Deze week op de Italian Open weigerde voormalig nummer 1 van de wereld Karolina Pliskova een handdruk van de umpire na een omstreden verlies, in plaats daarvan koos ze ervoor om boos haar racket tegen de stoel van de umpire te slaan. Het was een klassieke tennistantrum, maar niet goed genoeg om onze lijst van de 16 beste meltdowns in de tennisgeschiedenis te halen.

16. Andy Roddick – 2008 Australian Open (3R)

Of het nu de elektriciteit is, het podium of de wens om het publiek een show te geven, late avonden bij majors brengen enkele van de beste woede-uitbarstingen naar boven. Andy Roddick’s “heb je oren?” tirade van een nachtelijke wedstrijd in Melbourne is een perfect voorbeeld van een die leek te ratchetteren vanwege het podium. Na een slechte line’s call, Roddick ging voor twee minuten, onderbreken zijn show met een klassieke boodschap voor de kinderen: “Blijf op school kinderen of je zult eindigen als scheidsrechter.”

15. David Nalbandian – 2012 Queens Club (F)

De vurige Argentijn stond eigenlijk aan de leiding in zijn finale van 2012 tegen toekomstig major-kampioen Marin Cilic toen hij het vak van de lijnrechter schopte na een break of serve. (U zult merken dat, om voor de hand liggende redenen, alle incidenten op onze lijst gebeuren met een speler achter in de wedstrijd.)

14. Marcos Baghdatis – Australian Open 2012 (2R)

Waarom één racket kapot slaan als er nog een half dozijn in de tennistas zitten? Als een speler catharsis zoekt, dan zorgen vier rackets toch voor een grotere adrenalinestoot dan één? Marcos Baghdatis is er helemaal weg van.

13. Martina Hingis – French Open 1999 (F)

Het was een puinhoop van haar eigen makelij. Vijfvoudig major-kampioene Martina Hingis stond in de finale van de French Open 1999 met 6-4 en 2-0 voor op legende Steffi Graf, toen zij een beslissing betwistte en kwaad werd toen zij dacht dat de scheidsrechter de verkeerde markering had gecontroleerd. Hingis liep naar Grafis’ kant van het net, bleef klagen en weigerde te spelen totdat ze met een toernooischeidsrechter had gesproken. Ook die zet werkte averechts – Hingis kreeg een strafpunt – en de ineenstorting was een feit. Graf kwam met gemak terug en won haar 22e en laatste Grand Slam titel voordat ze een maand later met pensioen ging. Hingis zou nooit meer winnen.

12. Mikhail Youzhny – 2008 Miami Open (3R)

Want de meeste YouTube clip titels grenzen aan hilarische hyperbool (alles is de beste, grootste, grappigste, meest ongelooflijke, enz.) de titel van deze video is bijna beledigend in zijn understatement. “Youzhny reageert slecht op verloren punt – slaat zijn racket tegen zijn hoofd” is als een video maken over het zinken van de Titanic en het labelen als “Groot schip stuit op probleem in oceaan.”

11. John McEnroe – 1990 Australian Open

Johnny Mac had een dozijn beroemdere uitbarstingen dan deze van de 1990 Australian Open, maar geen van die maakte hem de eerste speler in de Open Era die in gebreke werd gesteld van een Grand Slam wedstrijd. Na bijna zijn hele carrière de Major in Melbourne te hebben gemeden, maakte McEnroe laat in zijn carrière een uitstapje naar de Australian Open en hij verspilde geen tijd om zijn stempel te drukken. In een wedstrijd in de vierde ronde staarde hij dreigend naar een lijnrechter, sloeg een racket kapot en zei een paar magische woorden tegen de toernooischeidsrechter. McEnroe realiseerde zich niet dat de gedragsregels veranderd waren – er waren nu drie waarschuwingen nodig voor een DQ in plaats van vier – en was verrast toen de scheidsrechter het verzuim aankondigde. Later zei een meer ingetogen dan gebruikelijke McEnroe dat hij de beslissing begreep, maar dat de toernooileiding wel wat meer discretie had kunnen gebruiken. “Pernfors had alles in het Zweeds kunnen zeggen en de mensen zouden het grappig hebben gevonden,” zei McEnroe in zijn persconferentie.

