Als je in de VS studeert, begin je waarschijnlijk over een week met de colleges (als je dat nog niet hebt gedaan). Voor velen van jullie zal dit het eerste semester op de universiteit zijn.

Nadat ik aan mijn laatste jaar ga beginnen, heb ik nagedacht over alles wat ik de afgelopen drie jaar heb gedaan en geleerd. Het is moeilijk te geloven dat het zo snel is gegaan.

Terwijl ik nadenk, realiseer ik me dat veel van de universiteit heel anders was dan ik me had voorgesteld en wat andere mensen me hadden verteld.

Nergens was dit meer waar dan in mijn eerste jaar op de universiteit.

Er zijn veel mythen die de ronde doen over je eerstejaarsjaar. Sommige bevatten waarheid, maar veel van hen vullen eerstejaars onnodig met angst. En dat is balen, want je hebt al genoeg om over na te denken.

Om je te helpen je semester een beetje gelukzaliger te beginnen, zal de post van vandaag tien veel voorkomende mythen over je eerste jaar op de universiteit ontkrachten.

Deze lijst is geenszins uitgebreid, maar het behandelt ideeën die ik ofwel vaak heb gehoord of vaak zie opduiken op plaatsen zoals Reddit. Ik hoop dat je deze post opgelucht en zelfs een beetje geamuseerd verlaat.

1. De lessen die je je eerste semester neemt, bepalen de loop van de rest van de universiteit / je leven.

Okay, dus deze is niet helemaal onwaar. Je moet goed nadenken over de vakken die je in je eerste semester kiest, vooral als je een major overweegt met een zeer rigide curriculum.

Maar vaak heb je niet zo veel keus bij de vakken die je in je eerste semester volgt. Je bent de laatste groep mensen die zich inschrijft, en veel van je droomvakken zullen al bezet zijn.

Dit is niet erg. Je moet je eerste (en zelfs tweede) semester zien als een tijd om uit te zoeken wat je wilt studeren. Veel universiteiten zullen je verplichten (of sterk aanmoedigen) om een hoofdvak te kiezen wanneer je je inschrijft, maar voel je niet opgesloten door die keuze. Gebruik de lessen die je volgt om te leren wat je leuk vindt (en wat je niet kunt uitstaan).

Natuurlijk, als je kunt dan moedig ik je aan om een aantal lessen te nemen die je zowel interesseren als je helpen te voldoen aan de gen-ed vereisten (als je school die heeft). Op die manier is het een win-win of je de klas leuk vindt of niet.

En zelfs meer in het algemeen, moet je stoppen met je zo veel zorgen te maken over hoe je major zich verhoudt tot je toekomstige carrière. De kans is groot, dat het niet zo is. Tenminste niet direct.

Je leert algemene soorten vaardigheden die je op je pad zullen helpen, maar je specifieke undergrad-diploma zal waarschijnlijk niet direct verband houden met je toekomstige carrière (zoals elke Engelse major je kan vertellen!).

In het kort, wees weloverwogen bij het kiezen van je eerste semestercursussen, en neem de cursussen serieus, maar raak niet in paniek als ze niet op één lijn liggen met je tienjarenplan (hierover later meer).

2. Slaap, sociaal leven, studie – kies er twee.

Ik ben hier zo ziek van. Het lijkt erop dat voor het begin van elk schooljaar er een draad is op r/college waar iemand deze eruit gooit als “advies voor nieuwe studenten.” Het hoeft niet zo te zijn. Dit is een valse dichotomie. Je kunt ze alle drie hebben, terwijl je toch gezond bent en over het algemeen kalm.

Ik denk dat deze mythe voortkomt uit twee veel voorkomende problemen van studenten: slechte planning en overplanning.

Slechte planning

Of vaak gewoon “geen planning.” Ja, als je wacht tot het laatste moment om elke opdracht te doen, dan is een van de bovenstaande drie categorieën gaat lijden (in feite, het is meestal allemaal).

Als je vergat dat je een paper had morgen te wijten aan het feit dat je het niet op je kalender hebt gezet, dan ga je de hele nacht opblijven om eraan te werken, wat waarschijnlijk zal resulteren in een lager cijfer en de beslist asociale daad van het opsluiten van jezelf in je kamer, terwijl je poriën sneller cafeïne uitwasemen dan je het kunt drinken.

