Als je de naam Julius Caesar hoort, komen er misschien een paar dingen in je op, of het nu de naam van een sladressing is, een man in een toga en een lauwerkroon, of de iconische Romeinse dictator die meer dan 2000 jaar geleden op tragische wijze werd vermoord.

Maar wie is deze beroemde figuur nu echt? Voor degenen onder u die de oude Romeinse geschiedenis hebben bestudeerd of totale nieuwkomers zijn, zal dit artikel u de verrassende feiten en geschiedenis achter de legendarische Julius Caesar vertellen, zodat u weggaat met het gevoel als een pro!

Wat u over Caesar moet weten

Geboren in juli van het jaar 100 voor Christus, zou Julius Caesar opgroeien tot een van de beroemdste en invloedrijkste leiders aller tijden. Als productief schrijver en groot redenaar hielp Caesars communicatieve vaardigheden hem het respect, de adoratie en de steun van het Romeinse volk te verwerven.

Tijdens zijn leven werkte Caesar als advocaat in de Basilica Giulia, bekleedde hij de positie van Pontifex Maximus en was hij zelfs generaal in het leger, waarmee hij gebieden versloeg waarvan men lang dacht dat ze onoverwinnelijk waren, zoals Brittannië en Gallië. Bovendien werd hij benoemd tot gouverneur van Gallië en bekleedde hij verschillende politieke hoge posities binnen de Romeinse Republiek.

Tijdens zijn opgang naar roem werd Caesar behoorlijk machtig en schuwde hij nooit om zijn afkeuring van de Romeinse Senaat te laten blijken. Ondertussen besloten de conservatieve leiders van de Senaat, waaronder zijn vijand Pompeius, tot actie over te gaan uit angst dat Caesar hen in moeilijkheden zou brengen.

Daarom gelastten zij Caesar zijn legers te ontbinden en naar Rome terug te keren om te worden vervolgd na zijn opkomst aan de macht in Gallië. Maar helaas, Caesar wilde deze straf niet ondergaan, want hij was sterker en zelfverzekerder dan ooit.

Nadat hij de orders van de Romeinse senaat had getrotseerd en onderweg een paar grote veldslagen had gewonnen, keerde Caesar naar Rome terug om zichzelf uit te roepen tot Dictator voor het leven. Hij wist niet dat hij slechts twee maanden later op brute wijze door zijn zogenaamde gelijken zou worden vermoord.

Dit exacte moment zou de loop van de geschiedenis voorgoed veranderen. De erfenis van Julius Caesar leeft nog steeds voort in de geschiedenisboeken en als een prominent icoon in de pop-cultuur. Lees verder om tien minder bekende feiten over Julius Caesar te ontdekken en ontdek wat hem zelfs na al die tijd nog zo gedenkwaardig maakt!

Origins of Caesar’s Name

De meeste mensen herkennen de naam Julius Caesar onmiddellijk, maar weinigen weten dat zijn voornaam eigenlijk Gaius was, naar zowel zijn vader als zijn grootvader. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is de ‘keizersnede’-bevallingsprocedure niet naar Julius vernoemd.

In werkelijkheid bestond de procedure al lang voordat de leider werd geboren en was deze voorbehouden aan moeders die tijdens de bevalling vaak complicaties ondervonden of stierven. Historici verwerpen dan ook de bewering dat Julius Caesar de term ‘keizersnede’ heeft bedacht vanwege het feit dat Caesars moeder, Aurelia, na de bevalling een lang en gezond leven leidde.

Waar komt de iconische naam Caesar dan vandaan? Volgens de oude geschiedschrijver Plinius de Oudere zou de naam afkomstig kunnen zijn van een van Julius’ grote voorouders die toevallig via een keizersnede ter wereld was gekomen. Andere interpretaties van de naam suggereren dat hij afkomstig is van Latijnse woorden voor heldere grijze ogen of een dikke bos haar.

