18 Sleutelfiguren uit de burgerrechtenbeweging
6 oppositieleden
Richard Russell
De aartsvader van de obstructieve Zuidelijke caucus, en senator van Georgia die al lange tijd in functie is. Russell heeft herhaaldelijk de conservatieve Zuidelijke Democraten ertoe gebracht zich te verzetten tegen wetgeving op het gebied van de burgerrechten.
George Wallace
Tuscaloosa-burgemeester George Wallace verzette zich publiekelijk tegen JFK’s integratie van de Universiteit van Alabama en zou later als onafhankelijke meedoen aan de presidentsverkiezingen van 1968, waarbij hij 10% van de stemmen van de bevolking won.
Eugene ‘Bull’ Connor
Als politiecommissaris van Birmingham, Alabama, besloot ‘Bull’ Connor het ‘Project C’-protest de kop in te drukken en zo het verzet van de bevolking tegen de segregatie aan te wakkeren. JFK noemde de Civil Rights Act die hij in juni 1963 introduceerde ‘Bull Connor’s bill.’
Strom Thurmond
Thurmond diende 48 jaar als senator voor South Carolina en wisselde van partij om zich te verzetten tegen de Civil Rights Act van 1964. Hij was een belangrijk lid van de obstructieve Southern caucus.
James O’Eastland
Senator voor Mississippi, beschermheer van Lyndon Johnson en enthousiast voorstander van racistische retoriek. Eastland stond bekend om het tot zondebok maken van de zwarte gemeenschap van Mississippi en verzette zich tegen de Freedom Rides en de toelating van James Meredith tot Ole Miss.
Ross Barnett
Gouverneur van Mississippi die leiding gaf aan het verzet tegen de inschrijving van James Meredith op de Universiteit van Mississippi.
4 onbezongen helden
Waarschijnlijk de invloedrijkste vrouw in de burgerrechtenbeweging na Rosa Parks, die Baker begeleidde in de tijd voor haar stand in Montgomery. Ze werkte grotendeels achter de schermen, maar had nauwe banden met de belangrijkste activisten, waaronder Randolph en King.
James Meredith
James Meredith wordt vooral herinnerd als een pion in het centrum van de Ole Miss-crisis van 1962, maar Meredith zette de regering-Kennedy bewust onder druk, waardoor deze gedwongen werd de zuidelijke vooroordelen rechtstreeks onder ogen te zien.
Bayard Rustin
Rustin was een vroege voorstander van het model van geweldloos verzet, een directe invloed op King. Hij was de belangrijkste organisator van de March on Washington, maar deelde zelden de schijnwerpers met zijn meer illustere kameraden.
Senator Everett Dirksen
Als senator van Illinois was Dirksen een essentiële figuur bij de goedkeuring van de 64′-wet. Zijn steun aan de wet ondermijnde de traditionele alliantie tussen Zuid-Democraten en West-Republikeinen over burgerrechten.
8 activisten
AA Phillip Randolph
Hoofd van de Broederschap van de Portiers van de Slaapwagons, en een even prominente arbeiders- als burgerrechtenactivist, speelde Randolph een centrale rol in Project C en de Mars op Washington.
Rosa Parks
In Montgomery, Alabama vormde Rosa Park op 1 december 1955 met haar weigering om gehoor te geven aan het bevel van een buschauffeur om haar zitplaats in het gekleurde gedeelte van de bus af te staan aan een blanke passagier, de aanzet tot het eerste grote gecoördineerde burgerrechtenprotest – de Montgomery Bus Boycott.
Hoewel dit mislukte in zijn onmiddellijke doelstellingen, zette het de aanzet tot latere protesten, en Parks werd een embleem voor vreedzaam stoïcisme in het aangezicht van blanke onderdrukking. Haar daad van burgerlijke ongehoorzaamheid was een voorbeeld voor toekomstige protesten.
James Farmer
Als hoofd van het Congres voor Raciale Gelijkheid coördineerde Farmer de Freedom Rides en andere emblematische protesten.
John Lewis
De laatst overgebleven leider van de Big Six Civil Rights-organisaties, Lewis, was hoofd van het Student NonViolent Coordination Committee van 1963 tot 1966 en hielp bij de organisatie van de Mars op Washington. Hij was ook een van de Freedom Riders.
Roy Wilkins
Wilkins was uitvoerend secretaris en later uitvoerend directeur van de Nationale Vereniging voor de Bevordering van Gekleurde Mensen. Hij was een welbespraakte en gerespecteerde activist die hielp bij het organiseren van de mars op Washington en de mars van Selma naar Montgomery in 1965.
Whitney Young
Whitney Moore Young Jr. ging in 1950 bij de National Urban League in Omaha, Nebraska werken en werd in 1961 uitvoerend directeur van de organisatie.
Onder zijn leiding evolueerde de organisatie van passief protest naar agressief lobbyen bij grote bedrijven om de zwarte werkgelegenheid te vergroten, en Young zelf trad op als direct adviseur van de presidenten Kennedy, Johnson en Nixon tot aan zijn dood in 1971.
Fred Shuttlesworth
Als hoofd van de Alabama Christian Movement for Human Rights orkestreerde Shuttlesworth het belangrijkste burgerrechtenprotest van die tijd – Project C in Birmingham, Alabama. Hij hielp ook bij het organiseren van de mars op Washington voor vrijheid en banen.
Martin Luther King Jr.
Voorzitter van de Southern Christian Leadership Council, baptistenpredikant, Nobelprijswinnaar en boegbeeld van de burgerrechtenbeweging. King belichaamt het zwarte activisme in de moderne herinnering.