Van buitenaf gezien lijkt werken op een cruiseschip misschien wel een droombaan. Wat is er nou glamoureuzer dan betaald over zee de wereld rond te reizen, zonder te hoeven betalen voor onderdak of eten? Maar zoals bij veel “droombanen” zijn er een paar belangrijke nadelen die je moet overwegen voordat je een sollicitatieformulier invult. We spraken met een paar cruise schip werknemers over hoe het is om te leven en werken op een drijvend hotel.

Amerikanen zijn de slechtste cruise werknemers.

Op de meeste grote cruiseschepen, de meerderheid van het personeel en de bemanning zijn niet Amerikaans. “Op elk contract werk je met ongeveer 64 nationaliteiten,” zegt Kat, die drie jaar voor een grote cruisemaatschappij heeft gewerkt. Er zijn een aantal mogelijke drijfveren achter deze statistiek, maar één ervan is dat werknemers van cruiseschepen echt lange uren maken en bijna nooit een vrije dag krijgen, wat niet bepaald aantrekkelijk is voor Amerikanen die gewend zijn aan een 40-urige werkweek en ontspannen in het weekend. “Op mijn slechtste contract werkte ik bijna 300 uur per maand,” zegt Kat. “Ja, je bent dan wel op mooie plekken, maar je bent soms zo moe dat je niet eens op verkenning uit wilt gaan. Vaak nemen ze zelfs geen Amerikanen aan omdat het aantal mensen dat ontslag neemt zo hoog is.”

Amerikanen zijn ook duurder om in dienst te nemen, zelfs als ze hetzelfde werk doen als hun collega’s uit ontwikkelingslanden. Sam, die twee jaar bij Princess Cruises heeft gewerkt, zegt dat haar maandsalaris van 1100 dollar hoger was dan dat van haar Filippijnse baas. Volgens Sam was de officiële reden die het schip gaf dat de dollar meer waard is voor mensen uit ontwikkelingslanden dan voor Amerikanen.

Medewerkers van cruiseschepen zijn getraind op aanvallen van piraten.

Het komt zelden voor dat piraten een massaal cruiseschip overnemen, maar het kan gebeuren, en als het gebeurt, is de bemanning voorbereid. Nolan, die zowel voor Princess Cruises als Oceania Cruises heeft gewerkt, zegt dat hij is getraind om alle gasten uit de buurt van ramen te krijgen en de indringers met gigantische waterkanonnen te besproeien.

“Ons schip kan hun kleine dinghy’s volledig ontlopen,” zegt hij. “We kunnen ze met water bespuiten en ze zouden hulpeloos zijn. Andere schepen kunnen worden uitgerust met Long Range Acoustic Devices die harde, pijnlijke geluiden uitzenden om aanvallen af te schrikken. Zo ontsnapte een luxe cruiseschip in 2005 aan een piratenaanval voor de kust van Afrika.

Wil je afvallen? Werk op een cruiseschip.

Terwijl de passagiers zich tegoed doen aan biefstuk en overheerlijke zeevruchten, hebben het personeel en de bemanning niet zoveel geluk. “Stel je voor dat je een jaar lang drie maaltijden per dag, zeven dagen per week in de kantine van je middelbare school eet,” schrijft een voormalige werknemer van een cruiseschip op Reddit. Kat herinnert zich vreemde gerechten zoals stoofpot van geitenpoten. Het onsmakelijke eten, in combinatie met de vele uren die je op het schip doorbrengt, zorgt er vaak voor dat bemanningsleden een aanzienlijke hoeveelheid gewicht verliezen tijdens hun tijd op zee. “Ik zou ongeveer 10 tot 12 pond per contract verliezen,” zegt Kat.

Gavin, die als ober voor een grote cruisemaatschappij werkte, zei dat de bemanning af en toe werd getrakteerd op de restjes die overbleven van het passagiersbuffet, maar “het zou zo snel verdwijnen.”