Je kunt deze waanzin gemakkelijk voorkomen door een weekplanning te maken, je agenda te controleren als onderdeel van je ochtendroutine, en de fudge ratio te gebruiken om ervoor te zorgen dat je meer dan genoeg tijd hebt om je opdrachten te doen.

Overplanning

Het is heel gebruikelijk om jezelf je eerste jaar te overplannen. Een typische dag voor mij zag er toen ongeveer zo uit:

• 11 uur: wakker
• 12 – 3: naar de les
• 3 – 3:30: lunch naar binnen werken
• 3:30 – 4: saxofoonles
• 5 – 6:30: marching band oefenen
• 6:30 – 7:00: avondeten inhaleren
• 7 – 9: jazz ensemble oefenen
• 9 – 11: uitstellen om huiswerk te maken
• 11 – 3: huiswerk afmaken tussen vlagen van internetafleiding voordat ik in bed instort

En dit was nog maar één dag. In de loop van de week had ik waarschijnlijk 10 verschillende vergaderingen, trainingen en afspraken.

Dit creëerde een schema met zeer weinig ruimte voor fouten. Als er iets bijkwam, of als ik ziek werd, of zelfs als zich een spannende gelegenheid voordeed, was mijn agenda te volgepropt om me in staat te stellen te reageren. En dan had ik ook nog eens ongelooflijk veel stress en slaapgebrek.

Omdat ik ten onrechte geloofde dat het zo hoorde, heb ik er niets aan gedaan tot mijn tweede jaar, toen ik eindelijk mijn agenda terugbracht tot iets wat beter te doen was.

“Maak een agenda met meer speelruimte.”

Ik raad je aan om niet dezelfde fout te maken en een agenda met meer speelruimte te maken. Als je wilt weten hoe je dit kunt doen (terwijl je toch geweldige cijfers haalt en een spectaculaire tijd hebt), raad ik je aan Cal Newport’s How to Win at College en Thomas’s Ten Steps to Earning Awesome Grades te lezen.

Eerlijk gezegd, zul je jezelf waarschijnlijk nog steeds te veel plannen. Dat hoort bij het leerproces. Je zult snel beseffen hoeveel je aankunt. De sleutel is om te herkennen wanneer je het te druk hebt en dit zo snel mogelijk te corrigeren.

3. Je staat er alleen voor op de universiteit.

Ik herinner me dat mijn leraren tijdens mijn laatste jaren op de middelbare school steeds iets zeiden dat op het volgende leek:

“Niemand zal er zijn om je handje vast te houden op de universiteit, dus je kunt maar beter leren om zelfstandig te werken.”

Dit was meestal een zin die ze gebruikten als niemand een huiswerkopdracht had gemaakt of als mensen een beetje leken te verslappen. Ik herinner me dat het in die tijd behoorlijk motiverend was, maar ook beangstigend.

Het is makkelijk voor middelbare scholieren die een versie van dit dreigement horen, om de sprong te maken van “Niemand gaat je hand vasthouden” naar “Niemand gaat je ooit helpen.”

Dit zijn echter heel verschillende uitspraken. Je staat er niet alleen voor op de universiteit. Verre van dat. Ja, je moet meer gemotiveerd en zelfsturend zijn, en je professoren gaan je niet automatisch aan de kant zetten als je het slecht doet in een klas.

Maar er zijn genoeg middelen als je ze wilt! Sterker nog, ik durf te zeggen dat je op de universiteit toegang hebt tot meer middelen dan ooit tevoren:

• Heb je moeite met een les? Docenten zijn beschikbaar.
• Ben je bang wat je na je afstuderen moet doen? Loopbaanadviseurs zijn er om te helpen.
• Voel je je eenzaam, gestrest, of depressief? Persoonlijke adviseurs hebben uw rug.

Dit zijn slechts een paar van de middelen die voor u beschikbaar zijn op de universiteit. Ze hebben allemaal gemeen dat ze je alleen kunnen helpen als je ze opzoekt.