Een ander interessant idee is dat de naam Caesar afkomstig is van het Moorse woord voor olifant, wat erop duidt dat een van Julius’ oude familieleden ooit een olifant in de strijd gedood zou kunnen hebben. Het is niet zeker welke van deze twee waar is, maar misschien gaf Caesar de voorkeur aan de laatste, omdat hij het grote dier in de strijd gebruikte en zelfs zijn eigen munten liet drukken met de afbeelding van olifanten!

Caesar had een liefdesaffaire & Zoon met Cleopatra

Julius Caesar was zonder twijfel een vrouwenversierder. Zijn eerste huwelijk was met Cornelia in 84 v. Chr., gevolgd door Pompeia in 67 v. Chr., maar zijn laatste vrouw was de tiener Calpurnia, met wie hij getrouwd was van 59 v. Chr. tot aan zijn dood.

Sommige historici zeggen dat Caesar andere minnaressen en zelfs mannelijke minnaars kan hebben gehad, dus het is moeilijk om een exact aantal van zijn relaties vast te stellen. De meest beruchte en wellicht schandalige was echter zijn relatie met de koningin van Egypte, Cleopatra. Dit machtskoppel ontmoette elkaar nadat Caesar zijn vijand, Pompeius, naar Egypte had verjaagd. Daar vormden Caesar en Cleopatra een wederzijds voordelige relatie vol rijkdom en militaire macht.

Niet lang daarna schonk Cleopatra het leven aan een zoon met de naam Caesar, ongetwijfeld vernoemd naar de beroemde en geliefde dictator over wie dit hele bericht gaat. Na onrust in Alexandrië vluchtten Cleopatra en Caesaria naar Rome voor bescherming.

Daar zou Caesar een gouden standbeeld van de koningin hebben opgericht en nooit zijn vaderschap van Caesaria hebben ontkend. Het is echter onbekend of hun liefdesrelatie in de Eeuwige Stad werd voortgezet.

Omdat het zeker niet bewonderenswaardig was voor Caesar om een buitenlandse minnaar te hebben, vooral wanneer hij al getrouwd was, vluchtten Cleopatra en haar zoon na zijn moord terug naar Egypte. Daar zou Caesar uiteindelijk worden gedood door Octavianus, de achterneef en erfgenaam van Caesar. En dan te bedenken dat u dacht dat uw familie gek was!

Caesar was de vader van het schrikkeljaar

De Juliaanse kalender was de laatste kalender die werd gebruikt vóór de kalender die we vandaag de dag kennen en, u raadt het al, deze werd geïntroduceerd door niemand minder dan Julius Caesar. Zoals wij het kennen, bestaat een gewoon jaar uit 365 dagen. De werkelijke tijd die de aarde nodig heeft om eenmaal rond de zon te draaien is echter 365,24 dagen. Daarom was het toevoegen van een schrikkeljaar nodig om het tijdsverschil dat in de loop der jaren was ontstaan, te compenseren.

Vóór Caesar was de vroege Romeinse methode van tijdmeting onnauwkeurig, waardoor de feestdagen en seizoenen een beetje uit de pas liepen. Daarom overlegde Caesar in 45 v. Chr. met de astronoom Sosigenes in een poging een oplossing te vinden. Samen ontwierpen zij de Juliaanse kalender die bestond uit 365 dagen en een schrikkeljaar dat om de vier jaar plaatsvond waarbij een extra 29e dag werd toegevoegd aan het eind van februari.

Dit systeem van tijdmeting was zo effectief dat het meer dan 1.500 jaar in gebruik bleef. Maar zelfs de kleinste rekenfout kan in de loop der tijd oplopen, zodat de Juliaanse kalender er een beetje naast zit. Hoeveel precies? Caesars jaar was slechts elf minuten en veertien seconden te lang!

Hoe klein de onnauwkeurigheid ook mag lijken, de tijd was in de loop der jaren opgelopen toen paus Gregorius XIII in 1582 besloot het systeem te wijzigen. Zo veranderde hij de Juliaanse kalender om schrikkeljaren om de vier jaar te laten voorkomen, behalve in jaren die deelbaar zijn door 100 maar niet door 400. Dit is de kalender die wij vandaag kennen!