10. Jonas Bjorkman – 2007 Wimbledon (4R)

De man weet waar hij het over heeft. Jonas Bjorkman toonde de kracht van het spreken van een tweede taal en gaf McEnroe 17 jaar later gelijk toen hij in het Zweeds tegen een Wimbledon umpire schreeuwde en ermee wegkwam omdat niemand doorhad dat hij “je bent een maniak” had gezegd

9. Jeff Tarango – 1995 Wimbledon (3R)

Toen Jeff Tarango zijn stempel op de tennisgeschiedenis drukte, was hij een brutale, onsympathieke Amerikaan die al een slechte reputatie in de sport had vanwege valsspelen bij de junioren en een slechte houding bij de profs. Na een betwiste ace op Wimbledon in 1995 keerde Tarango terug naar de servicelijn, schreeuwde “hou je kop” tegen de fans,” reageerde vol ongeloof toen hij een waarschuwing kreeg, ging verder met het uitschelden van de voorzitter van de scheidsrechter, kreeg nog een waarschuwing en liep toen, in een hilarisch moment van impotente zelfvernietiging, van de baan af en stopte, de eerste speler die dat deed in een groot toernooi. Zijn vrouw, Bernadette, viel Tarango’s vurige persconferentie binnen om aan te kondigen dat ze de scheidsrechter had geslagen – twee keer – omdat “hij een lesje verdiende”. Tarango werd verbannen uit Wimbledon in 1996.

8. Tim Henman – 1995 Wimbledon (dubbelspel)

De grote Britse hoop, die het gewicht van het Verenigd Koninkrijk op zijn schouders had elke keer dat hij op de banen van de All England Club stapte, werd DQ’d in het dubbelspel van 1995 toen hij per ongeluk een balmeisje raakte dat het net overstak na een punt. Henman’s tegenstander eiste dat de Engelsman in gebreke zou worden gesteld voor het incident. Zijn naam: Jeff Tarango. (Dit gebeurde dagen voor de walk-off.)

7. Viktor Troicki – 2013 Italian Open (3R)

Vier jaar voor Pliskova’s inzinking, speelde de Rome Open gastheer voor een hilarische marathon driftbui van Viktor Troicki. Troicki was boos over een telefoontje (hoe kan het ook anders?) en tierde en tierde vier minuten lang. Het begon normaal, maar terwijl het publiek lachte van plezier, veranderde Troicki zijn driftbui in hammy entertainment, maakte grappen over de ruimte, dreigde met pensioen te gaan en sleepte toen de cameraman op de baan om een close-up van de mark te krijgen. Het was perfect.

6. Jimmy Connors – 1991 U.S. Open (4R)

Met heel New York aan zijn zijde, de onstuimige, 39-jarige Connors was op een ander make-or-break moment in zijn storybook run op de 1991 Open. Met een set achterstand sloeg de jarige een overhead die door de voorzitter werd afgekeurd, wat Aaron Krickstein een setpoint opleverde dat de jongeling een voorsprong van twee sets had kunnen geven. Connors wist dat hij de volledige steun van het publiek had en begon de umpire te intimideren met een verbaal pak slaag, bedoeld om punten te winnen bij een publiek dat al nerveus was. Connors won de volgende drie punten om de wedstrijd gelijk te trekken, ging later in de wedstrijd nog eens tekeer tegen de umpire toen hij met zijn rug tegen de muur stond en versloeg natuurlijk Krickstein in een wedstrijd die al een kwart eeuw een vast onderdeel is van de herhaling tijdens de U.S. Open rain delays.

5. Jimmy Connors en John McEnroe – 1982 Michelob Light Challenge

“De bokshandschoenen gaan uit de kast komen, ben ik bang,” zei een heiliger-dan-gij Jimmy Connors nadat hij ruzie had gekregen met McEnroe op een toernooi in Chicago in 1982. De twee wisselden woorden, de jongere McEnroe, altijd de aanstichter, vroeg koelbloedig of Connors hem in elkaar ging slaan en de bullebak hapte bijna toe, terwijl hij met zijn vinger over het net stapte om teen-aan-teen te staan met zijn Amerikaanse rivaal. Waardeer hoe McEnroe zijn mannetje staat en Connors niet laat wegkomen met zijn gebruikelijke capriolen.

