Volledig Beknopt

Hoofdstuk Inhoud

De apostelen werkten met veel ijver, oprechtheid en getrouwheid. (1-7) Hun lijden voor het evangelie was groot, doch met rijke ondersteuning. (8-12) Het vooruitzicht van eeuwige heerlijkheid weerhoudt de gelovigen ervan flauw te vallen onder de moeilijkheden. (13-18)

Commentaar op 2 Korinthe 4:1-7

(Lees 2 Korinthe 4:1-7)

De besten van de mensen zouden flauwvallen, indien zij geen barmhartigheid van God ontvingen. En op die barmhartigheid, die ons tot nu toe geholpen heeft, mogen wij vertrouwen, dat zij ons ook tot het einde zal helpen. De apostelen hadden geen oneerlijke plannen, bedekt met schone en bedrieglijke voorwendselen. Zij probeerden niet om hun bediening een draai te geven. Oprechtheid of oprechtheid zal de gunstige opinie van wijze en goede mensen behouden. Christus doet door zijn evangelie een heerlijke ontdekking aan het verstand der mensen. Maar het doel van de duivel is, de mensen in onwetendheid te houden; en wanneer hij het licht van het evangelie van Christus niet uit de wereld kan houden, spaart hij geen moeite om de mensen van het evangelie af te houden, of hen ertegen op te zetten. De verwerping van het evangelie wordt hier teruggevoerd tot de opzettelijke blindheid en verdorvenheid van het menselijk hart. Zelf was niet het onderwerp of het doel van de prediking van de apostelen; zij predikten Christus als Jezus, de Zaligmaker en Bevrijder, die tot het uiterste allen redt die door Hem tot God komen. Ministers zijn dienaren van de zielen der mensen; zij moeten vermijden dienaren te worden van de humeurigheid of de begeerten der mensen. Het is aangenaam om de zon aan het firmament te zien, maar het is aangenamer en winstgevender om het evangelie in het hart te laten schijnen. Zoals het licht het begin was van de eerste schepping; zo is, in de nieuwe schepping, het licht van de Geest zijn eerste werk op de ziel. De schat van evangelielicht en genade wordt in aarden vaten gedaan. De dienaren van het evangelie zijn onderworpen aan dezelfde hartstochten en zwakheden als andere mensen. God had engelen kunnen zenden om de heerlijke leer van het evangelie bekend te maken, of had de meest bewonderde mensenzonen kunnen zenden om de volken te onderwijzen, maar Hij koos nederigere, zwakkere vaten, opdat Zijn macht meer verheerlijkt zou worden in het handhaven van hen, en in de gezegende verandering die door hun bediening wordt teweeggebracht.

Commentaar op 2 Korinthe 4:8-12

(Lees 2 Korinthe 4:8-12)

De apostelen waren grote lijders, toch ontmoetten zij wonderbare ondersteuning. Gelovigen kunnen verlaten worden door hun vrienden, zowel als vervolgd door vijanden; maar hun God zal hen nooit verlaten noch verlaten. Er kunnen angsten van binnen zijn, zowel als gevechten van buiten; toch worden wij niet vernietigd. De apostel spreekt over hun lijden als een tegenhanger van het lijden van Christus, opdat de mensen de kracht van Christus’ opstanding zouden zien, en van de genade in en door de levende Jezus. In vergelijking met hen verkeerden andere christenen, zelfs in die tijd, in voorspoedige omstandigheden.

Commentaar op 2 Korinthe 4:13-18

(Lees 2 Korinthe 4:13-18)

De genade van het geloof is een doeltreffend middel tegen flauwvallen in tijden van benauwdheid. Zij wisten dat Christus was opgewekt, en dat zijn opstanding een teken en verzekering voor hen was. De hoop op deze opstanding zal ons bemoedigen in een lijdende dag, en ons boven de vrees voor de dood stellen. Ook was hun lijden in het voordeel van de kerk en tot eer van God. Het lijden van Christus’ ambtsdragers, evenals hun prediking en conversatie, zijn tot welzijn van de kerk en tot eer van God. Het vooruitzicht van het eeuwige leven en geluk was hun steun en troost. Wat het verstand zwaar en lang, smartelijk en vervelend vond, werd door het geloof gezien als licht en kort, en slechts voor een ogenblik. Het gewicht van alle tijdelijke kwellingen was de lichtheid zelf, terwijl de toekomende heerlijkheid een substantie was, zwaar en onbeschrijflijk blijvend. Als de apostel zijn zware en langdurige beproevingen licht kon noemen, en slechts voor een ogenblik, wat moeten onze onbeduidende moeilijkheden dan wel niet zijn! Geloof stelt ons in staat de dingen juist te beoordelen. Er zijn ongeziene dingen, zowel als dingen die gezien worden. En er is dit grote verschil tussen hen: de ongeziene dingen zijn eeuwig, de geziene dingen slechts tijdelijk, of slechts tijdelijk. Laten wij dus opzien tegen de dingen die gezien worden; laten wij ophouden te zoeken naar wereldse voordelen, of bang te zijn voor tegenwoordige benauwdheden. Laat ons ijverig zijn om ons toekomstig geluk zeker te stellen.