Caesar was de eerste Romein die een munt naar zijn beeltenis liet slaan

Julius Caesar was de eerste Romeinse politicus die tijdens zijn leven zijn eigen portret op munten liet slaan. Tot 44 v. Chr. had geen levende man of vrouw op Romeinse denarii gestaan. Deze wijdverbreide afbeelding diende dus als propaganda voor Caesars macht en invloed.

Hoewel het aanbiddende publiek er misschien niets op tegen had, werd deze daad door de Senaat waarschijnlijk beschouwd als een onaanvaardbare daad van arrogantie. Vroeger was een Romeinse denarius, of zilveren munt, een gewoon betaalmiddel. Maar tegenwoordig zijn verzamelaars bereid duizenden dollars te betalen voor zo’n relikwie! Hoe kun je het portret van Julius Caesar nu onderscheiden van andere Romeinse figuren uit die tijd? Nou, er zijn een paar duidelijke tekenen! Ten eerste, portretten van Caesar zien er realistischer uit dan geïdealiseerd. Dit betekent dat je de plooien in zijn nek kunt zien, samen met eventuele rimpels of onvolkomenheden die hij zou kunnen hebben gehad.

Typisch is ook dat je kunt zien dat hij een man van oudere leeftijd is, die misschien zijn wijsheid weergeeft. Hoewel je deze details op zulke kleine munten misschien niet kunt zien, kun je zeker zien dat hij het is door zijn grote en kromme neus die duidelijk naar voren komt in de afbeeldingen van zijn zijprofiel!

Caesar werd aanbeden door het volk &Liet hen in zijn testament na

Het is ongetwijfeld waar dat Caesar een heerser was die geliefd was bij het volk. Tijdens zijn dictatuur maakte hij veel stappen om schulden en werkloosheid terug te dringen en het Romeinse volk een beter leven te geven. Om te beginnen stelde Caesar nieuwe wetten voor die land herverdeelden onder de armen en de hoeveelheid geld beperkten die één persoon tegelijk bij zich kon hebben.

Daarnaast bood Caesar de armen werk aan in Rome’s overzeese koloniën en verleende zelfs staatsburgerschap aan buitenlanders die in de Republiek woonden. Caesar manifesteerde ook verschillende openbare werkprojecten ten behoeve van de Romeinse bevolking. Om te beginnen legde Caesar een nieuwe haven, een kanaal, het Senaatshuis en het Forum Julium aan, waar je vandaag de dag nog steeds doorheen kunt lopen!

Ook na zijn dood bleef Caesar geven! In zijn testament bepaalde hij dat zijn villa, tuinen en kunstgalerij voor het publiek toegankelijk moesten worden gemaakt. En dat niet alleen, hij liet ook zijn rijkdommen na om te verdelen onder het volk van Rome, waarbij hij aan iedere burger een deel van zijn eigen geld gaf.

Het staat buiten kijf dat Caesar zich inspande om het Romeinse volk te laten zien dat hij om het volk gaf. Met de bewondering van heel Rome kon Julius Caesar opklimmen tot een van de machtigste leiders aller tijden.

Julius Caesar ontketende een gewelddadige burgeroorlog

Nadat Caesars ambtstermijn als gouverneur van Gallië was afgelopen, beval de Romeinse Senaat dat Caesar zijn leger zou ontbinden en naar Rome zou terugkeren. Uit angst dat hij zou worden vervolgd voor verraad en een beschamend leven zou leiden, besloot Caesar in opstand te komen tegen Pompeius en zijn trots te behouden.

Het was dit besluit dat Caesar ertoe bracht de bevelen van de Senaat te weerstaan en op een noodlottige dag in 49 voor Christus de rivier de Rubicon over te steken. Door zonder toestemming de grens van Italië over te steken, ontketende hij een gewelddadige burgeroorlog die bijna vijf jaar zou duren. Deze ene zet zou echter de loop van de Romeinse geschiedenis voorgoed veranderen.

