aan dat olifanten al in hun eerste levensjaren gevoelens ontwikkelen zoals mensen dat doen.

7.Elephants Take Care Of Their Environment

De enorme zoogdieren zijn een grote hulp voor de omgeving waarin ze leven. Afrikaanse olifanten staan erom bekend dat ze waterputten graven in droge rivierbeddingen. Die waterputten helpen andere dieren die rond de kudde leven om toegang te krijgen tot water en in het wild te overleven.

Niet alleen dat, Afrikaanse olifanten trekken bomen omver en breken doornstruiken af om graslanden te creëren die het leven van andere dieren vergemakkelijken. Daarom staan ze bekend als “keystone species”, omdat ze zorgen voor de plek waar ze leven en andere dieren helpen.

De uitwerpselen van olifanten dragen ook bij aan de natuur als hoogwaardige meststof. Het vervangt de voedingsstoffen voor de uitgeputte bodem en helpt de zaadverspreiding voor verschillende plantensoorten.

Ze kunnen huilen, maar niet om onze hulp

Als je kijkt naar de zachtaardige en aanhankelijke aard van olifanten, is het geen wonder dat ze kunnen huilen om hun gevoelens te uiten. Ze kunnen huilen om hun verdriet te uiten, maar weet je dat ze ook in vreugdetranen kunnen uitbarsten?

Een opmerkelijk geval is Raju, de olifant die huilde toen reddingswerkers hem bevrijdden uit een leven vol marteling. De olifant was gedwongen in ketenen te leven en te overleven met aalmoezen van alleen toeristen.

Wildlife SOS-oprichter Kartick Satyanarayan zei tegen Mother Nature Network: “Het team was verbijsterd toen ze de tranen over zijn gezicht zagen rollen tijdens de redding. Het was zo ongelofelijk emotioneel voor ons allemaal. We wisten in ons hart dat hij zich realiseerde dat hij werd bevrijd.”

Het laat zien hoe olifanten zich kunnen voelen, zoals mensen dat ook kunnen. Maar het trieste is dat wij hun taal niet kunnen verstaan. De olifant die we in toeristische attracties of op televisie zien, kan wel om hulp roepen, maar wij begrijpen hun taal gewoon niet.

Ze kunnen wel huilen, maar niet om onze hulp roepen. Daarom zouden wij als mensen, het machtigste en meest volmaakte schepsel op aarde, meer aandacht aan die dieren moeten kunnen geven. Het is gemakkelijk om te doneren voor het behoud van olifanten, je kunt een heleboel sites vinden door er gewoon op te zoeken in zoekmachines.