Blootstelling aan straling is een onderdeel van het dagelijks leven. Als je alleen al naar buiten gaat, word je blootgesteld aan lage concentraties ioniserende straling van de zon, en je kunt zelfs geen voedsel eten zonder aan straling te worden blootgesteld (zij het in zeer kleine hoeveelheden).

Maar je mag van geluk spreken dat je niet in de buurt woont van een van deze meest radioactieve plaatsen op aarde.

GERELATEERD: EERSTE AFGEWERKTE NUCLEAIRE BRANDSTOF VAN CHERNOBYL IS VEILIG OPGESLAGEN NA 34 JAAR

Wat zijn de meest radioactieve plaatsen op aarde?

En dus, zonder verder oponthoud, hier zijn enkele van ’s werelds meest radioactieve plaatsen. De volgende lijst is niet in een bepaalde volgorde en is niet uitputtend.

Fukushima Daini Nuclear Power Plant, Japan is een van ’s werelds meest radioactieve plaatsen

Toen een aardbeving met een kracht van 9,1 in 2011 een tsunami veroorzaakte, overrompelde deze de bestaande veiligheidsvoorzieningen van de kerncentrale van Fukushima Daini en veroorzaakte de ergste ramp met de kerncentrale sinds Tsjernobyl.

Hoewel de centrale de initiële aardbeving overleefde, was de resulterende tsunami meer dan twee keer zo krachtig als de centrale volgens ontwerp kon verdragen. Deze gebeurtenis veroorzaakte een storing in de zeewaterpompen van de centrale, die waren ontworpen om de reactoren tijdens de stillegging koel te houden.

Dit leidde ertoe dat de drie reactoren van de centrale radioactief materiaal lekten en dat besmet afvalwater van de centrale werd geloosd – dit alles ontsnapte in de Stille Oceaan.

De kerncentrale werd volledig stilgelegd, maar er kwamen nog steeds enorme hoeveelheden radioactief afval in het milieu terecht. Naar schatting zal het vier decennia duren om de centrale volledig te ontmantelen.

Chernobyl, Pripyat, Oekraïne is ook behoorlijk bestraald

In april 1986 werd de wereld opgeschrikt door een van de ergste en beroemdste catastrofale ongelukken met een kerncentrale. Het gebeurde tijdens een nachtelijke veiligheidstest in de centrale die bedoeld was om een stroomstoring in de centrale te simuleren.

Dit leidde tot de daadwerkelijke deactivering van de veiligheidssystemen van de centrale, wat leidde tot een enorme stoomexplosie en een grafietbrand in de open lucht. Het vuur zond pluimen van radioactieve materialen hoog in de atmosfeer, waardoor gevaarlijke neerslag ontstond in de gehele USSR en delen van Europa.

Geschat wordt dat alleen al in de voormalige USSR meer dan vijf miljoen mensen aan straling werden blootgesteld, en er zijn hogere dan normale percentages van sommige vormen van kanker en andere ziekten in deze groep, bovenop de hoge sterftecijfers bij degenen die belast waren met het opruimen van de locatie. Vandaag is het terrein onmiddellijk rond de voormalige centrale nog steeds een van de meest radioactieve plaatsen ter wereld.

De polygoon, Semiplataninsk, Kazachstan is een ander met straling vervuild gebied

Je hebt er misschien nog niet van gehoord, maar het is een van de meest radioactieve plaatsen ter wereld. De Polygon werd tijdens de Koude Oorlog door de Sovjet-Unie gebruikt als een van hun belangrijkste testlocaties voor kernwapens.

Geschat wordt dat hier tussen 1949 en 1989 zo’n 450 kernproeven hebben plaatsgevonden. De volledige impact van de blootstelling aan straling op de omwonenden werd jarenlang verborgen gehouden door de Sovjetautoriteiten en is pas aan het licht gekomen sinds de testsite in 1991 werd gesloten.

De Polygon is sindsdien uitgegroeid tot een van de meest bestudeerde atoomproeflocaties ter wereld.

Een andere stralingszone om te vermijden is de Hanford Site, Washington, VS

De Hanford Site in Washington, VS, is een van de meest radioactieve plaatsen ter wereld. Tijdens de Koude Oorlog was dit de belangrijkste fabriek van de Verenigde Staten voor de productie van plutonium voor hun kernwapenarsenaal.