Marcherend met zijn machtige en goed getrainde legioenen, achtervolgde Caesar zijn vijanden tot op de bodem van de laars van Italië, en later tot in Griekenland. Hoewel Caesar schijnbaar altijd een voorsprong had op zijn vijanden, werden Caesars troepen in één geval gedwongen zich terug te trekken tijdens de Slag bij Pharsalus.

Ondanks dit eenmalige verlies vluchtte Pompeius uiteindelijk uit Egypte, waar hij op bevel van de Egyptische koning werd vermoord. Na afloop van de Burgeroorlog koesterde Caesar zich in zijn overwinningen en werd machtiger dan ooit. Toen hij eindelijk naar Rome terugkeerde, benoemde hij zichzelf in 44 v. Chr. tot dictator voor het leven, maar we weten allemaal hoe dat afloopt, nietwaar?

Het succes van anderen maakte Caesar ambitieus

Wat gaf Julius Caesar nu precies de drang om zoveel te bereiken? Volgens twee oude verslagen zou Caesar inspiratie hebben geput uit Alexander de Grote, de legendarische koning en veroveraar van Macedonië. Tijdens een reis in Cadiz, het huidige Spanje, kwam Caesar een buste van Alexander de Grote tegen en kreeg een schokkende gewaarwording.

Op dat moment was Caesar meer dan dertig jaar oud en snel aan het verouderen, maar hij had niets bereikt dat hij de moeite waard vond. Caesar bewonderde hoe Alexander zoveel had bereikt voordat hij op slechts 32-jarige leeftijd stierf, dus besloot hij dat het tijd was voor hem om zijn eigen leven te beteren. Na dit voorval kreeg Caesar de ambitie die hij nodig had om alles te doen wat nodig was om zichzelf en zijn familienaam te bewijzen. Of het nu precies dit besef was of iets anders, in de tweede helft van zijn leven maakte hij zijn naam aan iedereen bekend.

Hoewel ambitie in het hedendaagse taalgebruik iets positiefs mag zijn, gaf Shakespeare een ander idee in zijn toneelstuk The Tragedy of Julius Caesar, dat in 1599 in het beroemde Globe Theatre werd opgevoerd. In zijn stuk suggereert Shakespeare dat Caesars drang en motivatie om de beste te zijn, een onevenwicht in de samenleving veroorzaakte. Als gevolg daarvan deden bepaalde mensen wat ze moesten doen om het speelveld gelijk te trekken. Met andere woorden, ambitie was geen goede zaak voor Caesar, maar was juist datgene wat hem de dood in joeg.

Meer dan 60 mensen waren betrokken bij de moord op Caesar

Caesar werd in 44 v. Chr. vermoord in de curia van het Theater van Pompeius. Hier namen meer dan zestig samenzweerders, die vreesden dat Caesar de senaat omver zou werpen en koning zou worden, deel aan de moordaanslag. Caesar werd 23 keer gestoken, maar slechts één wond, aan zijn aorta, was uiteindelijk fataal.

De senatoren waren heel sluw om zoveel mensen bij de moord betrokken te hebben, dit voorkwam dat een individueel persoon de schuld op zich kon nemen. Om het verhaal nog tragischer te maken, was Brutus, de belangrijkste samenzweerder van de moordaanslag, ooit een goede vriend van Caesar. Dit verraad is een hoofdthema in het beroemde toneelstuk van William Shakespeare, waar de laatste woorden van Caesar zich vertalen als “zelfs jij, Brutus?” De werkelijke laatste woorden van Caesar zijn echter onbekend en worden door geleerden uitvoerig bediscussieerd.

Het Romeinse volk hield van Caesar. Eenvoudig gezegd, de kracht van zijn steun maakte hem tot zo’n machtig politiek dictator dat de Senaat een brute moord plande. Hoe legden ze dit uit aan het publiek? Ze riepen dat Caesar een tiran was en dat ze vonden dat de Republiek door velen moest worden geregeerd, niet door slechts één. De verslagen Romeinse burgers waren echter niet te overtuigen, omdat de meesten degenen die bij de moord betrokken waren als verraders beschouwden.

De dood van Julius Caesar markeerde het einde van de republiek