Het lezen en begrijpen van sociale signalen is niet gemakkelijk voor kinderen met speciale behoeften.

Hier zijn twaalf activiteiten die je met je kind kunt doen om zijn of haar sociale vaardigheden te helpen verbeteren.

Als u hulpmiddelen of ideeën hebt om een kind te helpen met zijn of haar sociale vaardigheden, kunt u deze toevoegen in de opmerkingen.

Oogcontact

Goed, solide oogcontact laat anderen zien dat we zowel geïnteresseerd zijn in wat ze te zeggen hebben als dat we vertrouwen hebben in ons vermogen om te luisteren.

1. Doe een staarwedstrijd
Een wedstrijdje oogcontact maken kan sommige kinderen uitdagen (vooral als ze competitief zijn ingesteld).

2. Ogen op het voorhoofd
Wanneer u met uw kind omgaat, plak dan een sticker van een oog of van een paar ogen op uw voorhoofd. Moedig ze aan om naar de stickers te kijken. Het is misschien niet precies het kijken naar je ogen, maar het traint hen om in de juiste richting te kijken op een grappige, minder bedreigende manier. (Idee van: Children Succeed)

3. Schommelen
Probeer oogcontact te maken terwijl uw kind op een schommel schommelt. Maak er een spelletje van waarbij het kind je probeert te bereiken met zijn voeten. De zintuiglijke input kan kalmerend werken en hen in staat stellen zich meer op u te concentreren. Complimenteer ze met hoe fijn het was dat ze in je ogen keken.

Idioom

Idioma’s zijn, zelfs bij typische kinderen, erg verwarrend. Kinderen met ASS kunnen er gek van worden (is dat een idioom?).
Activiteiten die kinderen kunnen helpen met idiomen zijn onder andere:

4. Boeken over idiomen
Er zijn veel leuke boeken die idiomen illustreren en uitleggen. Probeer In a Pickle And Other Funny Idioms van Marvin Terban. Het geeft een grappige letterlijke illustratie en legt dan de geschiedenis van de uitdrukking uit. Gebruik zulke boeken als een lanceerplatform. Laat uw kind een eigen boek maken met idiomen die het hoort. Als u er regelmatig een gebruikt, zoals “Dat is een fluitje van een cent”, laat kinderen dan hun eigen pagina maken.

5. Online
Er zijn veel websites met een lijst van idiomen of met spelletjes om te proberen te raden wat het idioom echt betekent. Kijk maar eens op Idiom Site, Fun Brain of vocabulary.co.il

6. Geheugen- of matchingspel
Schrijf idiomen op een set kaarten en hun betekenissen op een andere. Laat het kind proberen ze te koppelen. U kunt ook de letterlijke foto van het idioom toevoegen om te visualiseren hoe het gebruikte idioom er eigenlijk uitziet.

Gezichten lezen / Emoties interpreteren

Deze vaardigheid is belangrijk thuis, op school en op de speelplaats. Veel misverstanden ontstaan doordat kinderen de emoties van anderen verkeerd interpreteren. Soms zijn kinderen in de war door wat een bepaalde blik betekent. Ze kunnen een blik van teleurstelling gemakkelijk verwarren en denken dat iemand boos is, of ze kunnen een nerveuze uitdrukking verwarren met een grappige.

7. Emotiehints
In plaats van filmtitels, dieren of andere typische woorden te gebruiken, gebruik je emoties. Schrijf gevoelswoorden op stukjes papier – of print het onderstaande werkblad uit en knip het uit. Kies om de beurt een stukje papier en speel het woord dat erop staat na. Je kunt de geschreven woorden vervangen door plaatjes die de emotie weergeven. Als kinderen dat liever hebben, kun je de emotie tekenen in plaats van het uit te beelden, zoals in het spel Pictionary. Je kunt het moeilijker maken door als regel te stellen dat je de emotie niet met een gezicht mag tekenen. In plaats daarvan moeten ze het gevoel uitdrukken door de lichaamstaal of aspecten van een situatie te tekenen die tot die emotie leiden (voor verdriet kun je bijvoorbeeld een kind tekenen dat alleen op een bankje zit, of een regenachtige dag, enz.)

8. Face It
Gezichtsspelletjes zijn een manier om aan sociale interactie te werken. Net als in een acteerles, kunt u “spiegelen” proberen met een autistisch kind: Raak uw neus aan of steek uw tong uit en laat hem of haar u nadoen. Trek grappige gezichten die het kind kan nadoen. Kinderen met een tekort aan sociale vaardigheden hebben vaak moeite met het lezen van uitdrukkingen en sociale interactie, dus activiteiten die hen meer op hun gemak stellen in deze situaties zijn een geweldig idee.

9. Bingo/matchspel
Je kunt de plaatjes van het afdrukbare emotiespel gebruiken als bingoborden. Je kunt ze ook uitknippen en er een bijpassend setje woorden bij maken of andere gelijksoortige gezichten en dan kun je een bijpassend of memory kaartspel spelen.

On Topic blijven

Wanneer mensen een gesprek hebben, kiezen ze een onderwerp om over te praten. Elke persoon voegt iets toe aan het gesprek totdat het gesprek is afgelopen of het onderwerp is veranderd. Soms is het moeilijk voor kinderen om bij het onderwerp te blijven en deel te nemen aan een gewoon gesprek. Hier zijn enkele activiteiten om te helpen bij het bij het onderwerp blijven en het voeren van een gesprek.

10. Onderwerpspel
Speel een spel met het alfabet waarbij elke letter het begin moet zijn van een woord in een thema zoals fruit of groente: A…appel, B…banaan, C…wortel

11. Step into Conversation
Step into Conversation is een leermiddel dat kinderen met autisme de structuur en ondersteuning biedt die ze nodig hebben om interactieve gesprekken te voeren. De kaarten bevatten 22 eenvoudige, gescripte gesprekken met gebieden voor het kind om de lege plekken in te vullen. Pictogrammen met labels staan bovenaan elke kaart en herinneren het kind eraan te staan, te kijken, te praten en te luisteren. Ze worden eraan herinnerd te luisteren nadat ze elke uitspraak hebben gedaan.

12. Improvisational Storytelling

Om dit spel te spelen, leg je afbeeldingen van verschillende emoties met de beeldzijden naar beneden op tafel. Dan beslissen de spelers samen over enkele verhaalelementen die in het verhaal moeten voorkomen (bv. een arctische woestenij, een maki, en een banaan). Het doel is dat de spelers om beurten het verhaal verzinnen, voortborduren op elkaars ideeën en (uiteindelijk) gebruik maken van alle benodigde verhaalelementen.

Om te beginnen kiest de eerste speler een kaart, en begint het verhaal. Hij kan het verhaal alle kanten op laten gaan, maar hij moet wel de emotie die op de kaart staat verwerken. Na een minuut of twee pakt de volgende speler een kaart en gaat verder met het verhaal. De spelers blijven om beurten spelen totdat ze alle vereiste verhaalelementen hebben gebruikt en tot een bevredigende conclusie zijn gekomen.