Bemanningsleden knoeien soms met passagiers.

Het leven op zee kan een beetje eentonig worden. “Het werd heel snel mondain,” schrijft een voormalige werknemer op Reddit. “Het was in principe dezelfde komedie van fouten elke dag van de week, met elke week een andere ‘cast’ van passagiers.”

Sommige bemanningsleden schudden de boel op door passagiers te laten opstaan in de vorm van goede oude practical jokes. Volgens een ander voormalig bemanningslid, “een favoriet was terwijl in een passagiersruimte tegen een ander bemanningslid zeggen, luid genoeg om te worden gehoord door passagiers, ‘Ontmoet je in de bowlingbaan vanavond!'” Natuurlijk was er niet echt een bowlingbaan aan boord. “Dan wachtten we tot de commentaarkaarten binnenkwamen: Waarom krijgt de bemanning een bowlingbaan en wij niet?”

… en de kans is groot dat de werknemers dronken zijn.

Wanneer ze niet werken, zijn de werknemers waarschijnlijk aan het drinken en feesten. “We feestten ons te pletter,” zegt Gavin. “We maakten grapjes over hoe het een studentenhuis op een klooster laat lijken.” Het personeel krijgt hun eigen drinkplaatsen aan boord, de crew bars genoemd, waar de drankjes spotgoedkoop zijn. “In de passagiersbars vroegen ze iets van $ 15 voor een drankje en we gingen naar beneden naar de crewbar en je kon een biertje of mixdrankjes krijgen voor $ 1,25,” zegt Sam.

En wat gebeurt er als je overvloedige hoeveelheden goedkope alcohol geeft aan mensen die maandenlang samen opgesloten zitten? “Het lijkt een cliché, maar iedereen ging met elkaar om,” zegt Sam. “In veel van de bemanningsruimtes waren er deze enorme posters over SOA-preventie.”

De bemanning wordt regelmatig bedreigd met de mogelijkheid van willekeurige blaastests (en drugstests), maar zelfs dit wordt niet altijd afgedwongen. “Er was een strikte limiet op ons schip van niet meer dan .04 alcoholgehalte in het bloed op elk moment,” zegt Gavin, “maar zolang je jezelf niet belachelijk maakte, zou je niet willekeurig een blaastest krijgen, dus mensen zouden die regel de hele tijd overtreden.”

Voor de bemanning is het aan de haak slaan met gasten op de cruise ten strengste verboden.

Dus je hebt een schattig bemanningslid op je schip gespot en je denkt erover om ze te versieren? Veel geluk daarmee. Het hebben van seksuele relaties met een gast is een van de snelste manieren voor een bemanningslid om ontslagen te worden. Dit is vooral om de cruisemaatschappij te beschermen tegen reputatieschadelijke beschuldigingen van misbruik. De scheepsbeveiliging houdt bemanningsleden dag en nacht in de gaten. Dat betekent niet dat er nooit iets gebeurt, maar als een bemanningslid op heterdaad wordt betrapt met een gast, wordt hij of zij in de volgende haven van boord geschopt.

Bemanningsleden worden bijna altijd in de gaten gehouden.

“Het is veilig om aan te nemen dat als je buiten je hut bent, je waarschijnlijk op camera staat,” zegt Gavin. “

Passagiers hebben veel invloed op hoeveel de bemanning betaald krijgt.

Aan het einde van een reis kan u gevraagd worden om uw ervaring te beoordelen en eventuele lof of klachten te delen op een commentaarkaart. Deze beoordelingen worden zeer serieus genomen en vertalen zich vaak direct in salarissen en bonussen voor werknemers. “Voor de meeste mensen is hun salaris vrij laag en ze zijn afhankelijk van die bonussen,” zegt Kat. Dus als je een slechte recensie achterlaat en iemand bij naam noemt, kun je er zeker van zijn dat ze de impact op hun salaris zullen voelen.