Het is niet dat niemand zich om je welzijn bekommert. Het is gewoon dat de universiteit een grote plaats is, en het is aan jou om de dienst die je nodig hebt te vinden en te gebruiken.

En als je niet zeker weet of de dienst in kwestie beschikbaar is, vraag het dan! Vraag het je RA, een oudere student, of een van de studentenservicekantoren. Je hoeft het niet alleen te doen. Trouwens, je betaalt op de een of andere manier voor al deze spullen, dus je kunt het net zo goed gebruiken.

4. Je hebt een auto nodig om plezier te hebben op de universiteit.

Ik ga naar de universiteit in een kleine, relatief geïsoleerde stad in het landelijke noordoosten van Ohio. De dichtstbijzijnde grote stad ligt op 45 minuten rijden. We hebben een bioscoop, een megamart, en een triest, beperkt bussysteem. Geen bar of club te bekennen.

Veel mensen concluderen hieruit dat ik elk weekend de stad uit moet om plezier te maken. Hoe, vragen ze zich af, kun je je überhaupt vermaken in zo’n kleine plaats?

Het korte antwoord is dat je gewoon creatiever moet zijn! Gebruik je verbeelding. Hoewel het stadje klein is, heeft het zoveel te bieden. En ik ging er niet heen voor de stad. Ik ging erheen voor de school. Ik ging erheen voor de mensen.

Je kunt je eigen plezier maken, grote stad of niet. Er zijn mensen die gek zouden worden van zo’n kleine stad, en zelfs ik ben van plan om na mijn studie wat groter te gaan wonen.

Maar je eigen lol maken hoort bij de studie. Het hoort bij opgroeien.

Neem het van Austin Kleon:

“Mijn favoriete Amerikaanse verhaal: we woonden waar niets gebeurde en we lieten zelf iets gebeuren.”

Houd in gedachten: als je overal saai bent, is de gemene deler niet de rest van de wereld, maar jij.

5.

5. Je raakt los van je middelbare school- of kindervrienden.

Dit is een lastige. Het is een feit dat je waarschijnlijk afstand zult nemen van de mensen die je op de middelbare school kende. Dat is onvermijdelijk, vooral als je naar verschillende universiteiten gaat (en zelfs nog meer als een van jullie een andere weg inslaat dan de universiteit). Relaties veranderen, en niet altijd ten goede.

Maar het hoeft niet zo te zijn. Het is niet iets onvermijdelijks. Net als elke relatie, moet je ze koesteren en onderhouden. Als je bang bent dat je geen vrienden zult blijven met mensen die je op de middelbare school kende, doe dan moeite om met ze om te gaan wanneer je maar kunt.

Sinds ik naar een universiteit ga die acht uur van mijn geboorteplaats ligt, betekent dat meestal dat ik degene moet zijn die de moeite moet doen. Of het nu gaat om rondhangen als we allemaal thuis zijn in de vakantie of een epische roadtrip naar Washington, D.C., ik heb de moeite gedaan, en het heeft zijn vruchten afgeworpen. Ik reken de mensen die ik op de middelbare school kende nog steeds tot mijn beste vrienden.

Natuurlijk moet je je angst om oude vrienden te verliezen je niet laten afhouden van het maken van nieuwe vrienden. College biedt een prachtige blanco lei. Als je ontevreden was met je leven op de middelbare school, is dit een hele nieuwe kans om opnieuw te beginnen.

College zal je blootstellen aan een veel bredere dwarsdoorsnede van mensen dan voorheen. Omarm dit en neem het als een kans om vrienden te worden met mensen die je nooit zou hebben gedacht.

Dit alles is om te zeggen dat je relaties niet iets zijn waar je geen controle over hebt. Accepteer dat niet alles zal duren, maar weet dat uit elkaar drijven niet gegarandeerd is.

6. 6. Luid, zweterig, dronken studentenfeesten zijn de enige sociale uitlaatklep.

Als je iets op mij lijkt, is veel van hoe je je college voorstelde gevormd door films. Films als Animal House, Pitch Perfect en The Social Network geven een behoorlijk onrealistisch beeld van hoe het er op de universiteit aan toe gaat.