Plutonium voor ongeveer 60.000 kernwapens werd hier geproduceerd, waaronder de partij die werd gebruikt in de “Fat Man”-bom die in 1945 op Nagasaki werd gegooid. Hoewel ontmanteld, bevat het nog steeds ongeveer 60% van het hoogradioactieve afval (in volume), het wordt momenteel beheerd door het Amerikaanse ministerie van Energie.

Het overgrote deel van het productieafval is ondergronds begraven, maar grote delen van het grondwater zijn sindsdien besmet geraakt.

De Siberische Chemische Combine, Seversk, Rusland is een andere plaats met hoge stralingsniveaus

De Siberische Chemische Combinatie is een nucleaire productiefaciliteit in Seversk, Rusland. Het was een van de productiefaciliteiten die werden gebruikt voor de productie van nucleaire producten van wapenkwaliteit voor het kernwapenprogramma van de Sovjet-Unie.

Na de val van de Sovjet-Unie in 1991 stopte de faciliteit met de productie van plutonium en hoogverrijkt uranium, en tegenwoordig is het een belangrijke locatie voor de opslag en verwerking van nucleair materiaal van wapenkwaliteit.

Heden ten dage voorziet de faciliteit in Ruslands behoefte aan laagverrijkt uranium als brandstof en verrijkt zij opgewerkt uranium voor buitenlandse klanten. Het is ook een van de grootste locaties voor de opslag van laag- en middelradioactief kernafval dat via deepwell-injectie wordt opgeslagen.

Zapadnyi Mining and Chemical Combine, Mailuu-Suu, Kirgizië

Mailuu-Suu in Kirgizië was, in tegenstelling tot andere plaatsen op deze lijst, geen nucleaire testfaciliteit, productiefaciliteit of elektriciteitscentrale, maar veeleer een rijke bron van uranium.

Tijdens de Koude Oorlog werd door de Sovjet-Unie een grote mijnbouwoperatie opgezet, en grote hoeveelheden uraniumerts werden uit het gebied opgegraven. Zwaar verontreinigde mijnafvalproducten werden rond de afgegraven gebieden begraven, maar aanzienlijke hoeveelheden bleven bovengronds.

De regio is ook gevoelig voor seismische activiteit, en elke verstoring van de insluiting zou het materiaal kunnen blootleggen of ertoe kunnen leiden dat een deel van het afval in rivieren sijpelt, waardoor het water dat door honderdduizenden mensen wordt gebruikt, wordt verontreinigd.

De Somalische kust is een van de meest stralingsvervuilde gebieden ter wereld

Het gerucht gaat dat onder meer de Italiaanse criminele organisatie de ‘Ndrangheta de onbeschermde bodem en wateren voor de Somalische kust jarenlang heeft gebruikt voor het illegaal dumpen van nucleair afval en andere giftige stoffen.

Het gerucht gaat dat hier niet minder dan 600 vaten giftig en nucleair afval zouden zijn gedumpt, evenals ziekenhuisafval dat nucleair materiaal bevat. Het gebied zou wel eens een toekomstige milieuramp in wording kunnen zijn.

Het milieuprogramma van de Verenigde Naties gelooft dat de roestende vaten met afval die tijdens de tsunami van 2004 op de kust van Somalië aanspoelden, al in de jaren negentig van de vorige eeuw zijn gedumpt.

Instituto Goiano de Radioterapia, Goias, Brazilië is een andere gevaarlijke stralingszone

Het Instituto Goiano de Radioterapia was het toneel van een overval die uiteindelijk leidde tot de verspreiding van straling over een groot gebied. Dieven die op zoek waren naar schroot, namen een teletherapie-eenheid met cesium-137 uit de verlaten medische kliniek mee. Niet wetende wat zij hadden, openden zij het apparaat, verwijderden de loden capsule die het cesium bevatte, en verspreidden onbewust het radioactieve materiaal over een groot gebied.

Het incident vond plaats in september 1987.

Er waren vier bevestigde sterfgevallen als gevolg van het incident, en er werd vastgesteld dat ongeveer 250 mensen aanzienlijke blootstelling aan radioactieve besmetting hadden ontvangen. De schoonmaakoperatie omvatte het verwijderen van de bovengrond op verschillende plaatsen en de sloop van een aantal huizen.

Time Magazine noemde het ongeluk een van ’s werelds “ergste nucleaire rampen” en de Internationale Organisatie voor Atoomenergie noemde het, “een van ’s werelds ergste radiologische incidenten.”

