Keuken, 2e verdieping, 101 Spring Street, New York, NY.

In november 68 kocht ik een gietijzeren gebouw in het Cast-Iron District van New York City. Het gebouw is gebouwd in 1870 en ontworpen door Nicholas Whyte, wiens enige andere gietijzeren gebouw in Brazilië staat. Ik ken de eerste bestemming van het gebouw niet, maar veronderstel dat op de bovenste verdiepingen iets van stof werd gemaakt en op de onderste verdiepingen werd verkocht, aangezien veel gebouwen in de buurt winkels waren, aangezien de voorgevel deftig is, niet zoals die van een pakhuis, en aangezien het grotendeels van glas is. Het gebouw staat op een hoek en is een rechte hoek van glas. De gevel is misschien wel de meest ondiepe van alle in de omgeving en is dus de verste voorloper van de vliesgevel. Het perceel is slechts 25 x 75 voet. Zoals gebruikelijk zijn er vijf verdiepingen en twee kelders, die oorspronkelijk goed verlicht waren door de lichtkoepel op de begane grond en de stoep.

Het interieur van het gebouw was geruïneerd. Er was op elke verdieping een aparte zaak geweest, de meeste met machines die olie lekten. De rommel was zo groot dat Arman het gebouw had kunnen kopen en het met rust had kunnen laten. Rond 1930, meer dan tien jaar na de Triangle brand, waarbij misschien wel 140 vrouwen omkwamen omdat de brandtrapdeuren op slot waren, wat een goede reden was om de bouwvoorschriften te hervormen, maar die, zoals gebruikelijk in de Verenigde Staten, overdadig en achteraf werd toegepast – ze doen niet alleen de schuurdeur op slot nadat het paard gestolen is, Er werd een brandtrap aan de voorgevel gebouwd, waardoor een deel van de details moest worden verwijderd, er werd een betonnen muur rond de open trap gebouwd, waardoor het grootste deel van de mahoniehouten leuningen werd vernietigd, en er werd een sprinklerinstallatie tegen de binnenkant van de gevel geïnstalleerd. Dit was voor een klein gebouw met weinig werknemers. Het gebouw was slecht behandeld, zoals de meeste in de omgeving. Het hele Cast-Iron District was decennialang verdoemd door de mogelijkheid dat de Broome Street Expressway er dwars doorheen zou snijden.

4th Floor, 101 Spring Street, New York, NY

Studio, 3rd Floor, 101 Spring Street, New York, NY

Bedroom, 5th Floor, 101 Spring Street, New York, NY

Ik vond dat het gebouw moest worden gerepareerd en in principe niet mocht worden veranderd. Het is een 19e eeuws gebouw. Het was vrij zeker dat elke verdieping open was geweest, aangezien er geen tekenen waren van oorspronkelijke muren, die bepaalden dat elke verdieping één doel moest hebben: slapen, eten, werken.

De gegeven omstandigheden waren heel eenvoudig: de verdiepingen moeten open zijn; de rechte hoek van de ramen op elke verdieping mag niet worden onderbroken; en eventuele veranderingen moeten verenigbaar zijn. Mijn eisen waren dat het gebouw bruikbaar zou zijn om in te wonen en te werken en, nog belangrijker, dat het een ruimte zou zijn om werk van mij en van anderen in te installeren. Aanvankelijk vond ik het gebouw groot, maar nu vind ik het klein; er was toch niet veel werk in ondergebracht. Ik heb veel tijd besteed aan het plaatsen van de kunst en veel aan het ontwerpen van de verbouwing in overeenstemming daarmee. Alles vanaf het eerste begin was bedoeld om goed doordacht en blijvend te zijn, zoals het, ondanks verschillende, nog steeds is. De verbouwing en plaatsing is begonnen in ’69 en is bekend geworden door sommigen die later de permanentie gebruikten om de vergankelijkheid te verbergen.

Het gebouw bevatte uiteindelijk meer werk van anderen dan van mij, maar ik heb er veel werken bij bedacht, die in de eerste plaats zijn afgewezen omdat ze te uitgebreid waren en te veel ruimte in beslag namen, en dus tegen de aard van het gebouw ingingen. Behalve het met rust laten van het gebouw, toen en nu een zeer positieve daad, zijn mijn belangrijkste uitvindingen de vloeren van de 5e en 3e verdieping en de parallelle vlakken van de identieke plafonds en vloer van de 4e verdieping. De plint van de 5e verdieping is van hetzelfde eikenhout als die van de vloer, waardoor de vloer een ondiep inspringend vlak is. Bij de 3e verdieping is er geen plint, maar een spleet tussen de muren en de vloer, waardoor de vloer als een vlak wordt gedefinieerd en afgescheiden. Deze ideeën waren een precedent voor enkele kleine stukken en vervolgens voor de 100 millimeter aluminium stukken in de Chinati Stichting. De renovatie van het gebouw en de permanente bestemming ervan zijn precedenten voor de grotere ruimten in mijn huis in Texas, Mansana de Chinati, voor de Chinati Foundation, en zullen dat ook zijn voor Ayala de Chinati.

Bibliotheek, 3e verdieping, 101 Spring Street, New York, NY

Gang, 4e verdieping, 101 Spring Street, New York, NY

Elevator, 5e verdieping, 101 Spring Street, New York, NY