Een van de stereotypen die dergelijke films in stand houden, is het wilde studentenfeest als het toppunt van sociale interactie op de universiteit. Als je niet van het vat springt en tegen mensen schreeuwt in een volle zaal vol stroboscooplichten en slechte beslissingen, doe je “college niet goed.”

Dit is zo fout. Feesten als deze bestaan, natuurlijk, en als dat is wat je wilt, meer macht voor u (gewoon veilig zijn). Maar er is zo veel meer om te socialiseren op de universiteit.

In een gemiddelde week, ik waarschijnlijk hangen in iemands slaapkamer Bananagrammen spelen, kijken naar een gratis openbare vertoning van een klassieke film, lunchen met een vaste groep, en misschien ontmoeten voor een drankje in een bar. Een enkele keer ga ik zelfs naar een huisfeestje. En dit zijn nog maar een paar van de mogelijkheden. Er is geen script voor de universiteit. Zoek alle soorten van gezelligheid die je wilt. Zoek vrienden die dezelfde activiteiten leuk vinden. Want als je niet eens van zweterige frat partijen, waarom zou je verwachten om mensen die je leuk vindt door het bijwonen van hen te ontmoeten?

Het is zo’n vermoeide zin, maar “je doet je” moet je motto zijn als het gaat om socialiseren in college.

7. Voor elk uur van de tijd in de klas, moet je een uur studeren buiten de klas te besteden.

Of twee, drie, of zelfs vier uur. Het aantal varieert, maar dit is een idee dat veel hogescholen zelf promoten. Je zult waarschijnlijk een professor hebben die je dit je eerste semester vertelt.

Ik ben hier om je te vertellen dat dit gewoon niet waar is.

Hier is hoeveel tijd je moet besteden aan het werken aan materiaal buiten de les: zo veel als je nodig hebt.

Het is belachelijk om te denken dat je dezelfde hoeveelheid tijd zult besteden aan een gemakkelijke les als aan een moeilijke les. Dat is gewoon tijdverspilling. Tenzij de cursus vereist dat u het aantal uren dat u aan het werk besteedt bijhoudt (zeer onwaarschijnlijk), is het resultaat het enige dat telt.

“Er is geen beste manier om te werken – alleen de manier die voor u het beste werkt.”

Als u een opdracht in dertig minuten kunt voltooien, ga er dan niet nog een uur aan zitten staren omdat u denkt dat u “er tijd in moet steken”. Gebruik die tijd voor meer uitdagende opdrachten, om nieuwe dingen te leren op uw eigen, of om hoge dichtheid plezier te hebben.

In de praktijk, dit is wat je uiteindelijk toch zult doen. Er is een natuurlijke triage die zich ontwikkelt met je klassen, waar je leert hoeveel tijd je moet besteden aan werken voor elk. Omarm deze manier van werken, en voel je niet schuldig over het “verwaarlozen” van lessen die minder inspanning kosten.

Leren om prioriteiten te stellen en werk efficiënt af te ronden is een waardevolle vaardigheid voor elke carrière, dus je doet jezelf een plezier als je het op de universiteit ontwikkelt.

Onthoud: er is geen “beste” manier om te werken – alleen de manier die het beste voor je werkt.

8. Je eet alleen ramen en kaas spray.

College is een tijd van culinaire avonturen, zonder twijfel. Ik heb mijn aandeel van de magnetron van Nutella bedekte crackers en geschraapt tal van instant ramen containers droog in mijn tijd. Maar goedkoop eten hoeft niet te betekenen dat je waardeloos eet.

Als je een maaltijdplan hebt, is het niet zo moeilijk. Eet gewoon vooral groenten, fruit en eiwitten. Beperk de bewerkte troep tot een minimum. Dit kan vereisen dat je creatieve dingen doet, zoals vragen om een broodje zonder broodje of een salade samenstellen uit fajita-ingrediënten, maar het is heel goed mogelijk.

En als je je eigen eten kookt, is de oplossing grotendeels hetzelfde. Leer gewoon een paar gezonde, flexibele gerechten te koken, zoals roerbakken. Investeer in een paar opslagcontainers met deksels, kook een paar keer per week in grote partijen, en warm het eten opnieuw op als je het nodig hebt.