Sellafield, Verenigd Koninkrijk, is een van ’s werelds meest radioactieve plaatsen

Sellafield produceerde tijdens de Koude Oorlog voor wapens geschikt nucleair materiaal voor het kernwapenprogramma van het Verenigd Koninkrijk. Tegenwoordig wordt het gebruikt als opwerkings- en ontmantelingslocatie voor nucleaire brandstof en ligt het dicht bij het kleine dorpje Seascale aan de kust van de Ierse Zee.

Sellafield was ’s werelds eerste commerciële kerncentrale die werd gebruikt voor de opwekking van elektriciteit, maar dit deel van de faciliteit is sindsdien buiten gebruik gesteld en wordt momenteel ontmanteld.

De centrale loost dagelijks zo’n 2,3 miljoen gallon (9 miljoen liter) besmet afval in zee, waardoor de Ierse Zee de meest radioactieve zee ter wereld is.

Mayak, Rusland is een andere plaats met hoge stralingsniveaus

Het industriële complex in Mayak, Ozyorsk, Rusland, was een van de belangrijkste kerncentrales van het land voor de productie van plutonium en de opwerking van kernbrandstof. Het was ook de plaats van een van ’s werelds ergste nucleaire ongelukken, bekend als het Kyshtym incident.

In feite is het geclassificeerd als een niveau 6 ramp door de International Nuclear Event Scale, wat het officieel het op twee na ergste nucleaire ongeluk ooit maakt.

Meer dan 80 ton radioactief afval kwam vrij door een explosie, waarbij grote hoeveelheden nucleair materiaal werden verspreid over een gebied van meer dan 20.000 vierkante mijl (52.000 vierkante km).

Het ongeluk gebeurde in 1957 en werd tot ver in de jaren zeventig geheim gehouden. Vanaf de jaren 1950 werd afval van de centrale ook gedumpt in de omgeving en in het Karachaymeer.

Dit heeft geleid tot besmetting van de watervoorziening waar duizenden dagelijks van afhankelijk zijn.

BOMARC Site RW-01, The McGuire Air Force Base, Burlington County, New Jersey is ook zeer bestraald

BOMARC Site RW-01 is een omheind bijgebouw van de McGuire Air Force Base. Het werd door de US Environmental Protection Agency aangewezen als een van de meest besmette bases in 2007.

In juni 1960 verwoestte een brand een met een kernkop uitgeruste raket in schuilkelder 204 op de faciliteit. Bij het ongeval kwam radioactief plutonium vrij in het milieu, terwijl de hitte van de brand en de bluswerkzaamheden leidden tot de verspreiding van plutonium over een gebied van 7 acre.

Een saneringscampagne werd onmiddellijk gestart, maar de basis heeft tot op de dag van vandaag nog steeds enige besmetting.

Church Rock Uranium Mill, Church Rock, New Mexico is een ander stralingsvervuild gebied

De Uraniumfabriek Church Rock in New Mexico was de plaats van een zeer ernstige milieuverontreiniging. In 1979 werden door een grote lekkage duizenden tonnen vast radioactief fabrieksafval en miljoenen liters zure radioactieve residuen in de Puerco-rivier geloosd.

De besmetting verspreidde zich over zo’n 80 mijl (130 km) stroomafwaarts en reikte tot Navajo County in Arizona.

Lokale bewoners die de rivier gebruikten voor recreatie, kregen te maken met de gevolgen van blootstelling aan straling, waaronder enkele ernstige infecties die amputaties noodzakelijk maakten; en kuddes schapen en vee stierven na het drinken van het besmette water. Door het weglekken zijn ook de watervoerende lagen besmet die voor drinkwater worden gebruikt. De rivier bleek in 2003 nog steeds besmet te zijn.

Fort d’Aubervilliers, Parijs is een andere zeer giftige plaats

Tijdens de jaren 1920 en 1930 voerden Frédéric en Irène Joliot-Curie studies uit over radioactiviteit in Fort d’Aubervilliers, waarbij ze experimenteerden met zouten van Radium-226.

Later werden er ook experimenten uitgevoerd door het Franse leger ter ondersteuning van hun kernproeven in Algerije. Deze experimenten bleken het fort ernstig te hebben besmet.

De ontsmettingsinspanningen begonnen serieus in de jaren 1990, nadat 61 vaten met Cesium-137 en Radium-226 daar nog steeds bleken te zijn opgeslagen, evenals ongeveer 160.000 gallons (60 kubieke meter) besmette grond.

In 2006 werden ook nieuwe besmette gebieden blootgelegd, en in de Le Parisien werd beweerd dat er in de omgeving meer dan gemiddeld gevallen van kanker waren.

En dat is alles voor nu mensen.