4. Denis Shapovalov – 2017 Davis Cup

De negentienjarige Denis Shapovalov wilde geen bal met 90 mph recht in het oog van een stoelscheidsrechter meppen, maar een bal met 90 mph recht in het oog van een stoelscheidsrechter meppen deed hij wel, wat leidde tot een zeldzame wanprestatie tijdens de Davis Cup van vorig jaar. Arnaud Gabas liep een gebroken oogkas op, onderging een operatie en zat twee maanden na het incident weer op de stoel. Shapovalov heeft gezegd dat hij en Gabas vrienden zijn geworden en de speler schrijft het fysieke herstel van de umpire toe aan zijn eigen mentale herstel. Shapovalov stond afgelopen augustus nog op de 143e plaats, maar dankzij overwinningen op Rafael Nadal en Juan Martin Del Potro en een verrassende vierde ronde op de US Open staat Shapovalov nu weer in de top 30.

3. Serena Williams – 2011 U.S. Open (F)

In de finale van 2011 van de U.S. Open riep voorzitter Eva Asderaki Serena terecht voor hinderen nadat de nummer 1 van de wereld “kom op” had geroepen voordat tegenstandster Sam Stosur de bal had bereikt. Dit valt niet in goede aarde bij Ms. Williams. Na eerst Asderaki te hebben verward met de scheidsrechter die in de stoel zat bij haar inzinking in 2009 (daar komen we nog op), ging Serena door met haar uitbarsting tijdens de wissel.

“Als je me ooit door de hal ziet lopen, kijk dan de andere kant op. Want je bent de controle kwijt. Je bent de controle kwijt. Totaal onbeheersbaar. Je bent een hater en je bent gewoon … onaantrekkelijk van binnen. Wie zou zoiets doen? En ik klaag nooit. Wow. Wat een loser. Je geeft een code overtreding omdat ik uitte wie ik ben? We zijn in Amerika de laatste keer dat ik keek… kijk niet naar mij, ik beloof je kijk niet naar mij want ik ben het niet. Kijk niet mijn kant op.”

2. John McEnroe – 1984 Stockholm Open (SF)

De mooiste dingen behoeven geen beschrijving, eikel.

1. Serena Williams – 2009 U.S. Open (SF)

Na vijf jaar van strijd waarin andere vrouwen naar de top van de sport stegen, keerde Serena in het laatste deel van het decennium terug met een wraakactie. Haar overwinning op de U.S. Open 2008, slechts haar tweede in de laatste 14 majors, zette haar op een hot streak die titels op de Australian Open 2009 en Wimbledon 2009 omvatte. Nu Serena de kans had om drie van de vier majors van het jaar te winnen en voor het eerst in haar carrière back-to-back U.S. Opens, moest ze een halve finale winnen tegen Kim Clijsters, een voormalige rivale die bijna drie jaar vrij had genomen om haar eerste kind te krijgen en slechts enkele weken daarvoor was teruggekeerd in de sport. Na Clijsters hoefde Serena alleen nog een overgeplaatste tiener, Caroline Wozniacki, te verslaan om de Open voor de derde keer te winnen.

Maar de ongeplaatste en ongeplaatste Clijsters, die in het eerste deel van haar carrière zacht had gespeeld in grote wedstrijden en slechts een 1-7 record had tegen Serena, was nauwelijks de verwachte walkover. Ze frustreerde de nummer 1 van de wereld al vroeg en vaak, won de eerste set en bezorgde Serena een kleine woedeaanval die eindigde met een waarschuwing voor misbruik van haar racket. Het was slechts een voorbode van wat komen ging.

Toen Serena probeerde in de wedstrijd te blijven en een tiebreaker af te dwingen op 5-6 in de tweede set, werd ze aangesproken op een voetfout op een tweede opslag die Clijsters twee matchpoints gaf op 15-40. Serena maakte kort ruzie, ging terug naar de servicelijn, maar kon het toen niet meer laten en liet een woedende, venijnige tirade los op de aanvallende lijnster, inclusief een dreigement om “deze bal door je strot te duwen”. Tennis had nog nooit zoiets gezien. De voorzitter scheidsrechter beoordeelde een punt straf voor de uitbarsting en het gebeurde op matchpoint, die de wedstrijd eindigde en gaf Clijsters de overwinning.

Serena is uitdagend geweest over het incident in de tien jaar daarna, nooit bieden een oprechte verontschuldiging voor de lelijkste tirade in tennis geschiedenis.