Je kunt gemakkelijk op deze manier eten in de meeste delen van de VS voor ongeveer $ 20 per week, misschien minder als je goed bent in coupons en koopjesjagen. Het is zeker genoeg om van te leven, zelfs als je maar een parttime baan hebt.

Als je meer info wilt, hebben Thomas en Martin een hele podcastaflevering gemaakt over goedkoop, gezond en snel eten op de universiteit.

Slecht genoeg is dit een mythe die blijft bestaan, zelfs als je op de universiteit zit. Als je naar studenten luistert die beweren dat ze elk moment van de studie en de daaropvolgende jaren hebben gepland, kun je het gevoel krijgen dat je een doelloze luilak bent.

Dat ben je niet.

Ten eerste: mensen die zulke grootse plannen maken, hebben niet meer controle over de toekomst dan jij. Het kan voor sommige mensen rustgevend zijn om de dingen zo in kaart te brengen, en het is niet (per se) een verschrikkelijke oefening.

Maar ik kan je bijna garanderen dat als je een van die gedetailleerde planners over tien jaar terug zou laten kijken, ze zouden toegeven dat de dingen een heel andere loop hebben genomen dan ze zich hadden voorgesteld. Sommige gebeurtenissen heb je zelf in de hand, maar de meeste niet. Het enige wat u kunt controleren, is hoe u reageert op wat het leven brengt.

Ten tweede kan een te gedetailleerd plan uw openheid voor waardevolle kansen en mogelijkheden beperken. Hoe zou het de gebroeders Wright zijn vergaan als ze hadden gezegd: “Nou, vliegtuigen maken past niet in onze functieomschrijving als fietsenmaker, dus dat kunnen we niet doen.”

Dit idee gaat hand in hand met jezelf niet te veel plannen. Je moet de tijd hebben om spannende kansen te verkennen, maar je moet ook de onbevangenheid hebben om ze te herkennen om mee te beginnen.

Heb een soort van plan. Maar wees niet bang om het te veranderen en dingen te verzinnen terwijl je bezig bent.

10. De vrienden die je in het eerste semester maakt, zijn de enige vrienden die je de rest van je studie zult maken.

“Als je denkt dat vrienden schaars zijn, dan wordt dat een zichzelf vervullende voorspelling. Gelukkig is het tegenovergestelde ook waar.”

Nou, het is waar dat het eerste semester van je eerste jaar een geweldige tijd is om vrienden te maken. Je hebt gegarandeerd iets gemeen met al je klasgenoten: nieuw en verward zijn. Maar denk niet dat als je in je eerste jaar geen massa’s vrienden maakt, je nooit meer vrienden zult maken.

Dit (en eigenlijk veel van de mythes in dit artikel) komt deels voort uit het hebben van een schaarste-mentaliteit. Als je gelooft dat vrienden schaars zijn en dat je na je eerste semester geen nieuwe mensen meer kunt ontmoeten, wordt dat een self-fulfilling prophecy.

Aan de andere kant, als je erkent dat iedereen die je ontmoet een potentiële vriend is en dat vriendschap gewoon neerkomt op herhaalde betekenisvolle, gedeelde ervaringen over een voldoende lange periode, zul je waarschijnlijk veel meer vrienden maken, zelfs na je eerste semester.

Ik ontmoette (of werd op zijn minst close met) sommige van mijn beste vrienden pas in mijn juniorjaar. Vriendschap kost tijd, dus maak je geen zorgen. Als je jezelf in de juiste situaties plaatst, komt het vanzelf.

Conclusie

Als je voor zoiets vreemds en onbekends staat als de universiteit, is het normaal dat je overal waar je kunt informatie zoekt. Elke vermaning of anekdote lijkt de sluier van mysterie een paar centimeter terug te trekken. Maar het is een feit dat je pas weet hoe college is als je er bent.

Daar komt bij dat je geen passieve deelnemer bent in je college-ervaring. Jij bepaalt wat het is, eerst en vooral. Laat mythen die willekeurige vreemden op het internet (of zelfs goedbedoelende familie/vrienden) je vertellen niet veranderen in zelfbeperkende overtuigingen.

Maak van de universiteit wat je wilt. Maak er iets geweldigs van. Het zijn maar vier jaar, en wat gaan ze snel voorbij.