“Het allerbeste wat je voor een bemanningslid kunt doen, is een gloeiende recensie schrijven, waarbij je ze specifiek op je commentaarkaart noemt,” zegt een voormalige cruisemedewerker op Reddit. “Hun superieuren nemen daar nota van.”

Sommige cruisemedewerkers hebben een dubbelleven.

“Je krijgt veel getrouwde mensen die hun eigen aparte leven hebben op het cruiseschip,” zegt Kat. “Ik heb met koppels gewerkt die thuis een vrouw hebben en een heel andere relatie terwijl ze op het cruiseschip zijn. Het is een soort niet vragen, niet vertellen beleid.”

Gavin zegt dat een van zijn collega’s leefde als een out-of-the-closet homoseksuele man terwijl hij aan boord was, maar was nog steeds gesloten aan land.

Ze hebben geen idee wat er gaande is in de wereld.

“Je stopt met het volgen van nieuws en sport en popcultuur,” zegt Gavin. “Je bent daar echt een beetje geïsoleerd.” Het kan moeilijk (en duur) zijn om een internetverbinding te vinden terwijl je op zee bent, dus veel scheepswerkers verliezen volledig het spoor van de actualiteit terwijl ze op contract.

Ze spreken in code.

Bemanningsleden hebben steno-codes voor alles, van brand tot medische noodgevallen, die ze over de luidspreker kunnen aankondigen zonder passagiers te alarmeren.

Code Adam: een kind wordt vermist
Code Alpha: er is een medisch noodgeval
Code Oscar: man overboord
Code Bravo: brand op het schip

Het cruiseschip kent vele maffia’s.

Maar niet van het soort dat je een aanbod doet dat je niet kunt weigeren. Volgens Sam waren de bemanningsleden op haar schip verdeeld in “maffia’s” op basis van hun land van herkomst, en elke maffia handelde in specifieke goederen. De Indiase maffia was bijvoorbeeld verantwoordelijk voor het verkrijgen van goed eten voor de feesten van de bemanning, zegt ze. Omdat Sam in het jeugdcentrum werkte, was zij belast met het leveren van kunstvoorraden voor de verkleedpartijen van de crew. “Dat is gewoon een van de besparingen van het schip,” zegt Sam. “Iedereen probeert altijd uit te zoeken wat hij van een ander kan krijgen.”

Een voormalige cruiseschipmedewerker zegt dat de Filipijnse maffia bekend stond om het verkrijgen van goede drank op alle uren. “Als je iets na sluitingstijd wilde, haalden ze het voor je! De bar van de bemanning ging dicht rond 1 of 2 uur. Als je wilde blijven drinken, maar je had geen drank meer, dan ging je naar de Filippijnse maffia en kreeg je wat je nodig had. Je betaalde natuurlijk een enorme toeslag, maar het was nog steeds erg cool!”

Er is een mortuarium aan boord.

Ruwweg 200 mensen sterven op cruiseschepen per jaar, en cruisemaatschappijen hebben een plek nodig om de lichamen veilig op te slaan totdat ze weer aan wal komen. Daarom hebben veel schepen kleine mortuaria aan boord waar vijf of zes lichamen in kunnen. “We hadden zeker een mortuarium aan boord,” vertelde een voormalige scheepsmedewerker me. “Omdat de lijn voor oudere demografie was, hadden we mensen die vrij regelmatig op het schip stierven.”

Ze laten je achter.

Als u het schip verlaat voor een excursie op het land, zorg er dan voor dat u voor de vertrektijd terug bent. Cruisemaatschappijen betalen enorme boetes als ze hun haventijd overschrijden, dus de kans is groot dat het schip zonder u vertrekt als u achterloopt. “Je staat er alleen voor,” zegt Kat. “Ze zullen niet wachten.”

Deze lijst liep voor het eerst in 2016 en werd opnieuw gepubliceerd in 2019.